دكتر امین غلامی رئیس پژوهشكده علوم رفتاری پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی در گفت وگو با خبرنگار علمی ایرنا گفت: مهارت های بنیادی و تعادل كودك مانند راه رفتن، دویدن، پرتاب كردن و لی لی كردن از 11 ماهگی شروع و تا 6 سالگی تكمیل می شود.
وی افزود: در این زمان ترغیب كودك به انجام فعالیت های ورزشی تخصصی نه تنها كودك را نسبت به آن رشته ورزشی بی انگیزه می كند و اعتماد به نفس وی را از بین می برد، بلكه احتمال دارد به رشد وی نیز آسیب برساند.
رئیس پژوهشكده علوم رفتاری پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی گفت: كودكان 2 تا 6 ساله لازم است بیشتر در فعالیت های بدنی شادی آور و فرح بخش شركت كنند. در این سن كودك، توانایی شركت در ورزش های سازمان یافته مانند فوتبال، والیبال و ... را ندارد زیرا توانایی های حركتی و تعادلی كامل نیست و دامنه توجه او نیز محدود است.
غلامی با بیان اینكه در این سن می توان مهارت هایی مانند دویدن، پریدن و شنا را به كودك آموزش داد، گفت: در این سن، ورزش باید با حداقل آموزش همراه باشد و از ایجاد رقابت و مسابقه بین كودكان جلوگیری شود. هدف اصلی باید لذت بردن از بازی و ورزش باشد.
وی در مورد ورزش مناسب كودكان 6 تا 10 ساله گفت: در این سن اگرچه مهارت های حركتی پایه بدست آمده، اما هنوز هماهنگی لازم بین دست و چشم به وجود نیامده است، بنابراین كودك می تواند بطور محدود به ورزش های سازمان یافته بپردازد.
غلامی، آموزش ورزش هایی مانند ژیمناستیك و شنا را برای كودكان 6 تا 10 ساله مناسب عنوان كرد و گفت: در این سن تاكید بر آموزش مهارت های اولیه ورزشی است، اما باید به رقابت و مسابقه كمتر اهمیت داده شود.
رئیس پژوهشكده علوم رفتاری پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی در مورد ورزش مناسب كودكان 10 تا 13 ساله نیز عنوان كرد: كودكان و نوجوانان می توانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارت های تازه بپردازند. بعضی از كودكان در این گروه سنی استعداد و علاقه به یك ورزش خاص نشان می دهند و می توانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرفت كنند.
غلامی با بیان اینكه 10 تا 13 سالگی، بهترین زمان برای پرداختن به ورزش های مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست، گفت: در سنین رشد شناختی و توانایی یادگیری، تعادلی و حركتی كودك افزایش یافته و می تواند حركت های پیچیده و تكنیك و تاكتیك را یاد بگیرد و در ورزش های سازمان یافته و كم برخورد با رعایت اصول تمرین شركت كند.
وی ورزش‌هایی مانند والیبال، بیسبال، فوتبال و دوچرخه سواری برای این سنین مناسب عنوان كرد.
غلامی خاطر نشان كرد: ورزش های بسیار پر برخورد و یا ورزش هایی كه فشار وارده بر بدن بیش از حد متعارف است مانند وزنه برداری، كشتی، فوتبال آمریكایی، هاكی و بوكس پس از سنین بلوغ و 15 سالگی توصیه می شود.
رئیس پژوهشكده علوم رفتاری پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی توصیه كرد: شدت و مدت پرداختن به فعالیت های بدنی در كودكان و نوجوانان چه به شكل بازی و چه به شكل ورزش نباید آنقدر زیاد باشد كه بر نقاط حساس و آسیب پذیر بدن كودكان اثر منفی داشته باشد.
غلامی از مهمترین آسیب های جسمانی فعالیت های سنگین كه كودكان را تهدید می كند، آسیب به صفحات رشد استخوان ها بیان كرد و گفت: معمولا این تهدید در دختران از سن 10 تا 14 سالگی و برای پسران 13 تا 17 سالگی است. در این دوره سنی تمرین سنگین با وزنه سنگین و پریدن های پیوسته به ویژه بر روی آسفالت یا سالن هایی كه زمین آنها خشك است، به صفحات رشد استخوان ها آسیب وارد می كند و چون این صفحات در این سنین حالت غضروفی دارد، ملتهب می‌شوند و این امر سببب بسته شدن زودرس صفحات رشد استخوان ها خواهد شد.
علمی**2038**1440 ** 2023
تهران- ایرنا- بازی و ورزش به رشد جسمانی، حركتی، روانی، اجتماعی و عاطفی كودك كمك شایانی می كنند اما با این حال لازم است كودك برای شروع فعالیت های ورزشی یك سری مراحل زیربنایی و اولیه را طی كند تا هرم رشدی وی دچار آسیب نشود.
