۱۶ شهریور ۱۳۹۴، ۱۲:۵۲
کد خبر: 81750751
T T
۰ نفر
سخت‌گيري والدين مي‌تواند به سلامت روان كودك آسيب بزند

تهران - ايرنا - پژوهشگران دانشگاه يو سي ‌ال لندن مي گويند، تاثير سخت‌گيري پدر و مادر بر فرزند مي‌تواند مانند تاثير منفي مرگ يكي از نزديكان يا دوستان باشد.

به گزارش گروه علمي ايرنا از ساينس، سخت‌گيري پدر و مادر احتمال مشكلات روانشناختي را در بزرگسالي افزايش مي دهد.براي اين تحقيق 2000 نفر كه در سال 1946 در انگليس به دنيا آمده بودند زير نظر قرار گرفتند.
سلامت آنها در نوجواني، در دهه 30 ، دهه 40 و بين 60 تا 64 سالگي بررسي و از آنها خواسته شد تا رابطه خود با والدين را در 16 سال اول زندگي ارزيابي كنند.
براي مثال از آنها درباره محبت و گرمي و درك پدر و مادر سوال شد و اينكه چقدر آزادي عمل داشتند يا اينكه پدر و مادر چقدر محدودكننده و سخت‌گير بودند.
اهميت دوران كودكي در رشد و تكامل مغز موضوعي كاملا شناخته شده است، اما اين نخستين بار است كه تاثير عملكرد پدر و مادر در دوران كودكي، در طول زماني چنين طولاني ارزيابي مي شود.

**سبك‌هاي بزرگ‌كردن كودك
قاطع: به كودك ياد مي‌دهد كه مسئوليت پذير باشد، خودش فكر كند و بداند چرا برايش قاعده و قانون گذاشته و چرا بايد آنها را رعايت كند.
سلطه‌گر: انتظار اطاعت و فرمانبرداري دارد و از تنبيه يا تهديد به تنبيه براي كنترل كودك استفاده مي‌كند.
منفعل: اين پدر و مادرها گرما و محبت به كودك مي‌دهند، اما نمي‌توانند قاعده و قانون بگذارند يا قاطعيت آن را ندارند كه كودك اين قواعد را رعايت كند.
منفك: اين پدر و مادرها حمايت عاطفي كافي از كودك نمي‌كنند و نمي‌توانند رفتار مناسب را مشخص كرده و اين رفتارها را در آنها تثبيت كنند.
با اينكه معمولا بر نقش مادر در بزرگ كردن كودك تاكيد مي‌شود اما تحقيقات مختلف نشان مي‌دهند نبايد اهميت نقش پدر را ناديده گرفت
دكتر مي استفورد نويسنده ارشد اين تحقيق مي‌گويد: تمام پدر و مادرها به درجاتي فرزندان را كنترل مي كنند اما مسئله اين است كه آيا كودك احساس مي‌كند به حريم خصوصي‌اش تعرض شده يا احساس مي‌كند كه از او مراقبت مي‌شود.
هر چه پدر و مادر درك بيشتري داشته و دلسوزتر باشند، به آنچه فرزندشان مي‌گويد بيشتر گوش مي‌دهند و بيشتر با آنها گرم و دوستانه صحبت مي‌كنند.
پدر و مادرهايي كه بستري با ثبات براي كودكان فراهم مي‌كنند تا در محيطي گرم و پاسخگو، دنيا را تجربه كنند باعث رشد و ارتقاء عاطفي آنها مي شوند.
به گفته محققان، كنترل و نظارت شديد بر كودكان، خودمختاري آنها را سلب مي كند و مانع از شكل‌گيري يك هويت مستقل و قوي در آنها مي‌شود، چون اين كودكان نمي‌توانند از رويارويي با مسائل و از اشتباه كردن ياد بگيرند و اين تاثير منفي تا سال‌هاي طولاني باقي خواهد ماند.
دكتر استفورد مي‌گويد: متوجه شديم بچه هايي كه پدر و مادرهايي گرم و پاسخگو دارند در اوايل، اواسط و اواخر بزرگسالي از نظر رواني سالم تر هستند و بيشتر از زندگي رضايت دارند.
اما برعكس، كنترل روانشناختي با مشكلات رواني و رضايت كمتر از زندگي ربط دارد. براي مثال كنترل روانشناختي يعني به كودك اجازه داده نشود خودش تصميم بگيرد، به حريم خصوصي‌تعرض و وابسته بودن در او تقويت شود.
اين تحقيق همچنين نشان داد كساني كه در كودكي با سخت‌گيري پدر و مادر روبرو بوده‌اند، در روابط خود در آينده بيشتر دچار مشكل شده بودند.
علمي **1354**1440
۰ نفر