مشخص است كه هدف از این هشدار، دعوت مردم به صرفه جویی است كه در ضرورت آن جای هیچ گونه شك و تردیدی نیست و دانش آموزان دبستانی هم می توانند دراین باره، همپای كارشناسان با تجربه، به زبان و بیان خودشان این مساله را تببین كنند.
اما به نظر می رسد دراین میان حقایقی با انگیزه های مختلف نادیده گرفته شده و یا پنهان می شود كه سهم آب شرب مردم از كل آب مصرفی بخشی از این حقیقت است.
براساس آمار رسمی، تنها 20درصد از كل آب به مصرف شرب و مصارف عمومی مردم می رسد و حدود 80درصد آن روانه بخش كشاورزی می شود.
به عبارت بهتر اگر مردم نه فقط صرفه جویی، بلكه مصرف آب را به طور كلی تعطیل كنند تنها 20درصد از مصرف كاسته خواهد شد.
نكته تلخ و رنج آور این است كه با وجود بحران آب و خشكسالی كه بخشی از طبیعت هرمزگان و شاید هم ایران شده ،حدود 93درصد آب مصرفی در بخش كشاورزی به دلایل مختلف هدر می رود كه خوش بینانه ترین آمارها نیز حكایت از هدرفت 80درصدی آب در بخش كشاورزی است.
پوسیدگی شبكه های آب رسانی و استفاده از شیوه های سنتی كه در اصطلاح به آن غرقابی گفته می شود، موجب شده آبی كه به رنج و قطره قطره از آسمان می رسد، به صورت سیلابی و بدون استفاده به زمین فرو رود.
مشكل اینجاست كه فقط بارش، قطره قطره نیست و اختصاص اعتبار برای بازسازی شبكه و استفاده از شیوه های نوین آبیاری نیز قطره چكانی است.
به نظر می رسد افراد و دستگاه هایی كه مسوولیت بزرگ تامین و توزیع آب در شهرها و روستاها را بر عهده دارند یكی از موثرترین شیوه ها را هشدار و وارد كردن مداوم استرس به مردم آن هم بدون آموزش فراگیر شیوه های موثر صرفه جویی می دانند.
تجربه نشان داده بخشی از این هشدارها در واقع بخشی از عملیات پیچیده چانه زنی برای گرفتن اعتبارات از منابع محلی و ملی است كه به جای خود بسیار نیكو و چه بسا ضروری باشد.
بارها دیده ایم كمی پس از این گونه خبرها ،در نشست های مختلف مدیریتی در سطح میانی و ارشد و عالی ،حساسیت سازی ها بیشتر هم می شود و وقتی مدیر فرادست از مسوول مربوط راه چاره را می پرسد جواب می شنود كه فلان مقدار اعتبار بدهید تا حلش كنیم و گویی با گرفتن اعتبار می توانند هیدروژن و اكسیژن تركیب و آب تولید كنند.
مدیرفرادست هم به طور معمول در این گونه مواقع برای آن كه متهم به قصور در تامین آب مردم نشود و از سر احساس مسوولیت برای رفع نگرانی های مردم،با اعتبار مورد درخواست موافقت می كند و این قصه مدتی بعد دوباره تكرار می شود.
راه حل مبنایی مشكل آب در استان هایی مانند هرمزگان از مسیرهای مشخصی مانند ایجاد آب شیرین كن و بازسازی شبكه و استفاده از تجربه كشاورزی كشورهای موفق و درگیر با خشكسالی است.
بهتراست بین ترویج و نهادینه كردن فرهنگ صرفه جویی و ایجاد فشار روانی بر مردم، تفكیك قائل شویم و اجازه دهیم آنان به همان دغدغه های نه چندان كوچك خود در تامین معیشتشان بپردازند و به عنوان یك مسوول،كمی نیز خلاقیت به خرج دهیم و از روش های ریشه ای تری برای حل مشكلات استفاده كنیم .
* خبرنگار ایرنا در هرمزگان
بندرعباس - ایرنا-آب سد استقلال میناب هرمزگان دو ماه دیگر تمام می شود،سد استقلال میناب فقط تا سه ماه دیگر آب دارد،این ها جملاتی است كه از حدود 14سال قبل و هر سال چند بار به نقل از متولیان بخش آب این استان تیتر رسانه ها می شود و خوشبختانه این اتفاق تاكنون نیفتاده است.
