ایران مزیت های مختلفی برای رشد صنعت گردشگری ورزشی دارد از خیل ورزشكاران و ورزش دوستان گرفته تا ظرفیت های گوناگون صنعت گردشگری، همه حاكی از توانمندی های كشور ما در این زمینه است.
ورزش هایی همچون چوگان، كشتی و ورزش های زور خانه ای و باستانی از جمله نام آشناترین ورزش های بومی و سنتی كشور به شمار می روند. این ورزش ها به لحاظ جنبه های تاریخی، فرهنگی و هنری اهمیت ویژه ای در جذب گردشگران و جهانگردان داخلی و خارجی دارند.
چنانچه همین رشته ها را در كنار خیل عظیم كوهنوردان، دوچرخه سواران، بیابان گردان، قایق رانان و علاقه مندان به ورزش مفرح اسكی و همچنین مسابقات رالی به ویژه رالی در كویر قرار دهیم آنگاه به توسعه گردشگری امیدوارتر خواهیم شد.
ایران از نظر آب و هوایی نسبت به تمامی كشورهای منطقه و بعضی دیگر از نقاط جهان مزیت كلی دارد. زمانی كه در كشورهای عربی، گرمای طاقت‌فرسایی حاكم است و یا در اروپا برف سنگینی باریده، مناطقی در ایران وجود دارد كه از لحاظ آب و هوایی بسیار مساعد و دلپذیر و آماده پذیرایی از تیم‌های ورزشی جهت برپایی اردوهای ورزشی است.
گردشگری یكی از صنایع بزرگ در جهان است و گردشگری ورزشی صنعتی است كه از تركیب دو صنعت «گردشگری» و صنعت «ورزش» پدید آمده‌است و افراد بسیاری در سرتاسر جهان در آن اشتغال دارند.
در كشورهای صنعتی گردشگری به عنوان یك مجموعة كل بین 4تا 6 در‌صد تولید ناخالص داخلی را تولید می‌كند. گردشگری ورزشی نیز بین 1 تا 2 در‌صد از تولید ناخالص داخلی را شامل می‌شود و نرخ رشد صنعت گردشگری ورزشی حدود 10 در‌صد در سال برآورد می‌شود.
گردشگری ورزشی در چارچوب ژئو پلتیك گردشگری می‌تواند ده‌ها میلیون تماشاگر (گردشگر) را به سمت رقابت‌های المپیك و جام جهانی جذب كند. به‌عنوان مثال استرالیا برای المپیك 2000 سیدنی، 1.7 بیلیون دلار هزینه كرد و پیش‌بینی می‌شود در طول 10 سال 5/4 بیلیون دلار درآمد از این راه كسب كند.
فواید كوتاه مدت و مستقیم حضور گردشگران ورزشی در كشور میزبان ثروت و ایجاد فرصت‌های شغلی و فواید بلند مدت و غیرمستقیم آن، رشد و توسعه زیرساخت‌های صنعتی و اقتصادی كشورها است كه این امر از طریق حضور متمادی و مستمر گردشگران در مناطق مختلف حاصل می شود.
اسماعیل كاویانی كارشناس گردشگری روز یكشنبه به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: گردشگری ورزشی سفری رسمی و غیر رسمی است كه با اهداف غیر تجاری صورت می گیرد.
وی افزود: گردشگری ورزشی با اهداف تفریحی صورت می گیرد و فرد برای شركت در مسابقه ورزشی و تماشای آن به منطقه دیگر سفر می كند.
كاویانی گفت: در این نوع گردشگری اعضای تیم خارجی و یا طرفداران آن تیم برای شركت در مسابقه و تماشای آن به كشور دیگر سفر می كنند.
این كارشناس افزود: مدت گردشگری ورزشی دستكم 24 ساعت (كوتاه مدت) و حداكثر شش ماه (بلندمدت) است.
وی اظهار داشت: در گردشگری ورزشی نیاز به شناخت سنت ها و آداب و رسوم كشور و منطقه مقصد نیست. مثلا اگر تیم ملی فوتبال ایران به برزیل سفر كند بدون اینكه نیاز به زبان داشته باشد مسابقه خود را برگزار می كند و سپس به كشور باز می گردد و ادبیات مشترك بین المللی در گردشگری ورزشی وجود دارد.
وی از كویر نوردی به عنوان یكی از مهمترین شاخه های گردشگری ورزشی یاد كرد وگفت: كشورهای منطقه هر ساله از كویرنوردی در آمدهای زیادی كسب می كنند در حالی كه هیچكدام از این كشورها به اندازه ایران وسعت ندارند.
كاویانی گفت: ظرفیت كویرنوردی و شترسواری در كشور ما خیلی زیاد است و باید در این زمینه فراخوان دهیم تا گردشگران به ایران بیایند.
وی ادامه داد اكنون یك چهارم كشور پوشیده از برف است و گردشگران خیلی كشورها برای حضور دراین مناطق مشتاق هستند. درصورتی كه زمینه این حضور آماده شود كشور از نظر اشتغال و درآمدزایی به رشد خواهد رسید.
این كارشناس گفت: ایران دارای رودخانه های پرآب است كه تجهیز این مكان ها به قایق می تواند در جذب گردشگر به كشور موثر واقع شود و همچنین برگزاری جشنواره و اطلاع رسانی می تواند در جذب گردشگر مفید باشد.
وی گفت:در حوزه بالن سواری و پروازهای تفریحی، ایران از ظرفیت زیادی برخوردار است زیرا وسعت ایران برخلاف برخی كشورها زیاد است. در این شرایط زمان پرواز از شمال تا جنوب و غرب تا شرق كشور دستكم دو تا 2.5 ساعت است در حالی كه در كشورهای كوچك این زمان خیلی كم است.
كاویانی گفت: آسمان ایران در طول سال 250 روز آفتابی است و هیچ كشوری در جهان این اندازه هوای صاف ندارد و این هوا برای گردشگری بسیار مناسب است.
وی گفت: ایران در دوچرخه سواری، كوهنوردی، بیابانگردی، قایقرانی، اسكی بازی و اتومبیل رانی دارای ظرفیت بالقوه برای رشد گردشگری است كه باید برای توسعه این رشته ها و جذب گردشگر بیشتر تلاش كرد.
وی بااشاره به اینكه گردشگری ورزشی برای افراد 15 تا 40 سال جذاب است و به زبان نیز نیاز ندارد افزود: توسعه گردشگری ورزشی نیاز به ادبیات بین المللی دارد و یك فن است.
این كارشناس درباره توسعه گردشگری وزرشی گفت: برای توسعه این شاخه گردشگری باید ورزشگاه های كشور را بازسازی و بهسازی كرد.
والا اسماعیلی مدیرعامل شركت توسعه ایرانگردی و جهانگردی نیز به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: برای توسعه گردشگری ورزشی در كشور باید زیر ساخت ها آماده شود و آنگاه به توسعه این شاخه اقدام كنیم.
وی افزود:از آستارا (مرز آذربایجان) تا گرگان (مرز تركمنستان) مسیرهای مختلف گردشگری ورزشی وجود دارد كه می تواند برای قایقرانی و ورزش های آبی گردشگران تعریف كرد.
اسماعیلی گفت: ایران همچنین مناطق مستعد برای اسكی روی چمن در اردبیل و چهارمحال و بختیاری و تپه های گردشگری ورزشی در مناطق دیگر كشور در اختیار دارد كه برای رشد گردشگری در كشور باید به آنها رسیدگی كرد.
اما داستان گردشگری ورزشی به همین جا ختم نمی شود و برای توسعه آن باید امكانات و ابزارهای مختلف دیگر را نیز بكار گرفت.
دستیابی به استانداردهای جهانی در عرصه گردشگری ورزشی، معرفی كانون‌ها و اقلیم‌های ورزشی، گردشگری و جاذبه‌های ورزشی و حضور فعال در گردهمایی و همایش‌های بین‌المللی گردشگری ورزشی در توسعه این صنعت ضروری است.
كارشناسان می گویند تاسیس مراكز آموزشی و پژوهشی در زمینه گردشگری ورزشی و تاسیس موزه، استفاده از بخش‌های خصوصی در خصوص توسعه امر گردشگری ورزشی و ایجاد بانك اطلاعات گردشگری ورزشی در این راه باید مورد توجه قرار گیرد.
معرفی صنعت گردشگری ورزشی به آحاد مردم، بررسی آمار گردشگری ورزشی مدرن و شناسایی و ارزیابی ورزش‌های درگیر در گردشگری و مناطق مستعد رشد این صنعت از جمله راهكارهای توسعه این صنعت است.
با اینحال تلاش مسئولان و برنامه‌ریزان ورزشی كشور جهت تخصصی كردن رشته‌های ورزشی و بومی سازی آنها بسیار حایز اهمیت است.
برگزاری و میزبانی مسابقات متعدد و خاص ورزشی و مورد علاقه گردشگران خارجی شامل گلف، رالی، اسكی، كوهنوردی، شكار، تنیس و ورزش‌های محلی و سنتی نیز می تواند در توسعه گردشگری ورزشی كمك كند.
در همین راستا احیا و پرداختن به 800 نوع ورزش محلی و سنتی و همچنین اهمیت دادن به علاقه گردشگران داخلی و خارجی برای تماشای این بازی‌ها در توسعه این صنعت مثمرثمر است.
از : علی حبیبی
فراهنگ (5) ** 1569**1588
ایرنا - تهران - شرایط ویژه جغرافیایی، اقلیمی و توانایی پذیرایی از ورزشكاران در كنار انبوه ورزش های سنتی كشور دو عامل رشد گردشگری ورزشی در ایران است. اگر تمهیدات لازم در مورد ورود و خروج ورزشكاران و گردشگران ورزشی هم فراهم آید؛ همه زمینه ها برای رشد این صنعت آماده خواهد بود.
