در اين يادداشت به قلم مجيد سليمي‌بروجني مي خوانيم: دولت يازدهم طي چند ماه اخير به خوبي نشان داده كه اولويت كارهايش، ديپلماسي و اقتصاد است و روند مذاكرات ايران و گروه 1 + 5 تاييدكننده اين ادعاست. خوشبختانه دولت با سياست‌هاي عاقلانه و هوشمندانه‌اي كه برپايه دانش و تجربه بود، توانست طي يك‌سال گذشته به موفقيت‌هاي قابل توجهي در زمينه‌هاي اقتصادي و ثبات بازار دست يابد.
دولت تدبير و اميد نشان داده كه به سرمايه‌گذار خصوصي احترام مي‌گذارد و حمايت از صادرات نيز در دستور كار دولت قرار دارد. ترديدي نيست كه بخش نفت، گاز و پتروشيمي با تغيير و تحول و توسعه‌شان مي‌توانند كمك‌هاي شاياني به رشد اقتصادي كشور كنند. اقتصاد ايران چاره‌اي جز پيوستن به حلقه توليد و توزيع تجارت جهاني ندارد.
بسياري از تحليلگران در حال رصد صنعت نفت ايران در روزهاي پساتحريم هستند. نفت و گاز ايران با شروع تحريم‌هاي مالي دچار مشكلات عديده‌اي شد و در ادامه و با تشديد تحريم‌هاي بانكي، صادرات نفت ايران به زير يك ميليون بشكه در روز سقوط كرد. صنعت نفت و گاز ايران نياز جدي به دانش، تكنولوژي روز و سرمايه كافي براي خروج از شرايط فعلي دارد كه حل همه اين‌ها مستلزم توافق هسته‌اي، رفع تحريم‌ها و مشاركت شركت‌هاي بزرگ نفتي دنيا است.
دولت يازدهم طي دو سال گذشته مذاكرات رسمي و غيررسمي متعددي با نمايندگان شركت‌هاي نفتي غربي داشته و در اين بين، شركت‌هاي آمريكايي نيز بارها علاقه‌مندي‌شان را براي حضور در بازار ايران ابراز كرده‌اند.
جلوگيري از همكاري شركت‌هاي نفتي با ايران و عدم سرمايه‌گذاري آنها در طرح‌هاي صنعت نفت اين كشور در كنار عوامل ديگري چون عمر بالاي چاه‌ها و فرسودگي تجهيزات، باعث كاهش تدريجي توليد نفت ايران شده‌اند. در صورت لغو تحريم‌ها، سرمايه‌گذاران خارجي در حوزه نفت مي‌توانند با تكنولوژي‌هاي جديد در حوه ميدان نفتي حاضر شوند و به صنعت نفت ايران جاني دوباره بخشند.
طي دوران تحريم اخير، رقباي ايران از غيبت ايران در بازار سوءاستفاده كرده و دو نوع سرمايه‌گذاري در پالايشگاه‌هاي مصرف‌كننده نفت ايران انجام دادند. سرمايه‌گذاري اول برمي‌گردد به تغيير طراحي براي مصرف نفت‌خام‌هاي نزديك به نفت ايران و دومين سرمايه‌گذاري مربوط به خريد سهام پالايشگاه‌هاي مصرف‌كننده نفت ايران از رقباست.
به اين ترتيب ما كار سختي را در روزهاي پساتحريم براي پس گرفتن بازارهاي از دست رفته‌مان خواهيم داشت. پالايشگاه‌ها معمولا قراردادهاي خريد نفت خود را به طور سالانه امضا مي‌كنند.
در حال حاضر كشورهاي چين، هند، تركيه، ژاپن و كره‌جنوبي قراردادهاي جاري خريد نفت از ايران دارند. صيانت از منابع تجديدپذير نفت و گاز كشورمان با اولويت توسعه و بهره‌برداري از منابع مشترك نفت و گاز، پرهيز از خام‌فروشي، مقابله با ضربه‌پذيري درآمدهاي حاصل از صادرات نفت و گاز از طريق انتخاب مشتريان راهبردي و ايجاد تنوع در روش‌هاي فروش و مديريت انرژي به همراه توسعه توليد كالاهاي داراي بازدهي بهتر و تكيه بر توان داخلي و استفاده از محصولات داخلي به جاي كالاهاي خارجي و پوياسازي بخش خصوصي بايد مدنظر واقع شود.
صنعت نفت ما بايد با بهره‌گيري از اين روش‌ها و همچنين به كمك ديپلماسي انرژي و تعهد و تامين امنيت انرژي جهان به بهترين روش ممكن، همكاري شركت‌هاي بزرگ نفتي غربي را فراهم سازد. مديران نفتي ايران اميدوارند كه با رونمايي از قراردادهاي جديد و بلندمدت، سرمايه‌گذاري در صنعت نفت و گاز و پتروشيمي‌مان چنان جذاب شود كه در مدت كوتاهي شاهد سرازير شدن سرمايه‌هاي خارجي به سوي اقتصاد كشورمان باشيم.
پارس‌جنوبي جايگاه ويژه‌اي در اقتصاد ايران و حتي جهان دارد. اين ثروت عظيم و جذاب مي‌تواند پذيراي حجم بالايي از سرمايه‌گذاران خارجي باشد. ايران بايد تلاش كند كه در آينده نزديك توليد خود را از اين ميدان مشترك به سقف 800 ميليون مترمكعب در روز برساند. از اولويت‌هاي ديگر مي‌توان به افزايش توليد ميادين نفتي آزادگان و يادآوران و همچنين افزايش ضريب بازيافت از ميادين هيدروكربوري اشاره كرد.
از جمله كارهاي مهم ديگري كه وزارت نفت بايد به طور جدي به دنبال احياي دوباره آن باشد، برنامه سوآپ نفت با كشورهاي حاشيه درياي خزر و آسياي ميانه است؛ پروژه‌اي كه با ندانم‌كاري دولت دهم لغو شد و خسارات سنگيني را به ايران تحميل كرد.
ايران با توجه به موقعيت جغرافيايي‌اش بهترين شرايط را براي سوآپ نفت دارد و مطمئنا پس از رفع تحريم‌ها، برنامه‌هاي جدي براي باز پس‌گيري فرصت‌هاي از دست رفته سوآپ نفتي خواهند داشت. صنعت نفت و گاز ايران چشم‌انتظار لغو تحريم‌ها و بازگشت به روزهاي پرنشاط قبلي است؛ انتظاري كه ان‌شاءاله زياد طول نخواهد كشيد.
منبع: خبرگزاري خبرآنلاين
اول**1577
تهران - ايرنا - خبرگزاري خبرآنلاين در يادداشت اقتصادي روز دوشنبه نوشت: صنعت نفت و گاز ايران نياز جدي به دانش، تكنولوژي روز و سرمايه كافي براي خروج از شرايط فعلي دارد كه حل همه اين‌ها مستلزم رفع تحريم‌ها و مشاركت شركت‌هاي بزرگ نفتي دنيا است.
