۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ۹:۴۶
کد خبر: 82016394
T T
۰ نفر

زنبورداری در بیجار رو به نابودی است

۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ۹:۴۶
کد خبر: 82016394
زنبورداری در بیجار رو به نابودی است

سنندج- ایرنا- زنبورداری از سابقه ای زیاد در دیار كهن گروس برخوردار بوده است و تا سال های اخیر تعداد زیادی بعنوان شغل اصلی و تعدادی نیز بعنوان شغل دوم در این صنعت اشتغال داشتند.

به گزارش ایرنا طبیعت شهرستان بیجار به علت داشتن كوه ها و دشت های وسیع با پوشش گیاهی متنوع و مورد نیاز زنبور عسل، محل خوبی برای پرورش زنبورعسل بود. تعداد زیادی از مردم با نگهداری زنبور و اشتغال در این فرصت شغلی، رضایت نسبی داشتند و مردم نیز از عسل این منطقه به عنوان بهترین عسل یاد می كردند.
عسل كوه های چنگ الماس، منطقه حفاطت شده، منطقه قلاقوره، گل های آویشن، گیاهان دارویی و كوهی از شهرت خاصی برخوردار و قیمت آن نسبت به عسل بسیاری از شهرهای همجوار بیش از دو برابر بود.
در سال های اخیر و با پیش آمدن خشكسالی و تصرف بیش از حد دشت ها و تبدیل آن به مزارع گندم توسط عده ای، غذای مورد نیاز زنبور عسل به شدت در شهرستان بیجار كاهش یافت و زنبورداران ناچار به شهرهای دیواندره، دزفول، زیویه و نزدیكی شهرهای تكاب و قروه مهاجرت كردند.
این وضعیت با كاهش حمایت های دولتی برای تغذیه زمستانی و اوایل بهار، شدت بیشتر پیدا كرد و عده زیادی برای تلف شدن زنبورها در زمستان های سرد و طولانی و ناتوانی در تامین شكر مورد نیاز به علت گران بودن قیمت، آنرا رها كردند.
در حال حاضر تعداد زنبورداران بیجار به تعداد انگشتان یك دست هم نمی رسد، سه یا چهار نفر از آنها از سر ناچاری زمستان به شهر دزفول رفتند كه متاسفانه در آنجا نیز با پذیرایی دزدان مواجه شدند و خسارات زیادی دیدند.
اكنون كه زمان برگشت به شهرستان بیجار فرا رسیده است با مشكل تغذیه و گرانی قیمت شكر مواجه هستند و ادامه اقامت در دزفول و یا شهرهای دیگر با توجه به رسیدن فصل گرما و هزینه زندگی عملا ممكن نیست.
رئیس اتحادیه زنبور داران بیجار به خبرنگار ایرنا می گوید: با وجود هزینه های بالای ماندن در دزفول، در اواسط زمستان با دو نفر از زنبورداران بیجاری ناچار به شهرستان رفتیم.
صادق نامی افزود: دزدان در دزفول در حمله شبانه خسارات زیادی به ما زدند و حالا مانده ایم اگر به بیجار برگردیم، زنبور ها گرسنه می مانند و كار جوجه ریزی توسط ملكه به تعویق می افتد.
وی اظهار كرد: اگر بخواهیم با تعذیه كمكی تامین كنیم، قیمت هركیلو گرم دو هزار و 500 تومانی شكر اصلا مقرون به صرفه نیست و به نظرم باید یا این كار را رها كنیم و یا مهاجرت دوباره را پیش بگیریم كه هر دو برای ما به معنی ورشكستگی و ضررهای كلان است.
صادق نامی با بیان اینكه اگر حمایت شویم با پرورش ملكه زنبور عسل می توانیم موفقیت زیادی بدست آوریم، افزود: پرورش ملكه زنبور عسل یكی از پیچیده ترین فعالیت ها در زنبورداری است.
این زنبوردار قدیمی بیجاری خاطر نشان كرد: اگر از منابع مالی و تسهیلات اقتصاد مقاومتی حمایت شویم، می توان با استفاده از فرآوری عسل، داروهای زخم بستر، كرم های لایه بردار، عصاره بره موم، زل رویال، زهر زنبور عسل و گرده گل تولید نمود و رونق دیگری به كار بخشید.
نامی افزود: هم اكنون و به دلیل برودت هوا در شهرستان بیجار و دیواندره كار خود را به جنوب كشور و شهر دزفول انتقال داده ام كه از شرایط مناسبی برخوردار است ولی باید بزودی برگردم كه خود مشكلات خاص بهمراه خواهد آورد.
وی با اشاره به اشتغال چهار نفر اعضای خانواده خود در این صنعت خاطرنشان كرد: به واسطه كار من چند نفر دیگر در شهرستان با تعداد كمی كندو فعالیت دارند كه به آنها حمایت های كاری و مشاوره ای می دهم و وقتی من نیستم آنها كار را ناقص انجام می دهند و تا كنون چند نفر از آنها بخاطر هزینه زیاد و تلف شدن زنبورها، كار زنبورداری را رها كرده اند.
ابوالقاسم داودنیا یكی دیگر از زنبورداران كه شغل اصلی او معلمی است می گوید: زنبورهای من از اواسط پاییز خوابیده اند تا یك ماه بعد از فصل بهار عملا كاری نمی توانند انجام بدهند.
وی افزود: گل آویشن در منطقه كردستان فراوان است و از سویی به عنوان مادر تمام داروها محسوب می شود ولی حضور در این منطقه برای مدت زیاد بدون حمایت ممكن نیست و این مقدار گل و طبیعت باقی مانده نیز از دست می رود.
وی ادامه داد: با این وضعیت اگر حقوق معلمی نبود، حتما آنرا رها كرده بودم و حالا نیز از حقوقم برای تامین تغذیه كمكی برای آنها هزینه می كنم.
مصطفی نیرومند یكی دیگر از زنبورداران بیجار با سابقه كاری بیش از 35 سال اظهار كرد: تجربه زنبورداری خیلی با ارزش است و غیر از علم و سواد آن است.
او كه در زمینه پرورش ملكه شهرت خاصی دارد افزود: در كشور افراد معدودی موفق به پرورش ملكه زنبور عسل می شوند.
او و یكی دیگر از زنبورداران بیجاری در بین این عده پرورش دهنده ملكه زنبور عسل كشوری هستند ولی نیروهای بیجاری رشد خارج از شهرستان نداشته اند اما در كشور افرادی هستند كه از شهرت و فعالیت كشوری برخوردارند.
رئیس اتحادیه زنبورداران شهرستان بیجار با اشاره به وجود شش هزار و 884 كُلنی صنعتی و 117 كُلنی بومی در این شهرستان افزود: اگر وضعیت مساعد باشد سالانه 46 تا 50 تن عسل در این شهرستان تولید می گردد.
وی موفقیت زنبوردار را در مهاجرت می داند و گفت: این شهرستان دارای مرتع مناسب كمی است و سرمای طولانی آن نیز باعث شده است عمر مفید زنبور در مدت سرما در كندو بگذرد و لذا خسارات و آسیب زیادی را موجب می شود.
نامی پیشنهاد كرد: حمایت نهادهایی همچون جهاد كشاورزی و صنعت، معدن و تجارت برای تامین شكر و اداره دامپزشكی برای تهیه دارو های حمایتی می توانند كمك خوبی باشد.
این خبره فعال صنعت زنبورداری به فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص شعار سال اقتصاد مقاومتی، اقدام وعمل اشاره كرد و خواستار حمایت ستاد اقتصاد مقاومتی برای تامین نیاز مالی گردید تا بزودی همانند، بنگاه های زود بازده در مدت یكسال شاهد رشد مناسب این صنعت در منطقه باشیم.
7350/6108