به گزارش گروه علمي ايرنا از رويترز، دانشمندان معتقدند كه اين پستانداران بزرگ مثل ماموت‌ها (فيل‌‌هاي عظيم‌الجثه‌اي كه نسل آنان منقرض شده است)، نهنگ‌ها، كرگدن‌ها و آرماديلو‌هاي بزرگ و همين طور مرغان دريايي نقش حياتي در بارور كردن و بارور نگه‌داشتن رودخانه‌ها، بستر درياها و همينطور بستر خاكي كره زمين ايفا مي‌كنند.
كريستوفر داتي، بوم‌شناس (اكولوژيست) دانشگاه آكسفورد مي‌گويد: در گذشته، وجود حيوانات به طور آزاد و در تعداد فراوان در سراسر كره زمين، باعث افزايش باروري كره زمين مي‌شده است.
با مهاجرت‌هاي دسته‌جمعي و در فواصل طولاني، اين پستانداران مواد غذايي مثل فسفر و نيتروژن را به دور افتاده‌ترين نقاط زمين مي‌رساندند و باعث افزايش ميزان باروري آن مي‌شدند. اين تحقيق تازه كه در مجله آكادمي ملي علم در آمريكا منتشر شده ، مدعي است كه ميزان توزيع اين مواد مغذي به اكوسيستم‌هاي دورافتاده‌تر چه در خشكي و چه در آب، به 6 درصد ميزان اوليه كاهش يافته است.
جو رومان، زيست‌شناس دانشگاه ورمانت درآمريكا مي‌گويد كه كره زمين قبل ازاينكه توسط انسان‌ها اشغال شود،سرزمين غول‌ها بود.
درطول10 هزار سال گذشته، نسل نزديك به 150 گونه پستانداران بزرگ در كره زمين از بين رفته است. اين انقراض يا به علت تغييرات آب‌وهوايي يا توسط انسان‌ها رخ داده است.
از بين 48 گونه پستانداران بسيار بزرگ گياه‌خوار كه در طول عصر يخبندان در كره زمين زندگي مي‌كردند تنها 9 گونه امروزه باقي مانده‌اند كه جمعيت آنها به شدت رو به كاهش است. جمعيت نهنگ‌هاي كره زمين 90 درصد كاهش يافته است.
علمي **1354
تهران- ايرنا- دانشمندان مي‌گويند انقراض و كم شدن جمعيت پستانداران بزرگ درخشكي و دريا، چرخه محيط زيست را از عناصر حياتي براي باروري و حاصلخيزي كره زمين، محروم مي‌كند.
