به گزارش گروه اخبار علمي ايرنا از ساينس، انسان ها به عنوان يك مكانيزم دفاعي در برابر محرك هاي استرس زا يا خطرات احتمالي، واكنش نشان مي دهند. اما زماني كه شخص قادر به تفكيك محرك هاي استرس زا و محرك هاي خنثي و فاقد استرس نباشد، پديده اي رخ مي دهد كه به آن تعميم بيش ازحد گفته مي شود.
يك شخص مضطرب نسبت به يك شيريني كه به عنوان هديه روي ميزكار وي گذاشته شده است، با نگراني و اضطراب واكنش نشان مي دهد. مغز او با ديدن شيريني از افكار پريشان پر مي شود و از خود مي پرد: چرا اين كيك را روي ميز من گذاشته اند؟ آيا كسي قصد مسموم كردن من را دارد؟ اين كيك تا حالا كجا بوده است؟
اين در حالي است كه يك شخص عادي بدون هيچ نگراني كيك را مي خورد و احتمالا آن را يك محرك دلپذير قلمداد مي كند.
در اين تحقيقات، بين سه محرك صوتي مختلف با سه وضعيت مالي مختلف شامل از دست دادن پول، به دست آوردن پول و حفظ وضعيت موجود، ارتباط برقرار شد. سپس از داوطلبان خواسته شد به 15 صداي مختلف گوش دهند و در صورتي كه يك يا چند مورد از محرك هاي صوتي مرتبط با وضعيت مالي را شنيدند، موضوع را اعلام كنند و در صورتي كه محرك را به درستي تشخيص دهند به عنوان جايزه مبلغي پول دريافت كنند.
در نتيجه تحقيقات معلوم شد داوطلبان مبتلا به اضطراب بيش از ساير داوطلبان محرك هاي صوتي جديد را با محرك هاي صوتي مرتبط با از دست دادن يا به دست آوردن پول مرتبط مي كنند و به دفعات شنيدن محرك هاي صوتي مربوط با پول را اعلام مي كنند.
در جريان تحقيقات، واكنش هاي مغز داوطلبان با شيوه fMRI بررسي و مشخص شد كه واكنش بخش آميگدال از مغز افراد مبتلا به اضطراب نسبت به محرك هاي صوتي در مقايسه با ساير افراد متفاوت است. اين بخش از مغز، در كنترل ميزان اضطراب، رفتارهاي احساسي و انگيزه ها نقش دارد و تاثير آن در حملات عصبي و اختلال اضطراب به اثبات رسيده است.
خوشبختانه امكان درمان اضطراب با تغيير نحوه زندگي، درمان هاي مربوط به رفتارهاي شناختي و دارودرماني، امكان پذير است.
علمي (6) ** 9259
تهران - ايرنا - بر اساس تحقيقات، مغز افراد مضطرب در مقايسه با افرادي كه به اين اختلال مبتلا نيستند، ساختار متفاوتي دارد. بر اساس اين تحقيقات ساختار مغز افراد مبتلا به اضطراب موجب مي شود كه اين افراد احساس كنند با سايرين تفاوت دارند.
