بابا، بزرگ می شوم و راهت را ادامه می دهم

به گزارش ایرنا، «آرمیتا» روز پنجشنبه در سومین سالگرد شهادت پدرش در یادواره ای كه با همین عنوان در شهر ایلام برگزار شد، افزود: بابا جان! نقاشی كه می كشم، نمی دانی چه غوغایی در جعبه مدادرنگی هایم پیدا می شود و عجب حسرتی در دلم احساس می كنم.

«میدانی بابا جان! مدادرنگی هایم دلشان مثل دل من برایت خیلی تنگ شده است، با مداد سیاه كه تصویر صورت زیبایت را می كشم و موهایت را رنگ می كنم، دلم گر می گیرد و سیاه می شود.

خوش به حال رنگ قهوه ای كه رنگ چشمانت را رنگ می زند، بابایی رنگ آبی افق نگاهت را به یادم می آورد و طنین صدایت را در رنگ سبز نظاره می كنم.

بابا جونم مداد رنگی قرمزم از زور شرم از تو، بسیار كوچك شده همچون آن روزی كه پیرهنت سرخ شد و من...

بابا جون غصه نخور من به همه مدادهایم گفته ام كه غصه نخورند چون من بزرگ می شوم و دختر همان پدرم و برای ادامه راهش می كوشم.»

آرمیتا رضایی نژاد همین مطلب را به زبان انگلیسی نیز برای حاضران در یادواره پدرش خواند.

از دیگر حاشیه های برگزاری این یادواره می توان به تجلیل دختر كوچولوهای ایلامی با دسته های گل از فرزند خردسال دكتر رضایی نژاد نام برد و همچنین صدای محزون و گرفته همه كسانی كه در سالن حضور داشتند و به سخنان این دختر شهید گوش می دادند.

شهید داریوش رضایی نژاد از جوانان نخبه متولد شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام است كه مرداد سال 90 به دست بدخواهان و عوامل ترور رژیم صهیونیستی مقابل چشمان همسر و دختر خردسالش در تهران مورد سوء قصد واقع شد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

این شهید سرافراز از دانشمندان بزرگ هسته ای جمهوری اسلامی ایران بود. ك/3

7177/540/565