عدم درمان خستگي كوتاه مدت محيط هاي كاري فرسودگي شغلي را بدنبال دارد

نسرين شهبازي روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: خستگي هاي جسمي، هيجاني و رواني در اثر قرار گرفتن طولاني مدت در محيط كار و از طرفي نداشتن استراحت و آرامش كافي منجر به فرسودگي شغلي مي شود.
وي در تعريف فرسودگي شغلي گفت: هر زمان فرد فعاليتي در شرايط مناسب و حد توانايي اش انجام داده و ايجاد خستگي به طور طبيعي كند با استراحت برطرف مي شود ولي چنانچه فرد بر اثر كارهاي يكنواخت و طولاني مدت در شرايط نامناسب بتدريج دچار اختلالات جسمي و روحي شده و درمان نشود به فرسودگي شغلي مبتلا مي شود.
وي ادامه داد: فردي كه در معرض فرسودگي شغلي بوده با خستگي مفرط مواجه بوده و دچار اختلالات عصبي شده و جسم و ذهن فرد را مختل مي كند.
وي اظهار كرد: امروزه بسياري از كاركنان حوزه هاي مختلف اعم از ادارات، پزشكان و پرستاران، حوزه آموزش و امنيتي در معرض فشارهاي عصبي و استرس با درجه هاي مختلف بوده كه مجموع اين عوامل انگيزه كاري آنها را كاهش و در نهايت در معرض فرسودگي شغلي قرار مي دهد.
به عقيده اين كارشناس ارشد روانشناسي باليني، افرادي كه نمي توانند بين شرايط كار و محيط زندگي تعادلي ايجاد كرده و رضايتمندي از كار و زندگي نداشته بيشتر در معرض فرسودگي شغلي قرار دارند.
شهبازي پايين آمدن كيفيت خدمات ارايه شده از سوي فرد و ايجاد شرايط تنش زا در محيط كار را از تاثيرهاي منفي فرسودگي شغلي برشمرد و گفت: فردي كه دچار فرسودگي شغلي شده نه تنها بر كارايي خود بلكه بر عملكرد ساير كاركنان در اثر بيان و رفتار ممكن است تاثير بگذارد.
وي راهكار اين مساله را تغيير محيط كاري و ايجاد تنوع در محيط هاي كاري افراد عنوان كرد كه دچار فرسودگي شغلي بوده تا هم محيط كاري از تنش دور شده و هم از فرسودگي شغلي افراد جلوگيري شود.
7171/6034