اردل با قدمتی دیرینه جای پای خوبی در تاریخ بختیاری دارد كه بارزترین آن از زمان قاجار یعنی آغاز مقام ایل خانی حسین قلی خان در ( 1867. م) است.
بزرگان بختیاری به اردل دلبستگی زیادی داشتند و فرزندان جعفرقلی خان دوركی (ایلخانی، حاج ایلخانی و ایل بیگی) بنای قلعه ای را در اردل نهادند كه هنوز خاطرات زیبایی آن مثل قصه های هزار و یك شب است ولی حیف كه در پس حوادث مثل زلزله سال 56 حدود 90 درصد آن از بین رفت.
برخی از بزرگان چنان این خاك {اردل} را دوست داشتند كه آن را برای آرامگاه ابدی خود برگزیدند و حتی بی بی نامیرای بختیاری، عظیمه خانم به گفته فرزند مرحومش سیاوش خان در فرنگستان به امانت خاك سپرده شده و روح او در این سرزمین سیر می كند.
بزرگان مدفون در اردل در دو قسمت دفن شده اند یكی در مقبره ای در كنار آرامگاه امامزاده عزیز كه نسب از امام موسی كاظم علیه السلام دارد و به مقبره ایلخانی معروف است و دیگری در گوشه غربی باغ معروف خان كه به بقعه آقا نادر معروف است.
مقبره بزرگانی از جمله حاج امام قلی خان ایلخانی معروف به حاج ایلخانی، حاج نادرقلی خان فرزند غلامحسین خان سردار اشجع، بی بی خانم جان دختر مرحوم حاج ایلخانی، بی بی همایون دختر غلامحسین خان سردار محتشم، حاجیه بی بی زهرا كه به گفته سیاوش بختیار شاید همسر سردار محتشم باشد و بی بی مهربانو؛ زن سیف الله خان از اولاد ایل بیگی در این دو قسمت قرار دارد.
مرحوم سیاوش خان بختیار فرزند ارشد ابوالقاسم و بی بی عظیمه و از خانواده معروف حاج ایلخانی بود، او نمونه ادب، نزاكت و سخاوت بود كه در بزرگی هیچ كم نداشت. دانش آموخته غرب بود و دلسوخته ایران و بختیاری كه در دوم خرداد 1388 وفات یافت.
وی برخلاف بزرگانی كه از آنها یاد شد در قبرستان عمومی شهر اردل به خاك سپرده شد.
نیار مبرم ما به شرم و حیا، ستایش دانایی در استقبال از نمایشگاه كتاب شهركرد و انقلاب مشروطه دوم باید بازنوشت گردد از دیگر مطالب تولیدی این شماره هفته نامه زاگرس است.
7363/ 6014/

هفته نامه زاگرس در شماره 724 این نشریه در مطلبی با عنوان اردل، مدفن بزرگان بختیاری به قلم محمد انصاری اردلی به معرفی بزرگان شهر اردل به ویژه سیاوش بختیار پرداخته است.