ژستِ لغو كنسرت ها

به گزارش روز سه شنبه خبرنگار موسیقی ایرنا ، در خبرها آمده كه كنسرت علی اكبر مرادی (نوازنده ی پرسابقه ی تنبور)، در فرهنگسرای ارسباران تهران؛ و كنسرت شهرام ناظری در تبریز لغو شده است. افزون بر این دو اجرا، كنسرت ضا صادقی هم كه قرار بود 21 شهریور در كرمان برگزار شود، لغو شد.
پرس و جوها را درباره ی این سلسله «لغو» ها، از كنسرت مرادی آغاز می كنیم. شهرام صارمی، مدیر بخش موسیقی فرهنگسرای ارسباران دراین باره به خبرنگار موسیقی ایرنا گفت : طبق روالِ مرسوم، مدرك های لازم برای این اجرای تكنوازی تنبور را به ارشاد استان تهران فرستادیم و آن ها هم پس از تأیید، مدرك ها را به حراست ارشاد دادند، كه این گویای آن است كه از نظر ارشاد این اجرا مشكلی نداشته است. حراست هم گواهی تأیید و مدرك ها را به اداره ی اماكن نیروی انتظامی می فرستد كه اماكن مخالفت می كند و اجرا لغو می شود.
پیگیری های صارمی از اماكن به جایی نمی رسد زیرا اماكن گفته كه چرایی این لغو را به حراست ارشاد استان تهران اعلام خواهند كرد. پس علت را از حراست اداره ی فرهنگ و ارشاد استان تهران پیگیری كردیم ، اظهار بی اطلاعی شد ؛ شاید پاسخ اماكن هنوز به دستشان نرسیده است.
به هر روی آنچه واضح است، اینكه اداره ی اماكن اجرای مرادی را به علتی كه هنوز آشكار نشده، مجوز نداده است.
لغو دوم اما مربوط است به كنسرت شهرام ناظری در تبریز؛ كنسرتی كه قرار بوده پنج شنبه، 26 شهریور ماه، به مناسبت روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد شهریار، در تالار صدرای تبریز برگزار شود . چرایی این اتفاق را از علی محرمی، معاون هنری اداره ی كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان شرقی، جویا شدیم كه وی در گفت وگو با خبرنگار موسیقی ایرنا اظهار كرد : «مؤسسه یی برای برگزاری كنسرت آقای ناظری درخواست داده بود، اما ما هیچ مجوزی برای اجرای پنج شنبه صادر نكرده بودیم كه بخواهیم آن را لغو كنیم. برای اجراهای با مخاطب بالای 500 نفر، ابتدا دفتر موسیقی در تهران باید مجوز صادر كند و بعد از آن است كه ما مجوز صادر می كنیم. باز هم تأكید می كنم كه ما برای این اجرا مجوزی صادر نكردیم و خبر «لغو» كنسرت، شایعه است».
این شایعه بودن لغو كنسرت را مدیر كل ارشاد آذربایجان شرقی هم پیش تر اعلام كرده است. این درحالی است كه، دو سه روز مانده به اجرا، تبلیغی در سطح شهر تبریز صورت نگرفته است و همین نبود تبلیغات و نیز آغاز نشدن بلیط فروشی، گفته های معاونت هنری ارشاد آذربایجان شرقی را تأیید می كند كه مجوزی برای این كنسرت داده نشده است، چراكه اگر مؤسسه ی برگزار كننده ی كنسرت، مجوزهای لازم را دریافت كرده بود، بی شك برای جذب هرچه بیش تر مخاطب، تبلیغات محیطی را زودتر از این ها آغاز می كرد؛ و این درحالی است كه برخی سایت ها به نقل از برگزار كنندگان اعلام كرده اند كه این كنسرت برخلاف دریافت مجوزهای لازم لغو شده است.
اما از آنجایی كه مجوز كنسرت در مكان هایی با بیش از 500 نفر ابتدا دفتر موسیقی باید صادر كند، برای اطمینان خاطر بیش تر با دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این موضوع سوال شد ، پاسخ چنین بود: « مجوزی هنوز برای اجرای ناظری در تبریز صادر نشده است.»
یادآوری این نكته ضروری است كه افرادی مانند ناظری و بسیاری از هم ردیفانش، نباید برای دریافت مجوز، اسیر سازوكارهای گاه طاقت فرسای اداری شوند، چراكه كارنامه ی امثال ناظری، خود، مجوزی است برای اجرا. اما باید این را هم یادآور شد كه خبر لغو كنسرت ها نباید به یك ژستِ اجتماعی- هنری بدل شود، پدیده یی كه متأسفانه امروز بوی ناخوشایند آن دارد به مشام می رسد. به راستی برگزاركنندگان این كنسرت كه خود می دانسته اند هنوز مجوزی برای اجرایشان، نه از دفتر موسیقی و نه از ارشاد تبریز، صادر نشده است، برای چه «لغو» كنسرتی كه اجازه ی برگزاری اش هنوز داده نشده را در بوق و كرنا می كنند؟ چرا باید نعل وارونه بست و آنچه روی داده و نداده را گونه یی دیگر به مخاطب نشان داد، تا تصورها و ذهنیت ها را مطابق میل و سود خودمان شكل دهیم. ناظری در طول چند هفته ی گذشته هم در تهران و هم در شیراز بی هیچ سر و صدایی به روی صحنه رفته است، پس انصاف نیست كه وقتی هنوز مجوزی برای كنسرتی صادر نشده (به هر دلیل و علتی؛ درست یا نادرست)، طوری خبرسازی شود كه گویی اجرای كنسرت برای یك هنرمند قدغن شده است. باور كنیم این گونه رفتارها بیش از همه به خود موسیقی ضربه می زند.
اتفاق جالب تر از این، ماجرای «لغو» كنسرت صادقی، خواننده ی پاپ، در كرمان است. این كنسرت قرار بود 21 شهریورماه در مجموعه ی گردشگری پدیده ی كویر كرمان برگزار شود كه طبق اعلام مدیر برنامه ی صادقی و نیز مجموعه ی گردشگری پدیده ی كویر، این كنسرت به سبب به توافق نرسیدن برگزاركننده ی كنسرت با مدیریت مجموعه ی پدیده ی كویر، برگزار نمی شود؛ تا اینجای كار، اتفاقی طبیعی رخ داده است، اما آنچه شگفت انگیز است یادداشت كوتاه صادقی است كه به مناسبت «لغو» كنسرتش در شبكه های مجازی و برخی رسانه ها منتشر شده: «متأسفانه به دلایل همیشه مجهول، كنسرت كرمان كنسل شد. خیلی مشتاق بودم برای دیدن تك تك یارانم اما حیف… شاید بعد از مرگ كه لقب‌های متفاوت به آدم وصل می‌شه، رازهای سر به مهر هم فاش بشه. به هر روی از تمام جانانم عذرخواهی می‌كنم».
با این یادداشت حرفی برای گفتن نمی ماند! جز این پرسش كه آیا به راستی می توان به توافق نرسیدن با صاحب محل برگزاری را دلایلی همیشه مجهول نامید كه شاید تنها پس از مرگ هنرمند رازگشایی شود؟
این است آن بوی خطرناكی كه از ژست افتخارآمیز پدیده یی به نام لغو كنسرت ها بلند شده؛ بوی عَفنی كه از یكی شدن دوغ و دوشاب در ماجرای «لغو» یا «برگزار نشدن» كنسرت ها حكایت دارد. نتیجه ی خطرناك ترِ این كار، این است كه گروهی از رسانه ها كار را به جایی رسانده اند كه هر بار كه كنسرتی، به هر دلیل یا علتی برگزار نمی شود، با گل درشت كردن عبارت «لغو سریالی / ادامه دار كنسرت ها»، كاری می كنند كه كنسرت مرادی كه مجوزهای ارشاد را دریافت كرده، در كنار كنسرتِ ناظری كه هنوز مجوزهای ارشاد را دریافت نكرده و كنسرت صادقی كه مجوز داشته و سبب برگزار نشدنش به توافق نرسیدن برگزاركنندگان با هم بوده است، هر سه در كنار هم، زیر سایه ی پر معنا و كنایه ی واژه ی «لغو»، یك جا به خورد فكر و ذهنیت و تصور مخاطب داده شود.
نتیجه ی این به هم آمیختگی هدفدار یا سهوی، گم شدن پاسخی است كه باید برای لغو اجراهایی همانند اجرای بی حاشیه ی علی اكبر مرادی یافت.
فراهنگ **3067**1601**