به گزارش روز سه شنبه خبرنگار فرهنگي ايرنا ، غلامحسين بنان 15 ارديبهشت سال 1290 در خانواده اي مرفه متولد شد ، مادر وي از بازماندگان خاندان قاجار بود كه موسيقي و نواختن پيانو را نيز به خوبي مي دانست .
اين مهم موجب آشنايي غلامحسين بنان با موسيقي و به ويژه نواختن ساز پيانو شد، وي در همان دوران كودكي با بهره گيري از راهنمايي هاي مادر خود نواختن پيانو را آغاز كرد ، اين خواننده نامي در دوران كودكي براي يادگيري بيشتر داشته هاي موسيقي نزد ميرزا طاهر ضياءذاكرين رثايي نيز شاگردي كرد .
وي در دوران جواني علاقه ويژه اي به خوانندگي آواز پيدا كرد كه در راستاي آن دوره هاي آوازي رديف را براي دانستن مكاتب آوازي موسيقي سنتي ايران گذراند ، اين فعاليت تا سال 1321 در زمان حضور رسمي وي در راديو تهران ادامه داشت .
قدرت خوانندگي اين هنرمند در اجراي تصانيف موسيقي سنتي ايران موجب شد استاد روح الله خالقي از وي دعوت كند تا به عنوان خواننده اركستر انجمن موسيقي كه با رهبري وي همراه بود همكاري داشته باشد .
پس از مدتي در زمان تاسيس راديو ملي و در پي آن برنامه گل ها از بنان دعوت به عمل آمد كه به عنوان خواننده با همكاري اساتيد آن زمان همچون ، پرويز ياحقي ، مرتضي محجوبي و علي تجويدي قطعاتي را به منظور پخش در راديو ضبط كند.
وي تحريرهاي را با استفاده از مضامين اشعار با تكنيك هاي گوناگون اجرا مي كرد كه اين مهم به يك بيان آوازي مختص به وي تبديل شد ، آهنگ الهه ناز ثمره همين نگرش غلامحسين بنان به بيان موسيقي دستگاهي ايران در قالب مدرن آن زمان است .
اين خواننده در سال 1332 باز هم به دعوت استاد روح الله خالقي در هنرستان موسيقي به عنوان استاد آواز مشغول به كار شد و شاگردان متعددي را در زمينه شيوه هاي اجرايي آواز تربيت كرد.
فعاليت هاي وي در برنامه هاي پر مخاطب آن زمان گل هاي جاويدان، گل هاي رنگارنگ و برگ سبز به سرعت بيشتر شد به طوريكه راديو پر بود از تصانيفي كه بنان به عنوان خواننده در آن ايفاي نقش مي كرد .
غلامحسين بنان در سال 1338 در تصادف با اتومبيل شخصي خود بينايي چشم راست خود را از دست داد.
مشكل بينايي هم نيز نتوانست جلوي فعاليت مستمر وي را بگيرد ، در اين زمان قطعات متعددي را به همراه استادان نامي آن زمان همچون چون روح الله خالقي، ابوالحسن صبا، مرتضي محجوبي، احمد عبادي، حسين تهراني، علي تجويدي و . . . اجرا كرد كه در برنامه هاي راديويي پخش مي شد .
از ماندگارترين ترانه هاي بنان مي توان به آهنگ آذربايجان در دستگاه شور، آمدي جانم به قربانت در مايه بوسليك، الهه ناز در آواز دشتي، بهار دلنشين در آواز اصفهان، بوي جوي موليان در آواز اصفهان، تصنيف توشه عمر در دستگاه همايون، يار رميده، مي ناب، خاموش، مراعاشقي شيدا، من از روز ازل، نواي ني و سرود هميشه جاويد اي ايران در آواز دشتي اشاره كرد.
تنها تويي ، آمدي ، حافظانه 1 ، جلوه دلدار ، خلوت گاه راز ، حافظانه 2 ، شاخه گل 1 تا 11 ، راز نگاه ، مرا عاشقي شيدا تو كردي ، شب جواني ، نواي اين دل خسته ، من از روز ازل كاروان ، چه شورها ، گل هاي رنگارنگ 252 و 254 ، گل هاي رنگارنگ 250 و 249 از جمله مهم ترين آلبوم هاي اين هنرمند به شمار مي رود .
غلامحسين بنان به عنوان آوازخواني نامي و محبوب نقش بسزايي در راه شكوفايي موسيقي سنتي ايران و نگهداري و انتقال آن به نسل هاي ديگر داشت كه موجب شد نام وي در تاريخ موسيقي سنتي ايران به عنوان خواننده اي توانا و محبوب به يادگار بماند .
بنان پس از مدت ها مبارزه با بيماري دستگاه گوارش و افسردگي 8 اسفندماه 1364، در بيمارستان ايرانمهر تهران درگذشت و پيكرش در امام زاده طاهر شهر كرج به خاك سپرده شد.
فراهنگ**9252 ** 1569
تهران - ايرنا - تهران - غلامحسين بنان را مي توان در زمره خوانندگاني قرار داد كه پس از گذشت سال ها همچنان مورد توجه علاقه مندان به آواز سنتي است .
