سفر شاهان قاجار به اروپا و تأثیرپذیری آنان از غرب در سال های پایانی این حكومت باعث گرایش به نوگرایی در دربار ایران شد. هنگامی كه این سلسله سقوط كرد و رضاخان میرپنج در سوم اسفند 1299 هجری خورشیدی به سلطنت رسید، به دلیل این گرایش ها زمینه كشف حجاب را در ایران بوجود آورد.
رضاخان برای حذف حجاب در مرحله نخست سیاست نوسازی فرهنگی را در 1307 هجری خورشیدی به مرحله اجرا درآورد. بر این اساس پوشیدن كت و شلوار با كراوات و كلاه فرنگی برای مردان اجباری شد.
وی در راستای اجرای طرح كشف حجاب در 22 اردیبهشت 1314 هجری خورشیدی'جمعیت زنان آزادی خواه ایران' را برای پیشبرد روند بی حجابی در كشور پایه گذاری كرد و از وزیران و نمایندگان مجلس خواست كه حذف حجاب را از زنان آغاز كنند.
رضاخان پس از بازگشت از سفر تركیه، تصمیم به اجرای قانون كشف حجاب گرفت و در خرداد 1314 هجری خورشیدی به صورت رسمی از هیات دولت خواست كه طرحی را برای تبدیل كلاه پهلوی به كلاه شاپو و حذف حجاب زنان صادر كنند.
حكومت پهلوی، بخشنامه اجرای این قانون را پیش از اعلام رسمی آن به شهرهای مختلف صادر كرد. این قانون با واكنش و مخالفت های فراوان مردم و روحانیون روبرو شد كه از مهم ترین آنها می توان به قیام مردم در مسجد گوهرشاد اشاره كرد كه حكومت دست به كشتار و سركوب ملت ایران زد.
اما رضاخان چند ماه بعد از فاجعه مسجد گوهرشاد، با بی اعتنایی به اعتراض های مردم در 17 دی 1314 هجری خورشیدی به صورت رسمی اجرای قانون كشف حجاب را اعلام كرد و این روز را 'روز آزادی زن' نامید. بدین منظور با همسر و دختران كشف حجاب كرده خود، در مراسم جشن فارغ التحصیلی دختران دانش سرای مقدماتی حضور یافت. همسران مسوولان كشوری نیز به پیروی از این دستور بدون حجاب در این جشن شركت كردند.
رضاخان درباره كشف حجاب گفت:'بی نهایت مسرورم كه می بینم خانم ها در نتیجه دانایی و معرفت به وضعیت خود آشنا شده و پی به حقوق و مزایای خود برده اند... شما خانم ها این روز را یك روز بزرگ بدانید و از فرصت هایی كه دارید برای ترقی كشور استفاده كنید'.
استفاده از چادر یا هر سرپوشی از این زمان به بعد ممنوع اعلام شد و زنان با حجاب حق ورود به اجتماع را نداشتند. همچنین برداشتن چادر از سر زنان به اجبار، بخشی از وظیفه مأموران انتظامی شد.
كشف حجاب در سال های باقی مانده حكومت رضاخان اجباری بود و قوانین دینی نشان گر عقب ماندگی محسوب می شد. این موضوع باعث پدید آمدن بحران های بزرگ اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در كشور شد كه این امر وابستگی بیش از پیش رضاخان به فرهنگ غرب را نشان می داد.
قانون كشف حجاب در كشور بیانگر وابستگی كامل حكومت پهلوی به بیگانگان بود. كشورهایی كه برای رسیدن به نقشه های خویش در ایران دست به هر كاری می زدند تا به هدف خود دست یابند اما همواره با ایستادگی مردمان این مرز و بوم كهن روبرو می شدند. این قانون نیز یكی از برنامه های استعمار بود كه با مقاومت و سرسختی زنان آزاده و مسلمان ایران زمین، شكست خورد و به موفقیتی دست نیافت.
سیاست كشف و منع حجاب؛ هر 2 در راستای حفظ و سلطه غرب بر جهان اسلام و فرهنگ زدایی از آن بود كه هویت زنان مسلمان را به چالش می‌كشید اما در مقابل زنان بیدار و بصیر مسلمان برای حفظ كرامت انسانی، هویت و كیان خود و برای مقابله با این رخداد، همواره بر حفظ حجاب خود می‌كوشند و در این راه از هیچ كوششی فروگذاری نمی كنند. در واقع حجاب اسلامی نمایان گر عنصری از گفتمان شرقی اسلامی است كه توانست در مقابل فرهنگ بی حجابی بایستد و در این راه به موفقیت دست یابد.
با الهام از: كتاب كشف حجاب، زمینه‌ها، پیامدها و واكنش‌ها
گروه اطلاع رسانی**2002**9131
تهران-ایرنا- 78سال پیش در چنین روزی رضاخان فرمان كشف حجاب را به صورت رسمی در ایران اعلام كرد. قانونی كه با تاثیرپذیری از فرهنگ غرب در كشور به اجرا در آمد، اما با ایستادگی مردم همواره سرافراز ایران به قانونی شكست خورده تبدیل شد.