با پيروزي انقلاب اسلامي و در پي آن شروع جنگ تحميلي ملت ايران به فرامين پير مرادشان با جان و دل گوش داده و وارد عرصه نبرد حق عليه باطل شدند.
دشمنان انقلاب كه ايستادگي ملت ايران در برابر ارتش بعثي را مشاهده كردند، دست به محاصره اقتصادي زدند كه اين امر كمبود مهمات جنگي را نيز در پي داشت.
ملت غيور ايران نيز براي رفع كمبود مهمات جنگي وارد كارزار شدند به طوري كه تمام كارخانه ها و كارگاه هاي توليدي و صنعتي شهر تبريز تبديل به كارخانه مهمات سازي شد.
در اين بين دانشجويان دانشگاه تبريز كه به دلايلي از حضور در جبهه هاي جنگ محروم بودند، در پشت جبهه براي ساخت مهمات جنگي در دانشگاه دست به تلاشي زدند كه با شنيدن اين امر لرزه بر اندام دشمن افتاد و با بمباران دانشگاه تبريز سعي در از بين بردن نيروهاي علمي و فني كرد.
ساعت 10 و 30 دقيقه شب 27 دي ماه سال 1365 كارگاه فني دانشگاه تبريز مورد هجوم وحشيانه رژيم بعثي قرار گرفت و در نتيجه اين بمباران 22 نفر از دانشجويان مشغول در كارگاه مهمات سازي شهيد و هشت نفر نيز مجروح شدند.
دانشگاه تبريز تنها دانشگاهي است كه مورد حمله مستقيم هواپيماهاي عراقي قرار گرفت كه بر اثر اين بمباران سجاد (ايرج) خلوتي، محسن محمدي غريباني، رحمان قفلگري، مرتضي زمان پور، علي فصيح كجاآبادي، حميدرضا ملكوتي خواه، علي رضا رضوان جو، عباس ارشدي پور، صديار صفري، بياضعلي اسدي فرد، سيد محسن جواهري، سعيد اميرخاني، مهدي اميركاظمي، عليرضا كريمي وفايي، حسين شيرين سرندي، مرتضي جابري، فواد الدين محمودي، يعقوب اسماعيل زاده، شيرزاد شريفي، هاشم اخترشمار، عادل جعفري نويمي پور و حسين رضاپور جام شهادت را سر كشيدند.
رئيس دانشگاه تبريز در مراسم يابود اين شهدا با اشاره به نقش امام راحل (ره) در پيروزي انقلاب اسلامي، گفت: سربلندي، استقلال، آزادي و جمهوري اسلامي به بركت خون انسان هاي وارسته اي است كه جان خود را فدا كردند.
محمدرضا پورمحمدي افزود: براي رسيدن به قله پيشرفت و توسعه، بايد ادامه دهنده راه ناتمام شهدا باشيم.
وي ادامه داد: اين بمباران موجب شد دانشگاه تبريز به مشهد الشهداي دانشگاه هاي كشور تبديل شده و نقشه راهي براي دانشجويان در راه اعتلاي ميهن اسلامي باشد.
پورمحمدي گفت: امنيت، آرامش و پيشرفت كنوني كشور را مديون خون پاك شهدا و از خود گذشتگي جانبازاني هستيم كه بدون هيچ چشم داشتي براي دفاع از اسلام و انقلاب جنگيدند.
وي اظهار كرد: ملت ايران هرگز بزرگواري ها و از جان گذشتگي هاي شهدا، آزادگان و ايثارگران را فراموش نمي كند.
جانباز بمباران 27 دي ماه سال 65 دانشگاه تبريز نيز گفت: چند هفته قبل از تشكيل گروه و شروع به كار، يكي از فرماندهان دفاع مقدس با حضور و سخنراني در دانشكده فني اين دانشگاه، خواست از كساني كه شرايط حضور در جبهه را ندارند در تهيه مهمات جنگي كمك كنند.
مجيد اسم حسيني افزود: جمعي از دانشجويان از رشته هاي مختلف اعلام آمادگي كرديم تا پس از گذراندن دوره آموزشي، ساخت يك قطعه از خمپاره را در دانشكده فني آغاز كنيم.
وي با بيان اينكه 27 دي ماه 1365 شب بسيار خاصي بود، ادامه داد: به دليل قطعي برق دست از كار كشيديم و شروع به خواندن دعاي توسل كرديم، مدتي بود بين من و شهيد رضاپور كدورتي جزيي به وجود آمده بود كه آن شب به واسطه آن حال و هواي خاص و روحاني كه در فضا و محفل حاكم بود كدورت ما نيز رفع شد، انگار منتظر اتفاقي بوديم.
وي اظهار كرد: نمي دانم به كدامين گناهم به جمع دوستان شهيدم نپيوستم و از زير آوار توانستم بيرون بيايم ولي حالا كه هستم ادامه دهنده راه آن عزيزان خواهم بود.
حسيني با تاكيد براينكه شهداي 27 دي ماه دانشگاه تبريز بسيجي وار وارد كارزار شدند، گفت: بازماندگان اين حادثه به عنوان بسيجيان گمنام در خدمت انقلاب و نظام هستيم و تا آخرين نفس براي دفاع از ارزش هاي اسلامي و انقلاب دفاع خواهيم كرد.
در دوران هشت سال دفاع مقدس ارتباط سازنده متقابلي ميان جبهه و مراكز علمي و دانشگاهي ايجاد شد كه گواه آن 22 شهيد دانشكده فني دانشگاه تبريز است.
امنيت، آرامش و پيشرفت كنوني كشور را مديون خون پاك شهدا و از خود گذشتگي جانبازاني هستيم كه بدون هيچ چشمداشتي براي دفاع از اسلام و انقلاب جنگيدند.
در اين مراسم يادبود كه هرساله برگزار مي شود جاي بسياري اقدامات فرهنگي مانند ساخت فيلم كوتاهي از زندگينامه اين شهدا ضروري به نظر مي رسد تا نام و ياد اين بزرگ مردان به يك مراسم محدود نشود.
گزارش از مينا بازگشا
6120/6183
تبريز - ايرنا - 27 دي ماه، سالروز عروج عارفانه 22 تن از دانشجويان شهيد دانشگاه تبريز است كه با ايمان راسخ و با قدرت علمي خود لرزه بر اندام دشمنان افكنده بودند.
