به گزارش روز شنبه گروه علمي ايرنا از اينديپندنت، محققان با استفاده از الگوهاي آب و هوايي برآورد كردند كه ونوس احتمالا در بالغ بر دوميليارد سال اوليه عمر آن، به واسطه وجود يك اقيانوس كم عمق آب مايع و وضعيت دما، قابل سكونت بوده است.
اتمسفر ونوس 90 برابر ضخيم تر از زمين است و به تصور دانشمندان، اين امر تا حد زيادي ناشي از تفاوت ميان سرعت گردش دو سياره است.
يك روز ونوسي برابر با 117 روز زميني است، زيرا ونوس بسيار كندتر حول محور خود مي چرخد.
اما تازه ترين تحقيقات نشان داد كه احتمالا ونوس زماني اتمسفري شبيه اتمسفر امروز زمين داشته است.
اولين علائم دال بر اين كه ونوس زماني اقيانوس داشته است، در دهه 1980 كشف شد.
ونوس از زمين به خورشيد نزديك تر است و نور بيشتري از خورشيد دريافت مي كند، وضعيتي كه موجب شد آب اقيانوس در ونوس تبخير شود؛ مولكول هاي بخار آب توسط اشعه ماوراء بنفش به هيدروژن و اكسيژن تجزيه شوند و به فضا بروند.
به اين ترتيب هيچ آبي بر سطح ونوس باقي نماند، دي اكسيد كربن در اتمسفر ونوس افزايش يافت و به تاثير گاز گلخانه اي فراري منجر شد كه گرماي سوزان فعلي روي اين سياره را ايجاد كرده است.
ناسا همچنين در بيانيه اي اعلام كرد كه تصور مي شود وسعت خشكي ونوس از زمين بيشتر بوده كه چنين سطحي براي مسكوني بودن يك سياره ايده آل است. به عبارت ديگر، ونوس احتمالا از آب كافي كه مايه حيات است و وسعت كافي خشكي كه مانع از حساسيت سياره در برابر تغييرات ناشي از تابش خورشيد مي شود، برخوردار بوده است.
مقاله اي درباره اين تحقيق در مجله Geophysical Research Letters منتشر شده است.
علمي**2038**2017
.
تهران-ايرنا- دانشمندان سازمان فضايي آمريكا (ناسا) مي گويند كه سياره ونوس با وجود اتمسفر حاوي دي اكسيد كربن، خالي بودن آن از آب و وجود دماي بيش از 460 درجه سلسيوس، احتمالا زماني قابل سكونت بوده است.
