حضرت زينب(س)، الگويي براي همه‏ مردان و زنان بزرگ جهان

زينب كبري يك نمونه‏ برجسته‏ تاريخ است كه عظمت حضور يك زن را در يكي از مهم‏ترين مسايل تاريخ نشان مي‏دهد.

اين كه گفته مي‏شود در عاشورا، در حادثه كربلا، خون بر شمشير پيروز شد -كه واقعا پيروز شد- عامل اين پيروزي، حضرت زينب بود و الا خون در كربلا تمام شد. حادثه‏ نظامي با شكست ظاهري نيروهاي حق در عرصه‏ عاشورا به پايان رسيد اما آن چيزي كه موجب شد اين شكست نظاميِ ظاهري، تبديل به يك پيروزي قطعيِ دائمي شود، عبارت بود از منش زينب كبري، نقشي كه حضرت زينب بر عهده گرفت. اين خيلي چيز مهمي است.

اين حادثه نشان داد كه زن در حاشيه تاريخ نيست، زن در متن حوادث مهم تاريخي قرار دارد. قرآن هم در موارد متعددي به اين نكته ناطق است ليكن اين مربوط به تاريخ نزديك است، مربوط به امم گذشته نيست، يك حادثه زنده و ملموس است كه انسان زينب كبري را مشاهده مي‏كند كه با يك عظمت خيره‏ كننده و درخشنده‏اي در عرصه ظاهر مي‏شود، كاري مي‏كند كه دشمني كه به حسب ظاهر در كارزار نظامي پيروز شده است و مخالفين خود را قلع ‏و قمع كرده است و بر تخت پيروزي تكيه زده است، در مقر قدرت خود، در كاخ رياست خود، تحقير و ذليل شود، داغ ننگ ابدي را به پيشاني او مي‏زند و پيروزي او را تبديل مي‏كند به يك شكست، اين كار زينب كبري است.

زينب (س) نشان داد كه مي‏توان حجب و عفاف زنانه را تبديل كرد به عزت مجاهدانه، به يك جهاد بزرگ؛ آنچه كه از بيانات زينب كبري باقي مانده است و امروز در دسترس ماست، عظمت حركت زينب كبري را نشان مي‏دهد.

خطبه فراموش‏نشدني زينب كبري در بازار كوفه يك حرف زدن معمولي نيست، اظهار نظر معمولي يك شخصيت بزرگ نيست، يك تحليل عظيم از وضع جامعه‏ اسلامي در آن دوره است كه با زيباترين كلمات و با عميق‏ترين و غني‏ترين مفاهيم در آن شرائط بيان شده است.

قوت شخصيت را ببينيد، چقدر اين شخصيت قوي است. دو روز قبل در يك بيابان، برادر او را، امام او را، رهبر او را با اين همه عزيزان و جوانان و فرزندان و اين‏ها از بين برده‏اند، اين جمع چند ده ‏نفره زنان و كودكان را اسير كرده‏اند، آورده‏اند در مقابل چشم مردم، روي شتر اسارت، مردم آمده‏اند دارند تماشا مي‏كنند، بعضي هلهله مي‏كنند، بعضي هم گريه مي‏كنند؛ در يك چنين شرائط بحراني، ناگهان اين خورشيد عظمت طلوع مي‏كند؛ همان لحني را به كار مي‏برد كه پدرش اميرالمومنين بر روي منبر خلافت در مقابل امت خود به كار مي‏برد.

همان جور حرف مي‏زند، با همان جور كلمات، با همان فصاحت و بلاغت، با همان بلندي مضمون و معنا «يا اهل الكوفه، يا اهل الغدر و الختل» اي خدعه‏گرها، اي كساني كه تظاهر كرديد! شايد خودتان باور هم كرديد كه دنباله‏رو اسلام و اهل بيت هستيد اما در امتحان اين‏جور كم آورديد، در فتنه اين‏جور كوري نشان داديد.

... حضرت زينب كبري با اين عده ناهمگون و غير قابل اعتماد مواجه است، اما اين‏جور محكم حرف مي‏زند. او زن تاريخ است. اين زن، ديگر ضعيفه نيست. نمي‏شود زن را ضعيفه دانست. اين جوهر زنانه مومن، اين‏جور خودش را در شرائط دشوار نشان مي‏دهد.

اين زن است كه الگوست، الگو براي همه‏ مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم. انقلاب نبوي و انقلاب علوي را آسيب‏شناسي مي‏كند، مي‏گويد شماها نتوانستيد در فتنه، حق را تشخيص بدهيد، نتوانستيد به وظيفه ‏تان عمل كنيد، نتيجه اين شد كه جگرگوشه‏ پيغمبر سرش بر روي نيزه رفت. عظمت زينب را اينجا مي‏شود فهميد.

* از بيانات رهبر انقلاب در ديدار با پرستاران نمونه كشور ( اول ارديبهشت 1389)

فراهنگ**1003**1569