به گزارش روز سه شنبه گروه علمی ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، امروزه استفاده از قطعات درون تنی برای درمان یا ترمیم اجزای آسیب‌دیده دندانی و استخوانی مورد توجه محققان حوزه مهندسی پزشكی قرار گرفته است.
منیزیم و آلیاژهای آن به دلیل خواص زیست سازگار می‌توانند به عنوان ایمپلنت‌های زیست سازگار مورد استفاده قرار گیرند؛ اما تاكنون از آنها به صورت تجاری استفاده نشده است. دلیل این موضوع مقاومت كم به خوردگی این دسته از مواد درون بدن انسان است.
دكتر دنیا احمدخانی‌ها پژوهشگر دانشگاه تهران در خصوص اهداف دنبال شده در این طرح پژوهشی گفت: در این طرح سعی شده با بكارگیری یك روش ترمومكانیكی خواص خوردگی و مكانیكی كامپوزیت بر پایه منیزیم به طور همزمان بهبود یابد. كاربرد كامپوزیت نهایی بهینه شده برای تولید قطعات درون بدن خواهد بود.
وی افزود: كامپوزیت بهینه شده در این پژوهش خواص مكانیكی و خوردگی بهتری نسبت به نمونه‌های مشابه داشته و از قابلیت بالاتری برای استفاده درون بدن برخوردار است.
در طرح حاضر از فرایند ترمومكانیكی همزن اصطكاكی برای ایجاد یك ساختار نانوكامپوزیتی متشكل از منیزیم/ هیدروكسی آپاتیت استفاده شده است. همچنین اعمال این فرایند موجب ایجاد بافت ترجیحی در قطعه تحت عملیات می‌شود كه افزایش مقاومت به خوردگی را در پی دارد. از طرف دیگر، حضور نانوذرات مسئول افزایش مقاومت مكانیكی است.
این تحقیقات حاصل تلاش‌های دكتر دنیا احمدخانی‌ها پژوهشگر دانشگاه تهران، دكتر محمود حیدرزاده سهی و دكتر عباس زارعی هنزكی اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران و محققانی از كشور ایتالیا است.
نتایج این طرح در نشریه Corrosion Science به چاپ رسیده است.
علمی**1023**1834
برای اطلاع از اخبار متنوع علمی و فناوری، با كانال علمی ایرنا در تلگرام همراه شوید:
irnaelm@
https://telegram.me/irnaelm
تهران- ایرنا- پژوهشگران دانشگاه تهران با همكاری محققانی از كشور ایتالیا موفق شدند كامپوزیتی نانوساختار برای تولید ایمپلنت‌های درون تنی معرفی كنند. این كامپوزیت آزمایشگاهی از حیث خواص خوردگی و مكانیكی بهینه شده است.
