اين مقاله در ادامه مي افزايد: نكته ديگري در اظهارات وزير خارجه عربستان در همين همايش وجود دارد كه ريشه اين ترمز بريدن وي را برملا ميكند.
عادل الجبير در ادامه سخنراني خود افزود: «گفت وگوهاي اخير وين، هيچ تغييري در موضع رياض مبني بر لزوم بركناري آقاي اسد از قدرت نداده و مطلوب اين است كه او همين بعد از ظهر برود. هرچه زودتر بهتر».
آنچه وزير امور خارجه عربستان درباره اجلاس وين و ماندن يا نماندن بشار اسد در قدرت گفته نشان ميدهد وي بيانيه 9 مادهاي وين را يا نخوانده و يا براي مصرف داخلي آن را طبق ميل خود تفسير كرده است. اين بيانيه كه موضع كليه كشورهاي شركت كننده در اجلاس وين به حساب ميآيد، نه تنها خواستار كنارهگيري اسد از قدرت نشده بلكه خواستار باقي ماندن كليه نهادهاي دولتي سوريه يعني رئيس جمهور، دولت، دستگاه امنيتي، ارتش و حتي حزب بعث شده است. با توجه به اين بيانيه و صراحتي كه در مورد ضرورت باقي ماندن نهادهاي دولتي سوريه دارد، آقاي عادل الجبير با سخنان رويائي و بيپايه خود، آب در هاون ميكوبد. او ميگويد: «مطلوب اينست كه اسد همين بعد از ظهر برود» و لابد تصور ميكند كشورهاي شركت كننده در اجلاس وين نيز به اين فرمان او عمل ميكنند و رئيسجمهور سوريه را طبق خواست او ظرف چند ساعت كنار ميگذارند!
علت اينكه وزير خارجه عربستان در اوهام سير ميكند اينست كه او از تجربه كشورداري بيبهره است و نميداند كه در معادلات سياسي منطقه و جهان، براي دولت عربستان جايگاهي كه بتواند درباره ماندن يا نماندن يك دولت ديگر تصميم بگيرد وجود ندارد. آقاي عادل الجبير، هنگامي كه در آمريكا به عنوان سفير عربستان فعاليت ميكرد، با دلارهاي نفتي افراد را ميخريد تا هر طور كه او ميخواهد حرف بزنند و عمل كنند.
بعد از آنكه او بر صندلي وزارت خارجه عربستان تكيه زد، با همان محاسبه كه از آمريكا در ذهن داشت براي منطقه خاورميانه هم نقشه كشيد. او تصور ميكند با پول و يا زور ميتواند مردم يمن را تسليم اراده آل سعود كند، با دلارهاي نفتي ميتواند تروريستهاي تكفيري را بر سوريه حاكم كند و در عراق و بحرين و هر كشور ديگر به هرچه بخواهد برسد! از زمان وزارت عادل الجبير، تهاجم نظامي عربستان به يمن شروع شد و اكنون كه 7 ماه از آن گذشته، آنچه عايد آل سعود شده اينست كه حتي نهادهاي بينالمللي از قبيل سازمان عفو بينالملل اعلام كردهاند كه سران عربستان مرتكب جنايت جنگي شدهاند.
بمبارانهاي شديد و مداوم شهرها و روستاهاي يمن نه تنها آل سعود را به خواستههايش نرساند، بلكه آنها را كه عنوان خادمالحرمين الشريفين بودن را يدك ميكشند، عناصري جنايتكار كه خانههاي مردم مظلوم و مسلمان يمن را بر سرشان خراب ميكنند، مساجد و بيمارستانها و مدارس را ويران ميكنند و كودكان را جلوي چشمان مادرشان به خاك و خون ميكشند معرفي كرده است. در نهايت نيز مردم يمن راه استقلال را بر تسليم شدن در برابر زورگويان سعودي ترجيح ميدهند و براي آينده كشورشان خود تصميم ميگيرند و آنچه براي آل سعود ميماند، ثبت شدن نام آنها در تاريخ به عنوان جنايتكاران جنگي و مسلمان كشاني است كه براي گسترش قلمرو قدرت و نفوذ خود مرتكب زشتترين جنايات شدهاند.
وزير خارجه عربستان علاوه بر اين، ايران را به قاچاق اسلحه و ارسال آن به بحرين و عربستان نيز متهم كرده است.
اين اتهام، بسيار بيش از آنچه در تصور بيايد مضحك است. جمهوري اسلامي ايران با شفافيت كامل درباره بحرين، شيعيان عربستان و بحران سوريه و يمن و ساير كشورها موضعگيري كرده و تلاش ميكند ناامنيهائي كه عربستان با حمايت از تروريستها و خاندان ديكتاتور آل خليفه و ساير شيوخ منطقه در اين كشورها پديد آورده مقابله كند و اين كشورها را به ثبات برساند. اين اقدام جمهوري اسلامي ايران از آنجا كه به زيان رژيم صهيونيستي و قدرتهاي استعماري غربي به ويژه آمريكاست خوشايند دولت عربستان نيست و طبيعي است كه آنها را عصباني كند.
سران دولت سعودي از جمله وزير خارجه تازه كار اين كشور بايد بدانند كه جبهه مقاومت در منطقه به پيروزيهاي بزرگي خواهد رسيد و اگر آل سعود در موضع خود درباره مسائل منطقه تجديدنظر نكنند در آيندهاي نزديك بيش از اين عصباني خواهند شد، عصبانيتي كه سودي براي آنها نخواهد داشت.
بدين ترتيب، با توجه به اينكه عادل الجبير با ندانم كاريهاي خود، آل سعود را به لبه پرتگاه برده و اعتبار و حيثيتي براي دولت سعودي نگذاشته، آيا بهتر نيست عقلاي قوم در عربستان درباره ادامه كار او تجديدنظر كنند؟
* منبع: روزنامه جمهوري اسلامي
** اول ** 1337
تهران - ايرنا - روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله خود نوشت: عادل الجبير وزير امورخارجه عربستان سعودي، بار ديگر ترمز بريد و گفت: ايران از رفع تحريمها براي «بهبود شرايط اقتصادي» خود استفاده كند نه «سياستهاي خصمانه» در منطقه. وي اين سخن را شنبه نهم آبان در همايش امنيتي منامه پايتخت بحرين گفت.