۲۷ دی ۱۳۹۳، ۱۰:۱۸
کد خبر: 81467292
T T
۰ نفر
بدهی های نفتی رژیم صهیونیستی به ایران و نبردی قضایی

بیروت - ایرنا - روزنامه صهیونیستی 'هاآرتص' تحقیقی طولانی را از جوانب كامل 'نبرد قضایی' بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی در باره بدهی های نفتی این رژیم به ایران منتشر كرده است .

این روزنامه صهیونیستی همچنین در این گزارش به وضعیت خط انتقال نفت بین 'ایلات – عسقلان' كه در دوره 'محمدرضا پهلوی' و پس از جنگ سال 1967 و بسته شدن 'كانال سوئز' ساخته شد، پرداخته است .

به گزارش ایرنا، روزنامه لبنانی 'السفیر' امروز (شنبه ) بخش هایی از این گزارش هاآرتص را منتشر كرد كه در آن آمده است: ایران یك نبرد قضایی طولانی را با هدف بازپس گیری اموال سرمایه گذاری شده خود در این طرح مدیریت می كند، در حالیكه اسراییل از پرداخت اموال ایران و سودهای آن به شركت ملی نفت ایران كه میلیون ها دلار برآورد می شود، طفره می رود و فرار می كند.

در ادامه این گزارش آمده است: ایران اخیرا موفق شد به یك پیروزی مهم قضایی در سوئیس دست یابد، اما معلوم نیست كه اسراییل اصل بدهی ها و سودهای انباشته شده آن را به ایران می پردازد و یا نه.

هاآرتص نوشت: اسراییل و ایران زمان شاه (معدوم) دارای روابط كامل و همپیمان بودند. همكاری امنیتی و جاسوسی ، فروش نفت به اسراییل و سلاح به ایران، كمك مشترك به آمریكا برای رویارویی با اتحاد جماهیر شوروی و جریان قومی عربی به رهبری 'جمال عبدالناصر' از ویژگی های این روابط بود.

این روزنامه صهیونیست افزود: اسراییل سفارت خود را در تهران و ایران هم سفارتش را در 'رمات گان' دایر كرد، اما بطور رسمی كار نمی كردند و حتی پرچم ها را نصب نكردند و توجیه ایران زمان شاه برای ضرورت محرمانه بودن این روابط مستمر، جلوگیری از اعتراض و فشارهای كشورهای عربی بود.

هاآرتص اضافه كرد: از اواسط دهه پنجاه میلادی تا سقوط شاه، 20 سال طول كشید و در این مدت ایران منبع اصلی صدور نفت به اسراییل بود و ایران حتی در ساخت بخشی از لوله انتقال نفت ایلات به 'حیفا' سرمایه گذاری كرد.

به علت اینكه اسراییل ملتزم به محرمانه نگه داشتن روابط با ایران شده بود، شركت هایی صوری و خیالی ایجاد شد تا بتواند از این طریق قراردادهای با ایران را امضا كند.

این روزنامه صهیونیستی نوشت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، در روابط بین ایران و اسراییل هم دگرگونی ایجاد شد و ایرانی ها خواستار دریافت حقوق خود از سرمایه گذاری ها در اسراییل و پرداخت بدهی های این رژیم شدند.

هاآرتص ادعا كرد: پس از چندین مرحله برخوردهای قضایی و شركت در دادگاه ها، دو طرف توافق كردند كه به محكمه ای در سوئیس مراجعه كنند و در طول سالها دو طرف با این ماجرای قضایی درگیر بودند .

'الوف بن فان' گزارشگر این روزنامه صهیونیستی، مدعی شده است كه 'دو طرف به تبادل اتهام ها و محكوم كردن یكدیگر ادامه دادند و كانال قضایی و دادگاهی را كه دو طرف نمایندگانی رسمی در آن داشتند، نادیده می گرفتند'.

این روزنامه صهیونیستی نوشت: موسسات حقوقی اسراییل شكایتی را به دادگاه مركزی علیه دو وزارت دادگستری و خارجه اسراییل تسلیم كردند و خواستار لغو محرمانه بودن دادگاه با ایران شدند، اما این دو وزارتخانه شكایت را وارد ندانستند و موضوع به دادگاه عالی احاله شد كه در اینجا هم بر محرمانه ماندن پرونده تاكید گردید.

هاآرتص افزود: اما سوییسی ها كه دادگاه در خاك آنها جریان داشت، ملزم به محرمانه نگه داشتن این دادگاه و پرونده نبودند و به همین دلیل دادگاه عالی در 'لوزان' دو حكم در دو سال گذشته صادر كرد.

این روزنامه صهیونیستی اضافه كرد: قرائت اسناد نشان می دهد، از زمان رسیدن 'بنیامین نتانیاهو' به نخست وزیری ، راهبرد قضایی اسراییل تغییر كرده و برخلاف سیاست اجرایی از هم پاشیده و ناتوان آن است.

هاآرتص ادامه داد: كابینه نتانیاهو سیاست هجومی را انتخاب و با پرداخت بدهی ها به عنوان بخشی از نبرد جهانی علیه برنامه هسته ای ایران مخالفت كرد. وكلای اسراییلی از دعوت مقامات ایران برای حذف اسراییل از 'نقشه جهان' به عنوان توجیه لغو پرداخت بدهی ها استفاده كرند، اما قضات دادگاه سوییس این بهانه ها را نپذیرفتند.

این روزنامه صهیونیستی نوشت: در حالی كه ایران بر احقاق حق خود در این دادگاه ایمان داشت، اسراییل از شكست و دادن خسارت می ترسید، بنابر این مجبور شد، تلاش هایی را برای فرار از بررسی اساسی این شكایت مالی در پیش بگیرد و به همین دلیل قوانینی را تصویب كرد تا با استناد به آنها از پرداخت بدهی هایش به ایران فرار كند.

هاآرتص افزود: اساس بررسی ها حول دو پرونده در دادگاه سوییس بود و براساس آن شركت ملی نفت ایران درصدد دریافت حقوق خود از طرح های مشترك ایران زمان شاه با اسراییل است كه پس از قطع روابط دو طرف به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط شاه در سال 1979 میلادی بلوكه شده است.

این روزنامه صهیونیستی اضافه كرد: شكایت اول مربوط به سهم ایران در طرح مشترك خط لوله انتقال نفت از عسقلان به ایلات و بكارگیری خط انتقال نفت بین ایران و ایلات است و ارزش مالی این شكایت اكنون به هفت میلیارد دلار رسیده است.

هاآرتص ادامه داد: شكایت دوم ارزش مالی كمتری دارد و به فروش نفت خام ایران زمان شاه به سه شركت اسراییلی مربوط است و این شركت ها بدهی های خود را به ایران نپرداخته اند.

این روزنامه صهیونیستی خاطرنشان كرد: شكایت های ایران علیه اسراییل سال 1981 میلادی كلید خورد و در سال 2001 اولین حكم در خصوص پرونده ای كوچك صادر و شركت نفت اسراییل به پرداخت 97 میلیون دلار به ایران محكوم شد.

پرونده بزرگ مربوط به دادگاهی است كه سال 1994 در پاریس مطرح شد و به رغم مخالفت اسراییل با حكم دادگاه، فرانسه تاكید كرد كه اسراییل مجبور است حكم را بپذیرد.

در پایان سال 2003 شركت نفت ایران شكایتی رسمی ارایه و خواستار 800 میلیون دلار به عنوان نیمی از املاك متعلق به طرح انتقال نفت ایلات – عسقلان شد، هرچند اسراییل این شكایت را نپذیرفت، اما دادگاه هم این نظر اسراییل را قبول نكرد.

هاآرتص در ادامه نوشت: اسراییل تقریبا در همه تلاش هایش برای رد شدن شكایت های ایران حتی در دادگاه عالی سوییس شكست خورده است و سرانجام برای فرار از پرداخت بدهی های خود به ایران بهانه معروف مخالف بودن با نظام تحریم های بین المللی را دستاویز قرار داده است.

در ژانویه سال 2013 دادگاه سوییس حكمی صادر و اسراییل را ملزم به پرداخت هزینه های دادگاه كرد و بار دیگر قضات دادگاه همه بهانه های سیاسی اسراییل را رد كردند.

** خط لوله انتقال نفت ایلات به عسقلان

شاه معدوم ایران از بارزترین طرف هایی بود كه برای جنگ سال 1967 بین اعراب و اسراییل تحریك می كرد و این جنگ باعث بیشتر نزدیك شدن اسراییل و ایران زمان شاه شد، به ویژه اینكه كانال سوئز كه بخش زیادی از نفت ایران از طریق آن به اروپا می رسید، بسته شده بود.

اسراییلی ها از فرصت استفاده و شاه را به ساخت خط لوله انتقال نفت ایلات به عسقلان بجای مسیر كانال سوئز بسته شده، تشویق كردند.

در 29 فوریه سال 1968 توافق ساخت خط لوله انتقال نفت ایلات و عسقلان بین دو طرف با سرمایه بانكی آلمانی امضا شد و این شركت امتیاز 49 سال بخشش مالیاتی و پرداخت عوارض را كسب كرد.

اسراییل پالایشگاه دیگری را در بندر 'اسدود' و مخازنی بزرگ را در اطراف خط لوله نفت ساخت.

مراحل ساخت این خط لوله به قطر 42 سانت و طول 254 كیلومتر از ایلات كنار دریای 'سرخ' تا عسقلان در ساحل دریای مدیترانه اواخر سال 1969 پایان یافت.

تا زمان فروپاشی این شراكت همزمان با سقوط شاه ، شركت از خدمات 23 نفت كشی دریایی استفاده می كرد و فعالیتش پس از جنگ 'تشرین' در 1973 به اوج رسید، اما پس از بازگشایی كانال سوئز از حجم آن كاسته شد.

آخرین قرارداد واردات نفت از ایران به اسراییل در پایان سال 1977 میلادی امضا شد و آخرین محموله در پایان سال 1978 وارد اسراییل شد.

سقوط شاه همه چیز را تغییر داد و اسراییل حاضر نشد بهای نفتی را كه دریافت و استفاده كرده بود، بپردازد.

خاورم ** 1324**1651