موسویان در مقاله ای در پایگاه خبری المانیتور، با اشاره به سفر روز یكشنبه محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه و علی اكبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران به ژنو برای دیدار دو جانبه با جان كری وزیر خارجه و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریكا و همراهی حسین فریدون برادر رئیس جمهوری ایران با تیم مذاكره ایران در این سفر نوشت: این عالی ترین سطح مذاكرات بین ایران و آمریكا پس از انقلاب سال 1979 است. مذاكرات هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی در حساس ترین مقطع و مرحله نهایی خود قرار دارد و شانس دستیابی به توافق نهایی احتمالا بیش از 50 درصد است.
وی افزود: بتازگی هنری كیسینجر وزیر امور خارجه پیشین آمریكا كه اطلاعاتش در زمینه مسایل امنیت ملی از دید محافل خاص در واشنگتن، فوق العاده و عالی به نظر می آید، درصدد انتقاد نابجا از تلاش ها در زمینه مذاكره درباره یك راه حل مسالمت آمیز برای مناقشه هسته ای ایران برآمد و گفت، این رویكرد(تلاش های دیپلماتیك) باعث حركت به سوی جلوگیری از اشاعه هسته ای به سمت مدیریت آن خواهد شد. اگر سایر كشورهای منطقه به این نتیجه برسند كه آمریكا با توسعه توانمندی غنی سازی كه حدود یك سال با سلاح هسته ای فاصله دارد، موافقت كرده و آنگاه آنها نیز بر داشتن چنین توانمندی تاكید كنند، جهانی را پیش رو خواهیم داشت كه همه كشورها به نقطه شروع بسیار نزدیك خواهند شد.
به گفته موسویان، اظهارات كسینجر بازتاب دركی ضعیف از وضعیت فعلی مذاكرات هسته ای، تاریخ برنامه هسته ای ایران و نیز واقعیات نظام جاری بین المللی در رابطه با منع اشاع هسته ای است.
كلید درك مساله اشاعه هسته ای، داشتن دركی ثابت و قاطع از معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای(ان پی تی) است كه هدفش كاهش گسترش تسلیحات و فن آوری تسلیحات هسته ای و نیز خلع سلاح هسته ای قدرت های دارای تسلیحات هسته ای است.
موسویان با بیان این نكته كه در طول سال های گذشته، بسیاری از كشورهای امضا كننده 'ان پی تی' عملا تعهدات به عهده گرفته طبق این معاهده را زیر پا گذاشتند، نوشت: دستكم پنج كشور- برزیل، آرژانتین، مصر، كره جنوبی و تایوان، بدون اطلاع دادن به آژانس بین المللی انرژی اتمی مبادرت به اقداماتی در زمینه برنامه های هسته ای محرمانه كردند. كشورهای دارنده تسلیحات هسته ای نیز اغلب تعهدات خود را در زمینه انهدام تسلیحات هسته ای نادیده گرفتند و در بسیاری از موارد عملا به ارتقا و افزایش تعداد كلاهك های هسته ای شان پرداختند. در رابطه با ایران نیز به احتمال قوی، استاندارد دوگانه معناداری وجود دارد.
وی افزود: به احتمال زیاد كیسینجر می داند كه در حال حاضر چند كشور غیرهسته ای از جمله ژاپن، برزیل، آرژانتین، آفریقای جنوبی، آلمان و هلند، از توانمندی غنی سازی برخودارند. هیچ گاه از این كشورها به عنوان اشاعه دهندگان هسته ای یاد نشده است. از چند دهه پیش، موضع غرب در قبال برنامه هسته ای ایران این است كه این كشور نباید هیچ نوع برنامه هسته ای داشته باشد. به ویژه، آمریكا سال ها با اعلام این كه هیچگونه تاسیسات انرژی هسته ای نمی تواند در ایران وجود داشته باشد، ایران نمی تواند به بازار بین المللی سوخت دسترسی داشته باشد و به خاطر دستیابی به هرگونه فن آوری هسته ای تحریم می شود، درصدد محروم كردن ایران از استفاده از حقوقی بود كه طبق معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای برخوردار است. از ایران انتظار می رفت بدون برخورداری از هیچ یك از حقوق تعیین شده در معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای، به همه تعهدات خود در چارچوب این معاهده پایبند باشد.
پس از آنكه در سال 2002 معلوم شد ایران مبادرت به طراحی و تولید برنامه غنی سازی هسته ای كرده- كه دقیقا در چارچوب معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای بود- و وضعیت بر خلاف آنچه تصور می شد، از آب درآمد، موضع سركشانه و متمردانه غرب از حقوق بین الملل، در قبال این برنامه كه از نگاه ایران غیرهسته ای است، تغییر كرد. برنامه هسته ای ایران و هرگونه توافق هسته ای احتمالی با این كشور، روایتی درباره برخی از انواع اشاعه های بی سابقه مجاز نیست، بلكه روایت كشوری است كه قاطعانه از حقوق خود در چارچوب معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای دفاع می كند و درواقع برای تحقق این حقوق، فراتر از این حقوق هم عمل می كند.
به نوشته موسویان، برخلاف آنچه كیسینجر ممكن است دوست داشته باشد دیگران باور كنند، توافق هسته ای كه درباره آن گفت وگو می شود، باردیگر تصدیق خواهد كرد كه ایران با اجازه دادن به بازرسی های سرزده و شفاف سازی درباره برنامه هسته ای اش، به معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته ای پایبند و متعهد است. قدرت های جهانی مذاكره كننده با ایران اكنون متقاعده شده اند تهران حتی فراتر از تعهدات به عهده گرفته در چارچوب این معاهده عمل كرده است. این رویكرد، بدون آنكه به امنیت بین المللی لطمه بزند یا استانداردهای جدید بنا نهد، تضمین می كند ایران به یك اشاعه دهنده هسته ای تبدیل نخواهد شد.
موسویان با اشاره به سخنانی كه كیسینجر در سپتامبر 2014 و در پی ایفای نقش موثر و مثبت ایران در حمایت از بركناری نوری المالكی نخست وزیر سابق عراق و جلوگیری از كشتار گروه خلافت اسلامی(داعش) در عراق ایراد و از ایران به عنوان مشكلی بزرگتر از داعش برای آمریكا یاد كرد، می نویسد: كیسینجر خودش نشان داد كه در تحلیل مسایل ایران چندان زیرك نیست.
این حرف ها، یاوه سرایی است. كیسینجر به عنوان مورخ و دانش آموخته هاروارد باید بهتر از این به مسایل وقوف داشته باشد. وی زمانی گفته بود، آمریكا در قیاس با سایر دوستانش، با جمهوری اسلامی منافع مشترك بیشتری دارد.
جان لیمبرت معاون سابق بخش ایران در وزارت خارجه آمریكا در واكنش به سخنان كیسینجر گفت، این دیدگاه بسیار مناسب تر از جار و جنجال راه انداختن درباره تهدید فرضی یك امپراتوری جدید فارس و یك منطقه (هلال شیعی) است.
موسویان در بخش پایانی این مقاله نوشت: به نظر می رسد كیسینجر در استدلالهایش علیه توافق هسته ای با ایران تلاش می كند تا منازعه ای گسترده بر سر داشتن چرخه سوخت هسته ای ایجاد كند. استدلال برای محروم كردن ایران از غنی سازی 5 درصدی به اسم تاثیر منفی آن بر اشاعه تسلیحات هسته ای، این تصور را ایجاد می كند كه این استدلال، حقه و نیرنگی برای حفظ كارتلی كوچك از تولید كنندگان سوخت هسته ای و محروم كردن اكثریت كشورهای جهان از این توانمندی است. باید گفت، اگر قضیه اینگونه باشد، این به منزله نقض حقوق بین الملل و سیاستی ناپایدار در جهانی است كه به طور روزافزونی چند قطبی می شود. شاید به همین دلیل باشد كه چند تن از متحدان آمریكا مانند برزیل و تركیه و نیز 120 كشور عضو جنبش عدم تعهد، در بحرانی كه بر سر برنامه هسته ای ایران ایجاد شده است، صراحتا از ایران حمایت كردند.
اروپام**1088**1561** 1337
http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2015/02/iran-nuclear-disarmament-zarif-kerry-negotiations-peace.html
تهران - ایرنا - حسین موسویان از اعضای سابق تیم مذاكرات هسته ای ایران، گفت: مذاكرات هسته ای با ایرانی كه سال ها از حقوق خود در چارچوب معاهده منع اشاعه هسته ای دفاع كرد و با شفاف سازی بی سابقه پایبندی خود را به این معاهده نشان داد، وارد مرحله ای حساس شده است.