به گزارش ایرنا، در این گزارش آمده است: سنگ نگاره ها و سنگ نبشته ها از آن دسته از یادمان هایی به شمار می آیند كه از آن به عنوان سند زنده و گویا نام می برند كه هر كدام از آن ها بازگو كنندۀ رُخدادی تاریخی – اجتماعی – فرهنگی و یا سیاسی است.
با این همه بیشتر این یادگارهای ملی ارزشمند درگوشه ای رها شده و در تیررَس چپاول جای گرفته است.
بی مهری و رسیدگی نكردن به یادمان های تاریخی – فرهنگی همچنان دنباله دارد. در تازه ترین این نامهربانی ها سنگ نگارۀ 2700 سالۀ آشوری در كامیارانِ در استان كردستان در دل كوهی رها شده است.
این سنگ نگاره كه گِرداگرد آن را نگاشتۀ میخیِ آشوری در برگرفته است از ارزش بسیار فراوانی نزد باستان شناسان، زبان شناسان و پژوهشگران برخوردار است.
این یادمان باستانی تحولات و رویدادهای تاریخی و شرایط سیاسی و اجتماعی آن روزگار را در غرب كشور به نمایش گذاشته و چیرگی دشمنان را یادآوری می كند كه پاسداری و نگه داری از آن دارای اهمیت بسیاری است.
از سویی دیگر، گذشت زمان و عوامل طبیعی همچون باد، باران، برف و آفتاب و دگرگونی آب و هوا در فصل های گوناگون روزگار ناخوشی را برایش رقم زده است.
گُل سنگ ها پیرامون آن را فرا گرفته و خوردگی و ترك با گذشت زمان بر اثر عوامل طبیعی پدیدار شده و آن را با تهدید جدی رو به رو كرده است.
اما بزرگ ترین دشواری این بازماندۀ ملی، نبود نگهبان و شناسنامه ای (تابلویی) در پیرامون آن و رها كردنش در گوشه ای به حال خود است. زیرا تاراجگران به انگیزه های گوناگون از سمت بالای كوه، بخشی از سنگ های كوه را شكسته اند و همین خطری جدی برای آن به شمار می آید.
هر چند دسترسی به این سنگ نگاره بسیار سخت و دشوار است، ولی نباید فراموش كرد كه هر گَزند و آسیبی به آن شدنی است. به ویژه آن كه، جایگاه این نگاركَند (نقش برجسته) دور از دسترس سازمان میراث فرهنگی است و سركشی یگان پاسداران به آن شاید سالی یك بار هم انجام نگیرد كه این را مردم بومی تایید می كنند.
همچنین درخطر ویرانی تاراجگران است و آنان می توانند به آسودگی و آرامش (فراغ بال) و در نبود نگهبان و سرپرست (متولی) ویژه ای به آن دست یازیده و آسیب رسانند.
همچنین بیشتر بخش های سنگ نبشته آسیب دیده و ناخوانا است و بایسته است هر چه زودتر مدیران میراث فرهنگی چاره ای ریشه ای را برای آن بیابند.
كامران 35 ساله كه از بومیان روستای نزدیك این سنگ نبشته است به تارنمای فرهنگی مهرگان گفت : تا كنون چندین بار در دو سال گذشته افراد ناشناس از بالای كوه به سوی این یادمان آمده و بخش هایی از سنگ های كوه را به بهانۀ یافتن گنج شكسته اند. در گذشته كه آب در رودخانۀ پایین كوه روان بود دسترسی به آن با دشواری انجام می گرفت، ولی چندین سال است كه خشكسالی شده و همین كار را برای این افراد آسان كرده است.
این سنگ نبشتۀ كهن برای بررسی تاریخ ایران پیش از به قدرت رسیدن مادها، دارای ارج فراوانی است و جا دارد مدیران فرهنگی شهری و استانی به آن توجه بیشتری كنند.
همچنین ویرانی دیوارۀ راست تاق نمای محافظ نگاره در سال های گذشته گسترش بیشتری یافته است.
به دلیل رسوبات آهكی فراوانی كه روی آن را پوشانده است، دبیره های (خطوط) سنگ نبشته قابل دیدن نیست. این یادمان ارزشمند در بلندای كمابیش 50 متری از دیوارۀ كوه كَنده شده است.
نوشته ها بر زمینۀ سنگ نگارۀ آن كه درون قابی جای گرفته تراشیده شده است. این نگاره، 'سارگن' را نشان می دهد كه كلاهی دایره ای شكل بر سر دارد. چهرۀ او به گونۀ نیمرخ نشان داده شده و دارای ریش بلند و پیچیده و موهای پر پشت است كه از پشت روی گردنش ریخته است.
همچنین جامه ای بلند به تن دارد و نیم تنه ای روی آن پوشیده است. سارگن دوم در دست راستش كه آن را بلند كرده است، ماكت نیایشگاهی را دارد كه می تواند نیایشگاه یكی از خدایانی باشد كه در سنگ نبشته از آن نام برده شده است، این شاید خدای آشور باشد كه توجه خدایان به سارگن و كمك به او در پیروزی اش را نشان می دهد.
همۀ سطح قاب را نوشته ها پوشانده و حتی به دلیل كمبود جا، روی كنارۀ تاق نما نیز نوشته شده است. این نوشته به خط میخی آشوری و در برگیرندۀ 46 رَج (سطر) است.
رویدادی كه انگیزۀ آفرینش این یادمان باستانی شده است، یورش رهنمون شدۀ آشوری ها در برابر 'كارالا' بوده است. سرزمینی كه دركوه های زاگرس و درسوی خاور (شرق) آشور جای داشته است.
كامیاران جنوبی ترین شهر استان كردستان است كه جاده ای از غرب كامیاران به مریوان می رود.
نیاز به یادآوری است از دادن نشانی این یادمان به دلیل در خطر بودن آن، پرهیز شده است.
ك/1
6108
سنندج- ایرنا- تارنمای فرهنگی مهرگان گزارشی در زمینه در خطر بودن سنگ نگاره آشوری در كامیاران به علت عوامل طبیعی، نگهداری نكردن و در معرض تاراج بودن، منتشر كرده است.
