محققان ایرانی موفق به استفاده از عصاره‌ گیاهان در سنتز نانوذرات شدند

به گزارش روز دوشنبه گروه علمی ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، دكتر محمود نصرالله زاده از محققان این طرح پژوهشی گفت: امروزه حفظ محیط زیست یكی از دغدغه‌های عمده‌ دانشمندان علوم مختلف است؛ در این بین، به دلیل تأثیر مستقیم صنایع شیمیایی بر محیط زیست، تلاش شیمیدانان بر ارائه روش‌هایی برای سنتز مواد متمركز شده است كه آلودگی شیمیایی كمتر و سازگاری زیست محیطی بیشتری داشته باشند.
به گفته‌ وی، با توجه به اهمیت این امر، هدف از انجام این طرح تهیه ساده، ارزان و سریع نانوذرات دی اكسید تیتانیوم پایدار با راندمان بالا در حضور عصاره ریشه گیاه فرفیون اصفهانی است كه در مناطق غربی و مركزی ایران به وفور یافت می‌شود.
نصرالله زاده بیان كرد: با توجه به رشد روزافزون استفاده از نانوذرات فلزی و اكسید‌های آنها در شاخه‌های مختلف علوم، تحقیقات زیادی در زمینه‌ سنتز و پایداركردن این نانوذرات صورت گرفته است و روش‌های متفاوتی مانند روش‌های رادیویی، تجزیه‌‌ شیمیایی و تجزیه گرمایی برای سنتز نانوذرات فلزی و اكسید‌های آنها وجود دارد كه بسیاری از آنها زمان‌بر و پرهزینه هستند.
وی افزود: این درحالی است كه روش سنتز نانوذرات استفاده شده در این طرح، در مقایسه با سایر روش‌ها منجر به تولید نانوذرات با سرعتی بالاتر، بازدهی بیشتر و ابعاد كوچك‌تر شده است؛ بر همین اساس، كاربرد این روش در راستای گسترش استفاده از عصاره‌ گیاهان و میوه‌ها به عنوان عوامل كاهنده و پایداركننده‌ طبیعی بسیار مهم و مؤثر خواهد بود.
نصرالله زاده گفت: در صورت تكمیل فاز مطالعاتی و دستیابی به تولید انبوه، از نانوذرات دی اكسید تیتانیوم می‌توان در حوزه‌های مختلفی از جمله پزشكی و داروسازی و علم مواد استفاده كرد؛ این نانوذرات همچنین به دلیل برخورداری از پایداری مناسب، غیرسمی بودن و فعالیت فوتوكاتالیستی جالب خود در تجزیه‌ مواد آلی و تصفیه‌ آب و پساب نیز كاربرد دارند.
به گفته‌ وی، روش بكاررفته در این تحقیق برخلاف روش‌های شیمیایی، بر طبق استانداردهای جهانی شیمی سبز است، در واقع در این روش از حلال‌ها و واكنشگرهای سمی مانند عوامل كاهنده و پایداركننده شیمیایی استفاده نشده و حذف محصولات جانبی در تولید نانوذرات و قابلیت ساده در تغییر مقیاس تولید از آزمایشگاهی به صنعتی، از دیگر مزایای این روش است.
وی گفت: یكی از مشكلات روش های قبلی، عدم پایداری نانوذرات سنتزی است، اما بررسی پایداری نانوذرات سنتزی در این طرح نشان داده است كه حتی بعد از دو ماه هیچگونه تغییری در ساختار این نانوذرات رخ نمی‌دهد.
نتایج این تحقیق در نشریه Ceramics International منتشر شده است.
علمی (1) ** 9340**1834