ساخت نانوكامپوزیت قابل كاشت در بدن

به گزارش روز پنج شنبه گروه علمی ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، این نانوكامپوزیت زیست سازگار از استحكام بالایی برخوردار بوده و در روش ساخت آن از حلال‌های سمی و خطرناك استفاده نشده است.

یكی از تركیبات زیست سازگار برای تهیه مواد قابل كاشت استخوانی، هیدروكسی آپاتیت است. این ماده دارای دو عنصر كلسیم و فسفر است كه برای تشكیل استخوان بسیار ضروری است. اما كاربرد این ماده به دلیل استحكام پایین و شكنندگی به تنهایی امكان‌پذیر نیست از این رو، برای افزایش خواص مكانیكی این ماده كامپوزیت‌های آن تهیه و سپس مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به گفته فاطمه مهندس، در این طرح تحقیقاتی، نانوكامپوزیتی از جنس اكسید گرافن، هیدروكسی آپاتیت و كیتوسان تهیه شده است كه می‌تواند بستر مناسبی برای رشد استخوان باشد. این نانوكامپوزیت در مقایسه با نانوذرات خالص هیدروكسی آپاتیت از خواص زیست سازگاری بهتری برخوردار است.

وی افزود: از آنجایی كه در ساخت این نانوكامپوزیت از مواد سمی و گران قیمت استفاده‌ نشده است، می‌توان گفت كه كاهش هزینه‌ها و آلودگی‌های زیست محیطی از ویژگی‌های مهم استفاده از نتایج این طرح به شمار می‌آید.

مهندس ادامه داد: كیتوسان یك پلیمر طبیعی است كه از كیتین موجود در اسكلت خارجی بندپایان مانند میگو و خرچنگ، كوتیكول حشرات یا دیواره‌ سلولی قارچ‌ها استخراج می‌شود.

وی در مورد نحوه عملكرد این نانوكامپوزیت توضیح داد: با قرار دادن این نانوكامپوزیت متخلخل در محلی كه استخوان دچار آسیب‌دیدگی شده است، فرآیند استخوان سازی به سلول‌های استخوان ساز بدن القا و در اطراف این نانوكامپوزیت، استخوان جدید رشد می كند و سبب بهبود و ترمیم استخوان آسیب دیده می‌شود. به این ترتیب دیگر نیازی به خروج كامل استخوان و جایگزین كردن آن با میله‌های پلاتینی و فلزی نیست.

نتایج این طرح تحقیقاتی كه با همكاری فاطمه مهندس دانش آموخته‌ رشته شیمی معدنی و مسعود صلواتی نیاسری عضو هیات علمی دانشگاه كاشان انجام شده، در نشریه RSC Advances منتشر شده است.

علمی(1)1834**1601**