حسين عليزاده: براي الهام گرفتن به موسيقي قشقايي پناه مي برم

به گزارش روز شنبهٔ گروه فرهنگي ايرنا، به نقل از روابط عمومي فرهنگسراي نياوران، آيين نكوداشت فرود گرگين پور،استاد موسيقي قشقايي، عصر جمعه نهم بهمن ماه از ساعت، 16 با حضور هنرمندان و استادان موسيقي و ادبيات در تالار اصلي فرهنگسراي نياوران برگزار شد.
در اين مراسم افرادي چون حسين الهي قمشه اي، محمود دولت آبادي، حسين عليزاده، صديق تعريف، جواد مجابي، محمد سرير و علي مرادخاني حضور داشتند.
در ابتداي اين مراسم، ويدئويي براي معرفي فرود گرگين پور، دستاوردها و اثرهاي او پخش شد.
حسين عليزاده در اين آيين گفت: افتخار مي كنم دربارهٔ دوستي صحبت مي كنم كه به ما عشق و زندگي را آموخت. افسانه جهانگيري و فرود گرگين پور از دوران دانشجويي همراه يكديگر بودند و حس زيبايي بود كه مي‌ديدم فرود در كنار همسرش نيازي به چشم ندارد.
او اضافه كرد: حدود سي سال پيش بود كه من به همراه شجريان و مشكاتيان به ايل قشقايي براي ديدن نور، رنگ و عشق دعوت شدم. از زماني كه پا به اين ايل گذاشتم موسيقي براي من دوباره متولد شد. زماني كه از آن سفر بازگشتم فكر مي كردم از خواب و خيال بازگشته ام.
عليزاده گفت:موسيقي قشقايي چنان در من ريشه دوانده است كه براي گرفتن الهام و حس فوق العاده به آن پناه مي برم. خوشبختانه مسير زندگي من جوري قرار گرفت كه با خانوادهٔ فرود گرگين پور عجين شدم.
اين نوازنده همچينين بيان كرد: صداي افسانه جهانگيري جادويي است كه به كندوكاو من در عرصهٔ موسيقي كمك كرد تا موسيقي فيلم گبه را بسازم. من با «گبه» فاميل ايل قشقايي شدم. من همچنين براي كنسرتي در خارج از ايران از جهانگيري استفاده كردم و خوشبختانه به صورت آلبوم همان جا منتشر شد.
او با اشاره به لحظهٔ ورود فرود گرگين پور به روي سن گفت: فرود موسيقي را مرتعش مي كند؛ او از همهٔ ما سرزنده تر و سرافرازتر پا روي صحنه گذاشت، او با موسيقي به دنيايي مي رود كه متعلق به اوست و ما بايد خيلي تلاش كنيم تا به او برسيم.
عليزاده گفت: دو تن از دوستان من در عرصهٔ موسيقي نابينا هستند اما من از آن دو بيناتر نديده ام.
علي مرادخاني، معاون هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، نيز در اين مراسم با تجليل از مقام هنري فرود گرگين پور تصريح كرد: فرود يكي از ستاره هاي درخشان آسمان هنر ايران است كه با همهٔ امكاناتي كه توانست فراهم كند، ميراث ملي، فرهنگي قوم و ملت خودش را عرضه كرد. او از اين منظر، تقديرشدني است و خوشحاليم كه امروز شاهد تجليل از اين هنرمند در فرهنگسراي نياوران هستيم.
مرادخاني با بيان اينكه از اوايل سال ٦٩، زماني كه مسئوليت مركز موسيقي وزارت ارشاد را به عهده داشته، با گرگين پور آشنا شده است، گفت: از همان دوران به دليل وضعيت جسماني، حركت براي گرگين پور سخت بود اما همسرش (افسانه جهانگيري) همواره ياور او بود و من فكر مي كنم امروز بيش از هركس بايد او را تشويق كرد.
مرادخاني همچنين به اين اشاره كرد كه گرگين پور در جمع آوري آثار موسيقي نواحي كشور نقش بسزايي داشته است.
او در پايان سخنانش گفت: تا هنرمندان زنده هستند بايد از آن ها تقدير و قدرداني كنيم، چراكه بعد از آن ديگر سودي ندارد. براي خيلي ها دير به اين صرافت افتاديم اما اميدواريم براي ديگر هنرمندان اين كار را انجام دهيم و انگيزهٔ بيش تري در آن ها زنده كنيم.
سپس جواد مجابي، نويسنده، نقاش و طنزپرداز، پشت تريبون قرار گرفت. او گرگين پور را در عرصهٔ موسيقي بومي اثرگذار دانست و گفت: زندگي ايلي در ايران كمرنگ شده اما در تاريخ ايران بسيار اهميت داشته است و با وجود تأثير هموارهٔ آن ها در زندگي سياسي و اجتماعي، شوربختانه روزگار با آن ها چندان يار نبوده است.
او ادامه داد: در سال ٥٥ من به همراه غلامحسين ساعدي مهمان خانوادهٔ گرگين پور بودم. پدر خانواده مردي دانا و موسيقي دان بود كه سه تار را خوب مي نواخت و موسيقيي را كه در سينه و حافظهٔ خود داشت، به فرزندانش منتقل كرد. فرصت دوباره يي پيش آمد و بعد از انقلاب نيز من دوباره به آنجا رفتم و نكته اي كه جالب است، اين بود كه چه قبل يا بعد از انقلاب موسيقي دانان ايل آهنگ ها و ترانه هايي را ساخته بودند كه با مردم در خيزش ها و مبارزات همراه بود.
مجابي اضافه كرد: بيش تر اين موسيقي حماسي را فرود ساخته بود كه خوشبختانه ما در آن زمان توانستيم آن ها را بشنويم، البته بسياري از اين ترانه ها و آهنگ ها بعداً در كنسرتي در دانشگاه تهران اجرا شد.
او با بيان اينكه گرگين پور به نو كردن موسيقي مقامي و حماسي پرداخت، اظهار كرد: برادران گرگين پور توانستند موسيقي حماسي قشقايي را تجديد حيات كنند. بسياري از بخش هاي موسيقي قشقايي حاصل رنج ايلات و داراي اندكي مويه و اندوه بود اما فرود به بخش حماسيِ بيدارِ تشديد كنندهٔ آن ها توجه كرده بود.
اين نويسنده ادامه داد: اين توجه، به فضاي انقلابي آن روزها و نيز آينده نگري برادران گرگين پور براي كمك به روحيهٔ سازندهٔ ملت برمي گردد.
او همچنين گفت: متأسفانه بسياري از اين آهنگ ها به صورت آلبوم منتشر نشده، اما اميدوارم طي فرصتي در دسترس علاقه مندان قرار بگيرد. آنچه مي توانم دربارهٔ گرگين پور بگويم، اين است كه يك هنرمند توانسته با فروتني و آگاه سازي، بخشي از موسيقي زادگاهش را به امروز بكشاند و مؤثر باشد و به روحيهٔ ملي كمك كند.
در ادامهٔ مراسم، صبا و كاوه، فرزندان فرود گرگين پور، با پيانو و تنبك به اجراي موسيقي پرداختند. پس از اين اجرا صبا گرگين پور پشت تريبون رفت و با بيان خاطراتي از دوران سخت بيماري و نابينايي پدرش سخن گفت.
در بخش ديگر اين مراسم ويدئويي با صداي فرود گرگين پور كه به بيان روايات ايل قشقايي مي پرداخت، پخش شد.
سپس سكينه كياني (همسر نويسندهٔ بزرگ ايل قشقايي، محمد بهمن بيگي،) در سخناني كوتاه گفت: فرود، برادرزادهٔ بهمن بيگي بود و من ٥٠ سال پيش با او آشنا شدم. او هر زماني به خانهٔ ما مي آمد بانواختن موسيقي دلنوازش به ما دلگرمي مي داد.
كياني حضور در چنين بزرگداشتي را مايهٔ افتخار دانست و گفت: بهمن بيگي هميشه مي‌گفت ايلي كه موسيقي و شوخي دارد هيچ گاه از بين نمي رود، ايل قشقايي هم موسيقي و شوخي دارد و از بين نمي رود.
در ادامه، فتانه مرادي، شاعر قشقايي، شعر ديگري دربارهٔ گرگين پور به لهجهٔ قشقايي خواند. پس از اين شعر نيز نصراله جهانگيري، نوازندهٔ سه تار قشقايي، موسيقي اجرا كرد.
سپس فرود گرگين پور با همراهي كرنا و نقارهٔ قشقايي به روي سن آمد و مورد تجليل نمايندهٔ وزارت ارشاد، خانهٔ موسيقي، ايل قشقايي و همچنين بنياد آفرينش هاي هنري نياوران قرار گرفت. در اين بخش، لوح ها و هديه هايي به اين هنرمند اهدا شد.
بخش پاياني مراسم تجليل از فرود گرگين پور با اجراي گروه قشقايي «شيدا» و با حضور افسانه جهانگيري (همسر اين هنرمند) و غلامعلي گرگين پور (برادرش) همراه بود.
فراهنگ**3067**1569