دهستان ييلاقي حيران از يك سو به جنگل هاي انبوه و از سوي ديگر به دره اي زيبا و سرشار از ترنم رودخانه مرزي آستارا، در مرز گيلان و جمهوري آذربايجان منتهي مي شود؛ گردنه اي كه همچون ماري عظيم الجثه لابلاي كوهستاني پوشيده از جنگل خودنمايي مي كند و اشتياق به تماشاي كامل گردنه حيران، گردن آدمي را به درد مي آورد.
بي گمان شوق تماشاي حيران زيبا باعث شده است تا با ايجاد تله كابين، گردشگران از فراز آسمان به كرشمه اين معجزه طبيعي بنگرند و به شكرانه اش بي اختيار زبان به مدح آفريدگارزيبايي ها بگشايند. از اينرو عبور دهها كابين از بلنداي آسمان حيران به امتداد 1500 متر و تماشاي طبيعت در بهار، تابستان و پاييز بر حيرت گردشگران مي افزايد.
هتل ها، استراحتگاه ها و اقامتگاه هاي متعددي در گذر گردنه حيران نقش بسته است و طعم ترش و شيرين تمشك هاي آبدار وعسل ناب و دود خاطره انگيز بلال هايي كه بر دست هاي صميمي نوجوانان و روستازادگان بي آلايش حيران به سرنشينان خودروهاي عبوري تعارف مي شود، اشتهاي تناول را بر اشتياق تماشا غالب مي كند و كيست كه از اين همه موانع لذيذ و بازدارنده با بي اعتنايي بگذرد و سرانگشت حيرت به دندان نگزد؟!
پيست كارتينگ (ماشين سواري) با امتداد حدود يك كيلومتر و همچنين سورتمه ريلي حيران، فضايي مفرح و شاداب را براي گردشگران نوجوان، بزرگسال و خانواده ها فراهم آورده است تا نوجوانان به تمرين آرزوها و بزرگسالان به تجديد خاطره هاي ازدست رفته خويش بپردازند و براي دقايقي رخت كهنه روزمرگي را از شانه هاي خسته روح بردارند و بر اوج احساس هاي تكرارنشدني به پرواز در آيند.
آستارا فاقد فرودگاه و راه آهن است اما به لحاظ قابليت هاي طبيعي، مناظر حيرت انگيز و جاذبه هاي گردشگري به عنوان يكي از 20 شهر گردشگر پذير ايران، همه ساله ميليون ها گردشگر داخلي و خارجي را ميزباني مي كند و پيش از آنكه هتل ها، اقامتگاه ها و سوئيت هاي رنگارنگ اين شهرستان بندري زير پاي مسافرانش فرش قرمز بگستراند، حيران گشاده روي و بشاش، آغوش گرم خويش را به روي گردشگران مي گشايد.
قلعه شيندان منطقه حيران پوشيده از پوشش گياهي و جنگلي با قدمتي حدود دوهزار سال، در نگاه اول صلابت و ايستادگي خويش را به رخ تماشاگران مي كشاند و ديواره هاي سنگي قاب شده در بوته هاي سرسبز كوهستان، همچون برگ هاي كهنه تاريخ، افسانه هايي شيرين روزگاران گذشته را در گوش جان رهگذران نجوا مي كند.
هرچند منطقه رويايي حيران مورد توجه، گذر و اسكان علاقه مندان به طبيعت قرار گرفته است اما دهكده زيباي حيران با سه ناحيه عليا، وسطي و سفلي جمعيت زيادي ندارد و خانه هاي ساخته شده در دامان سبزه ها و چمنزارها، به نقاشي هاي رازآلود سهراب مي ماند و تصويرهاي شعري نيما را در انديشه ها زنده مي كند.
روستاي حاجي امير در كوهستان حيران، دامني معطر از گل هاي گل گاوزبان را به گردشگران پيشكش مي كند و طبيعت دوستان زيادي را به گلگشت و جمع آوري گياهان دارويي فرامي خواند.
همچنين ارتفاعات حيران كوهپيمايان را نيز به صعود و دست اندازي بر زنگ و رخسار خويش تحريك مي كند وكوهپايه هايش به حدي فريبنده است كه در مقابل چشم هاي جستجوگر تماشاگران، همواره چهره خويش را زير حجابي از مه مي پوشاند.
شكي نيست كه ظرفيت هاي گردشگري آستارا به موازات قابليت هاي اقتصادي و تجارت بين المللي اش، آوازه شهرت اين شهرستان را مطرح كرده است اما باتوجه به قابليت حيران براي سرمايه گذاري مضاعف در گردشگري آن، مي توان باجذب سرمايه گذاران جديد در آن كوهستان بهشتي بر رونق گردشگري، ماندگاري مسافران و ايجاد ارزش افزوده بيشتر براي شهر بام هاي سفالي (آستارا) در منتهي اليه غرب استان گيلان اقدام كرد.
* مسئول دفتر ايرنا در آستارا
دهكده توريستي حيران با دوهزار و 200 هكتار مساحت در 30 كيلومتري آستارا در فصل هاي مختلف سال با جلوه هايي بديع, بينندگان را به وادي حيراني و سرگرداني رهنمون مي سازد.