مدير مركز سعدي شناسي:سعدي با آثار خود ماندگاري انسان و تعالي را بيان كرده است

دكتر كوروش كمالي سروستاني سه شنبه در پاسخ به سئوالي مبني بر اينكه ايراد دكتر شريعتي به شعر سعدي اين بوده كه در روزگاراني كه كشور در جنگ با مغول بوده سعدي شعر زيبا و با طراوت مي سروده است به خبرنگار ايرنا بيان كرد: دكتر شريعتي اين سخن رادرباب اشعار سعدي بيان كرده اما در زمان هاي بعد ازبيان اين سخن، خود به سعدي استناد كرده و او را به عنوان يك حكيم مي شناسد.
وي كه به مناسبت اول ارديبهشت روز بزرگداشت سعدي با ايرنا سخن مي گفت افزود: اينكه ما به روزگار قرن هفتم از موضع 700 سال بعد نگاه و تحليل كنيم عجيب است.
كمالي سروستاني اظهارداشت: آيا همه بزرگان، نويسندگان و حماسه سرايان ما در دوران جنگ و نبرد نبوده اند مگر در دوران فرودسي و در زمان سرودن شاهنامه در هواي عالي بوده و غزنويان كشور را به توبره نمي كشيدند؟ يا اينكه دردوران حافظ همه كارهاي اتابكان و شاه شجاع عالي بوده و كسي را نمي كشتند و شيراز درگير اتفاق ها نمي افتاد.
دبير ستاد برگزاري ياد روز سعدي ادامه داد: چنين سنجش هايي غير ادبي و غير تاريخي است زيرا نقش شاعر در زمان نقش يك فرمانده انقلابي و نظامي تحول خوان نيست بلكه نقش او فرآوردن تخيل زندگي است.
وي اضافه كرد: ادبيات به معناي تخيل، عشق، ماندگاري انساني، تعالي است و سعدي با آثار خود همه اين ها را بيان كرده است و اگر قرار بود سعدي حاكم شيراز باشد شايد پرسش دكتر شريعتي درست بود.

** سعدي به پرسش هاي ماهوي انساني پاسخ داده است
او عنوان داشت: سعدي شاعر كلاسيك ماست و آفرينندگان متون و شاعران كلاسيك آثار خود را فرازماني و فرا مكاني مي آفرينند.
كمالي سروستاني خوشبختي، انسان، تعالي، اخلاق، بهزيستي، كم آزاري و عدل آرمان هاي مشترك انسان ها از روزگاران كهن تا امروز و فردا بوده است افزود: يكي از اصول اساس ماندگاري آثار كلاسيك اين است كه به پرسش هاي تاريخي و ماهوي انسان ها مي پردازد و سعدي تا در اين زمينه موفق بوده است.
وي بيان كرد: سعدي اين شاعر بزرگ جهان در روزگاري زندگي مي كرده كه آميزه اي از زندگي اسلامي و قرآن و حديث در زبان او جاري است و فرهنگ ايراني و فرهنگ روزگار خويش در يونان، چين، هند و جوامع عربي را تلفيق كرده است.
رئيس مركز اسناد و كتابخانه ملي فارس اظهارداشت: سعدي در ميان اين چند گنجينه دانش روزگار خود به سهل و ممتنع معروف شد زيرا شعر عاشقانه و غزل را به اوج رساند، در نصيحه الملوك، گلستان و بوستان مقوله تدبير، راي، حكومت، سياست، عشق و زندگي را رقم زد.
كمالي سروستاني گفت:سعدي در قصيده پيشنهادنامه اي براي عدالت و عدالت گستري پادشاهان ارائه داد و در قطعات انسان هاي مختلف زندگي روزمره را به كار گرفت.

** كلام سعدي، به يك فرهنگ جاري در بين مردم تبديل شود
كمالي سروستاني اضافه كرد: كلام سعدي شيوايي و گيرايي خاصي دارد كه از ديرباز به عنوان ضرب المثل و پند و حكايت در بين مردم كشور وجود داشته و تا امروز سينه به سينه منتقل شده است كه امروز نيز نسل جوان بايد انتقال دهنده اين ميراث بزرگ معنوي باشد.
وي ادامه داد: جامعه امروز بيش از هر زمان ديگر به انديشه ها و آموزه هاي متعالي بزرگان از جمله سعدي نياز دارد لذا معتقديم سخنان، پندها و حكايت هاي سعدي اين بزرگ مرد ادبيات ايران و جهان، بايد به عنوان يك فرهنگ در بين عموم مردم جاري و ساري شود.
كمالي سروستاني با بيان اينكه سعدي در زمان خود نيز يك شاعر مشهور در داخل و خارج از مرزها بوده است عنوان داشت: حضور سعدي بايد در جاي جاي شهر احساس شود و اين مهم بافعاليت هاي فرهنگي از جمله برنامه هاي سعدي خواني، حمايت از طرح كتاب هاي ارزان سعدي و نصب سخنان وي در ديوارها و تابلوهاي شهر امكان پذير است.
او گفت: آرامگاه بزرگاني مانند سعدي بايد در دل و ذهن مردمان جاري باشد و عموم مردم و گردشگران در تمام مكان ها از جمله پارك ها، رستوران ها، اتوبوس ها، خيابان ها با نمادهايي از اين شاعر پرآوازه آشنا شوند.
يكم ارديبهشت ماه درتقويم ملي ايران به عنوان روز بزرگداشت سعدي نامگذاري شده است.
ابومحمد مصلِح الدين بن عبدالله نامور به سعدي شيرازي و مشرف الدين در سال 568 يا به برخي از روايت ها در 588 خورشيدي تولد يافت. آوازه اين شاعر و نويسنده پارسي گوي ايران زمين بيشتر به خاطر نظم و نثر آهنگين ، گيرا وقوي اوست.
جايگاه اين شاعر نام آور سده هفتم هجري نزد اهل ادب تا بدان جاست كه به وي لقب استاد سخن و شيخ اجل داده اند. آثار معروفش كتاب گلستان در نثر و بوستان در بحر متقارب و نيز غزليات و ديوان اشعار اوست كه به اين سه اثر كليات سعدي مي گويند.
شيخ اجل سعدي به سياحت و جهانگردي علاقه بسياري داشت و به شهرهاي خاور نزديك و خاور ميانه، هندوستان، مصر و شمال آفريقا سفر كرد و اين جهانگردي به روايتي 30 سال به طول انجاميد.
همان گونه كه در تاريخ تولد اين فخر ادبيات ايران زمين اختلاف نظر وجود دارد در مورد تاريخ وفات وي نيز ديدگاه ها متفاوت است و به استناد آنچه دراين مورد موجود است اين اديب بي بديل ادبيات پارسي درسال 671خورشيدي چشم از جهان فرو بست.
3002 / 505/1876