رژیم صهیونیستی تظاهرات روز نكبت را سركوب و ده ها فلسطینی را بازداشت كرد

به گزارش ایرنا به نقل از مركز اطلاع رسانی فلسطین، منابع محلی گفتند: نظامیان رژیم صهیونیستی روز جمعه برای متفرق كردن تظاهرات هفتگی فلسطینیان در شهر بلعین در غرب رام الله كه پس از اقامه نماز برگزار شد، گاز اشك آور، گلوله های پلاستیكی و جنگی به كار بردند. در پی این حمله ده ها فلسطینی بر اثر استنشاق گاز دچار آسیب شدند.
شمار زیادی از فلسطینیان روز جمعه در یك راهپیمایی مسالمت آمیز با موتورسیكلت از میدان یاسر عرفاف در شهر رام الله به سمت روستای بلعین واقع در غرب این شهر تظاهرات كردند.
در جریان سركوب این تظاهرات كه به درگیری شدید میان فلسطینیان و نظامیان صهیونیست انجامید، ده ها فلسطینی به ضرب گلوله زخمی و یا بر اثر استنشاق گاز اشك آور دچار خفگی شدند.
نظامیان صهیونیست، عبدالله ابو رحمه هماهنگ كننده كمیته های مقاومت مردمی شهرك بلعین و چندین فعال خارجی حامی آرمان فلسطین را بازداشت كردند.
نظامیان رژیم صهیونیستی همچنین تظاهرات فلسطینیان در شهرك های نعلین، پیامبر صالح (ع) در غرب رام الله و روستای كفر قدوم در قلقیلیه را به مناسبت شصت و هشتمین سالروز اشغال فلسطین برگزارشد، سركوب كردند.
15 ماه می مصادف است با سالروز فاجعه اشغال فلسطین كه بر اثر آن صدها هزار فلسطینی، آواره و بی خانمان شدند.
فلسطینیان همه ساله در این تاریخ، آیین سالگرد روز نكبت را كه به آواره شدن صدها هزار فلسطینی و ایجاد رژیم صهیونیستی انجامید، برگزار می كنند.
بر اساس اعلام مركز آمار فلسطین، روز نكبت همچنین باعث كوچ 800 هزار فلسطینی از روستاها و شهرهای تاریخی فلسطین به كرانه باختری، نواز غزه و كشورهای اردن، مصر، سوریه، لبنان و عراق شد.
رژیم صهیونیستی در جریان اشغال فلسطین در سال 1948 حدود 531 شهر و روستای فلسطینی را نیز تخریب كرد و كشتارهایی را به راه انداخت و بر اثر آن بیش از 15 هزار فلسطینی را قتل عام كرد.
«روز نكبت» داستان آوارگی و برون رانده شدن از سرزمین مادری برای فلسطینیانی است كه بیشترشان دریافته اند كه یگانه راه رهایی از هفت دهه اشغالگری، ایستادگی و همبستگی است.
پانزدهم ماه مه هر سال برای بیش از 800 هزار فلسطینی یادآور مصیبتی است كه در سال 1948 میلادی (1327 خورشیدی) بر آنان رفت و هنوز دامنگیر بیش از 12 میلیون فلسطینی در سراسر دنیاست.
68 سال پیش اشغالگران صهیونیست در روزی كه فلسطینیان «یوم النكبه» می خوانند؛ پس از یورش به 774 روستا و شهر در سرزمین فلسطین و كشتار 15 هزار غیرنظامی مسلمان و مسیحی، بازماندگان را به كرانه باختری رود اردن، باریكه غزه و كشورهای همسایه مانند سوریه، اردن و لبنان تبعید كردند.
بر پایه آخرین آماری كه مركز اطلاع رسانی فلسطین در تاریخ بیست و سوم اردیبهشت سال گذشته ارایه كرده، شش میلیون و یكصد هزار نفر در فلسطین اشغالی ساكن و به همین اندازه بیرون از سرزمین مادری آواره اند. از این شمار، فقط پنج میلیون و 49 هزار نفر در آژانس امدادرسانی و كاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) پرونده دارند.
البته آوارگی فلسطینیان پیامد شكل گیری نخستین هسته های صهیونیسم در سال 1897 میلادی (1276 خورشیدی) در شهر «بال» سوییس و واگذاری قیمومیت فلسطین به بریتانیا و سپس صدور اعلامیه «بالفور» از سوی وزیر امورخارجه وقت انگلیس در سال 1917 میلادی (296 خورشیدی) بود. سرانجام سازمان ملل متحد در سال 1947 میلادی (1326 خورشیدی) با قطعنامه 181، فلسطین را به دو بخش صهیونیست نشین و عرب نشین تقسیم كرد.
كمتر از یك سال پس از آن بود كه اشغالگران صهیونیسم كه مهر تأیید بر اشغالگری خود را نشانه ای از پشتیبانی كامل غرب می دانستند، برای تحقق رویای دیرینه «صهیونیسم از نیل تا فرات» فصل تازه ای از كشتار و خشونت و اشغال را آغاز كردند؛ به گونه ای كه فقط نزدیك به 160 هزار فلسطینی عرب تبار در بخش های اشغال شده باقی ماندند.
شبد**1480**1504