در ماه رمـضان سال 195 هجري قمري خداوند فرزندي به امام رضا (ع) عنايت كرد كه نامش محمد شد و القاب 'تقي و جواد' برازنده وجود مباركش.
ايشان پس از پدر بزرگوارشان هـفـده سال امامت شيعيان را برعهده داشتند.
امام جواد(ع) در دوران خلافت مامون مي زيست و او كه مانند پيشينيان خود از پيشرفت معنوي و نفوذ باطني امامان معصوم و گسترش فضايل علويان در جامعه بيم و هراس داشت، سعي مي كرد تا امام را همچون پدر بزرگوارشان تحت مراقبت قرار دهد.
مامون دختر خود ام الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد (ع) درآورد و به اين ترتيب توانست مراقبي دائمي در درون خانه براي امام بگمارد و از گسترش و نفوذ خاندان علوي در جامعه بكاهد.
تنگ نظري و حسادت خاندان عباسي به اين ختم نشد و مامون و بعد از او معتصم عباسي با برپايي مجالس بحث و مناظره سعي كردند تا مقام امام را كوچك شمرده و به همگان ثابت كنند، جواني كم سن و سال نمي تواند امامت را برعهده داشته باشد.
اما درايت و علم نهمين امام شيعيان خط بطلاني بر فكر و انديشه خلفاي عباسي كشيده و آنان را بيش از پيش در تنگنا قرار داد.
ايشان با علم امامت خود كه از منبعي الهي سرچشمه يافته بود، احكام و تعاليم اسلام را مانند اجداد خود گسترش داد و توانست در دوران كوتاه زندگي پربركت خود، به بسياري از سوالات و شبهه ها پاسخ داده و شاگردان بسياري نظير ابوتمام حبيب اوس طائي، ابوالحسن علي بن مهزيار اهوازي و فضل بن شاذان نيشابوري را تربيت كند.
شكست علماي بني عباس در مجالس مناظره و بحث در مقابل علم امام جواد (ع) و اعتراف آنان به عجز و ناتواني در مقابل امام و محبوبيت ايشان در بين مردم، موجب شد تا معتصم عباسي بيمناك شده ونگران انتقال حكومت به خاندان علوي شود.
معتصم با جعفر پسر مامون و ام الفضل همسر امام تصميم بر قتل ايشان گرفته و سمي كشنده در انگور وارد كردند و به خانه امام فرستادند.
ام فضل نيز امام جواد (ع ) را به خوردن انگور واداشت و در اين كار بسيار اصرار كرد و امام نيز از انگور خوردند و چيزي نگذشت كه آثار سم، در وجود ايشان احساس شد و درد و رنج بسياري بر آن حضرت ظاهر گشت.
نقل شده است كه ام فضل پيكر ايشان را به پشت بام انتقال داد تا كسي از درد و رنج ايشان با خبر نشود؛ اينگونه خاندان عباسي امام را كه تنها 25 سال داشتند به شهادت رسانده و مردم را از نعمت وجود هادي و رهبري بخشنده و جواد محروم كردند.
پيكر مطهر امام در شهر كاظمين عراق در كنار پيكر جد بزگوارشان امام كاظم(ع) به خاك سپرده شده و شيعيان بسياري از اقصي نقاط جهان براي زيارت ايشان به اين مكان مشرف مي شوند.
مرهم حريف زخم زبان ها نمي شود
اصلا جگر كه سوخت مداوا نمي شود
با ضرب دست و پا زدنت طشت مي زنند
جز هلهله جواب مهيا نمي شود
خوبي پشت بام همين است اي غريب
پاي كسي به سينه تو وا نمي شود
تهرام/7244/591
تهران بزرگ - جواد الائمه (ع) جوانترين امام شيعيان كه در جود و كرم همتا ندارد و از آفتاب بخشنده تر است.
