آنتونی كویین زیباترین وضو سینمایی را در «عمر مختار» گرفت

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، مریلا زارعی روز گذشته(یكشنبه) در نشست تجارب بازیگری كه در سالن شماره 3 پردیس سینمایی ملت در حاشیه جشنواره فیلم مقاومت برگزار شد، افزود: فیلم «شیار 143» توانست به قلب مخاطبان در ایران نفوذ كند و اثری فراتر از فیلم های معمول سینمای ایران است كه صرفا مشكلات اجتماعی را بیان می كنند.
وی با بیان اینكه بازی در همه گونه های سینمایی را تجربه كرده، گفت: بازیگر در همه گونه های سینمایی باید از جان مایه بگذارد. اما سهم من در »شیار 143» فراتر از كارهای دیگرم بود. زیرا معمولا در سایر فیلم ها بازیگر خود را از منظر یك نقش می بیند و به جامعه اطراف توجه می كند.
بازیگر نقش «الفت» در فیلم سینمایی «شیار 143» ادامه داد: به تبع برای شناخت بهتر نقش باید با خصوصیات آن آشنا شد. این آشنایی بطور قطع از طریق كتاب و مقاله اتفاق نمی افتد؛ بلكه باید تجربه ای ملموس باشد.

** حوزه دفاع مقدس، حوزه شهودی است
وی گفت: دارایی «الفت» در «شیار 143» دم دست نبود كه به راحتی آن را به دست آورم. بنابراین بیش از آنكه با مادران شهدا صحبت كنم، ذهن و روح و روان خود را بیدار كردم. زیرا حوزه دفاع مقدس را حوزه ای شهودی می دانم. ایمان داشتم برای بازی این نقش باید از تجربه 18 سال بازیگری ام استفاده كنم. از این رو طبق عادت همیشگی ام برای بازی در هر نقشی یك موسیقی در ذهنم نقش گرفت. اما هر آنچه موسیقی در ذهنم داشتم، مرور كردم و دیدم به الفت نمی خورد. من الفت را در سجاده نماز پیدا كردم. به نظرم حق مطلب درباره فیلم «شیار 143» ادا نشده است و تحلیل فنی و تكنیكی درباره این اثر خیلی درست نیست.
زارعی با بیان اینكه نقش «الفت» را از عمق وجود بازی كرده، افزود: مستندی درباره یك شهید دیدم كه بعد از 15 سال پیكر او را در حالی كه سالم بود، به خانواده اش باز می گردانند. خانواده اش می گفتند او در مجالس عزاداری امام حسین (ع) اشك می ریخت و آن را به صورتش می زد من این احوال را باور دارم و نقش الفت حاصل این باور من است.
بازیگر فیلم «دست های خالی» گفت: متاسفانه از این جنس اتفاقات پیرامون ما زیاد می افتد؛ اما در سینما به تصویر كشیده نمی شود. یكی از سینماگران می گفت باعث تاسف است كه زیباترین وضوی سینما را آنتونی كوئین در عمر مختار گرفته است. در حالیكه ما در جامعه ای شیعی زندگی می كنیم.
وی همچنین با بیان اینكه سینمای ارزشی فراتر از آن چیزی است كه بخواهیم درباره آن تحلیل فنی كنیم، عنوان كرد: اتمسفر خلاقی را برای بازی الفت در «شیار 143» پیدا كرده بودم و آن زمانی بود كه سر سجاده می نشستم. در یكی از سكانس های این فیلم به الفت گفته می شود كه آزاده ای را آورده اند كه از یونس خبر دارد. در سكانس قبل از آن، الفت ضیافتی ترتیب داده و در فیلمنامه ابتدایی قرار بود شب قبل از دیدار آن آزاده بخوابد و جملاتی را ادا كند. احساس كردم كه الفت این كار را نمی كند و با نرگس آبیار 45 دقیقه درباره این سكانس صحبت كردم.
بازیگر فیلم «چ» با بیان اینكه بازیگری كار بسیار دشواری است، افزود: بازیگری با جان و روح بازیگر سر و كار دارد. در حالیكه همه انسان ها در زندگی خود به دنبال آرامش هستند، بازیگر عكس این مسیر را طی می كند و برای ایفای یك نقش گاهی تا مرز نابه سامانی هم می رود و در نهایت همه چیز به نام كارگردان ثبت می شود.

** برای بازی نقش الفت خودم هم انتظار كشیدم
زارعی در ادامه این نشست گفت: به نظر من روح دمیده شده در «شیار 143» به حرمت خون شهداست. ما هزاران مادر شهید داریم كه با یك زنگ تلفن به شوق می آیند. این نقش برایم شوخی بردار نبود و هر آنچه در چنته داشتم به كار گرفتم. حال من باید مثل حال الفت می بود. برای بازی این نقش من هم انتظار كشیدم و با الفت پیر شدم. من این نقش را با زبان روضه در دمای 50 درجه بازی كردم و اساسا روضه برایم معنای دیگری یافت.
این بازیگر سینما تاكید كرد: آبروی این نقش برایم بسیار مهم بود. بعد از آن هم مورد لطف مردم و منتقدان قرار گرفتم. جنگ تحمیلی تمام آرزوهای الفت را گرفت و با یك دار قالی تنهایش گذاشت. داری كه با رج زدن بالا نمی رفت و در نهایت با بازگشت عزیزش كامل شد. برای بازی دوباره در نقشی شبیه الفت به 20 سال زمان برای تمدد روحی و قلبی نیاز دارم. زیرا همه دارایی هایم را برای الفت به كار بستم.
وی با اشاره به اهمیت نقش الفت در دیده شدن «شیار 143» خاطر نشان كرد: به نظرم این حال الفت بود كه «شیار 143» را جان بخشید و از شكل تله فیلم آن را خارج كرد زیرا قصه هایی نظیر این را در تلویزیون قبلا دیده بودیم. خمیدگی الفت كه كارگردان با آن مخالف بود به دلیل بار سنگین انتظار بر بدن او دیده شد. زیرا نویسنده این ذهنیت را درباره خصوصیات این افراد نداشت و خانم كارگردان مثال می زد از آدم هایی كه با وجود انتظار فرزند شهید خود خیلی خوب و سرحال هستند. اما من معتقد بودم كه حتی جنس لباس در مقطع سوم فیلم باید تكیدگی او را نشان بدهد. از این رو جزئیات هر سكانس تماما توسط بازیگر نقاشی شده بود.
زارعی با بیان اینكه متن قابل احترام «شیار 143» را با جانش رنگ آمیزی كرده است، گفت: برخی صحنه ها اصلا در فیلمنامه تعریف نشده بود. مثلا طنازی بین تلفنچی با بازی آقای شادمانی و الفت در سناریو نبود و ما اضافه كردیم زیرا الفت هم مثل همه آدم ها می خندد و اشتباه می كند برای همین در بعضی صحنه ها مجبور به پافشاری بودم كه یا كارگردان را مجاب كنم یا از فیلمبردار كمك بگیریم.
وی با اشاره به تجربه های بازیگری اش در سایر سكانس های «شیار 143» گفت: در سكانس آخر به خانم كارگردان گفتم چه باید كرد و ایشان گفتند همانی را بازی كن كه در متن نوشته شده است. اما در متن یك شرح صحنه نوشته شده بود. تاج گل هایی در سالن و سكانس آخر قرار داشت كه خواهش كردم آن را خارج كنند زیرا معتقد بودم تابوت باید در غربت وارد سالن شود و این غربت پیكر شهید است كه دل را می لرزاند. طبق مستندی كه از دیدار یك مادر شهید با پیكر فرزندش دیده بودم، می دانستم الفت گریه نمی كند. از گلاره عباسی خواستم تا به جای من او گریه كند و به سینه بكوبد.
زارعی با تحلیل بازی خود در سكانس آخر این فیلم افزود: حركت و بازی ام در سكانس آخر را از تابلوی عصر عاشورای استاد فرشچیان وام گرفتم. كفش هایم را در آوردم چون احساس می كردم استخوان ها مقدس است و باید پاهایم زمین را لمس كند.
وی با بیان اینكه تلاش همه عوامل در بازی بازیگر نمایان می شود، گفت: یك فیلم زمانی تاثیرگذار است كه بازیگر از عمق جانش برای بازی در آن مایه گذاشته باشد. ما در زندگی به عنوان مخاطب هر اثر هنری صحنه هایی را در ذهنمان ثبت می كنیم اما برخی سكانس های فیلم ها ممكن است تفكر یك فرد را تغییر دهد. من هم فیلم های زیادی دیدم و كتاب های زیادی خواندم و همه را در ناخودآگاهم ثبت كردم. در سكانس پایانی «عمر مختار»، وقتی عمر بالای چوبه دار می رود، عینكی را كه با آن قرآن خوانده و زندگی كرده است بر می دارد. از دستش می افتد و به پسر بچه ای می رسد. افسر نیز به جنازه عمر مختار قیام می كند. من از خداوند برای ورود به «شیار 143» خواستم تا توانی بدهد كه چیزی را به نقش اضافه كنم. توفیقی بدهد تا دوست و دشمن به الفت سلام نظامی بدهند. برای من بازیگر تاثیر این فیلم از سینمای بیگانه می آید و سینما یعنی این! به من چه كه آنتونی كویین در زندگی شخصی اش چطور است؟! برای من این مهم است كه او زیباترین وضو را در سینما گرفته است.

** ذغدغه فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس دارم
زارعی با اشاره به دغدغه اش برای فیلمسازی در گونه دفاع مقدس افزود: مدت هاست دوست دارم فیلم بسازم. درباره دغدغه های اجتماعی كه دغدغه من هم هست. اما هرچه فكر می كنم احساس می كنم هیچ كدام این ها هم وزن دغدغه داشتن درباره روایت زندگی زنی نیست كه سه بچه اش را در جنگ از دست داده است.
وی با بیان اینكه بازیگری حیطه مقدسی است، ادامه داد: اعتراف می كنم اگر همین حالا بخواهم «شیار 143» به همان شكل بازی كنم، نمی توانم زیرا عنصر خلاقه یك بار بر بازیگر وارد می شود و قابل تقلید و تكرار نیست. در دو سه سال اخیر دیدم كه درباره «شیار 143» از منظر تحلیلی بسیار صحبت می شود. خدواند خانم آبیار را بسیار دوست داشته كه چنین قلم و تاثیری به فیلم شان عنایت كرده است. انشالله كه خداوند باز هم دوستشان داشته باشد و فیلم های تاثیرگذار دیگری بسازند و به من هم توفیق بدهد الفت را بار دیگر در سینما تكرار كنم.
زارعی با باز كردن جعبه كه در آن تربتی از محل نبرد یك شهید تفحص شده قرار داشت، عنوان كرد: من با این خاك مانوس هستم و همه ما به این خاك مدیون هستیم. خاكی كه استخوان شهدایمان را استتار كرده است. خاكی كه مادران چشم انتظار بر آن سجده می كنند. من افتخار می كنم كه خداوند به من توفیق داد به واسطه ایفای نقش الفت «شیار 143» مادران شهید را بیشتر بشناسم و هرچه آن ها را بیشتر شناختم، خودم بیشتر احساس كوچكی كردم.
چهاردهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت از دوم تا نهم مهر ماه برگزار می شود.
فراهنگ ** 9246 ** 1071 * خبرنگار: علیرضا مرادی * انتشار دهنده: امید غیاثوند