حمايت هر چه بيشتر از بيماران ام اس نيازمند مشاركت خيران است

به گزارش يكشنبه خبرنگار ايرنا، دكتر احمد نگهي در همايش حاميان ام اس كه با حضور جمعي از مسئولان در هتل هرمز بندرعباس برگزار شد، با بيان اينكه درمان هاي شايع اين بيماري براي دولت بسيار پرهزينه است، اظهار داشت: دولت تدبير و اميد در قالب طرح تحول نظام سلامت حمايت هاي مالي را در اين خصوص انجام داده است.
وي افزود: اما با وجود اين حمايت ها، ما مشكل خدمات نگهدارنده داريم كه يكي از اهداف تشكيل اين انجمن جذب خيران براي ساخت كلينيك خيرين بيماري ام اس است.
وي تصريح كرد: هنوز علت بروز اين بيماري شناسايي نشده و تاكنون 350 بيمار مبتلا به ام اس در هرمزگان شناسايي شده است.
وي بيان داشت: تشخيص به موقع ام اس مي تواند حدود 50 درصد از پيشرفت اين بيماري جلوگيري كند و از همين رو وجود يك مركز تخصصي مي تواند كمك بسزايي در درمان اين بيماران داشته باشد.
اين متخصص مغز و اعصاب خاطرنشان كرد: بيماري ام اس جمعيت جوان بين سنين 20 تا 30 سال را درگير مي كند و اگر اقدامهاي پزشكي به موقع انجام نشود ، در عرض چند سال بيمار را ناتوان مي كند و اين زنگ خطري است كه بيماران يا افراد مشكوك مبتلا به اين بيماري بدون درنگ براي شروع كنترل ام اس به انجمن مراجعه كنند.
نگهي با اشاره به تشكيل و فعاليت انجمن بيماران ام اس در تهران، خراسان رضوي، ساري، تبريز و اصفهان، گفت: هرمزگان نيز در تشكيل انجمن بيماران ام اس در كشور پيشرو است و با توجه به تعداد بيماران ، نياز به تاسيس مركز تخصصي بيماري ام اس در استان هرمزگان بسيار ملموس است.
مولتيپل اسكلروزيس ( MS ) يك بيماري خود ايمني است كه در آن سيستم ايمني پاسخي نامتعارف به سيستم عصبي مركزي (CNS ) مي دهد.
سيستم عصبي مركزي شامل مغز، نخاع و اعصاب بينايي است. سيستم ايمني بدن به طور معمول عوامل خارجي مانند باكتري ها و ويروس ها را مورد هدف قرار مي دهد ولي در بيماري هاي خود ايمني، به اشتباه بافت هاي نرمال از بين مي روند. لوپوس و آرتريت روماتوئيد نيز جزء بيماري هاي خود ايمني محسوب مي شوند.
در بيماري ام اس، سيستم ايمني به ميلين حمله مي كند. ميلين به غلاف چربي اطراف سلول هاي عصبي گفته مي شود. ميلين آسيب ديده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) مي شود كه نام بيماري نيز از همين واژه گرفته شده است.
زماني كه پوشش ميلين يا بافت هاي عصبي آسيب مي بينند، ارسال پيام هاي عصبي مختل مي شود كه عوارض مختلفي دارد.
شايع ترين علايم بيماري خستگي شديد، تاري ديد و دوبيني، ضعف عضلاني و از دست دادن كنترل عضلات، عدم تعادل، بي حسي، درد چشم و خواب رفتن مداوم دست و پا هستند. در صورت پيشرفت بيماري، علايمي مانند اختلال در كنترل ادرار، گرفتگي عضلات (اسپاسم)، مشكلات جنسي، اختلال در بلع غذا، اختلال در صحبت كردن و مشكلات شناختي نيز مشاهده مي شود.
7198/ 6048