ضیاء الدین الماسی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار كرد: معمولا ورود مستقیم فاضلاب به دریا موجب اوتریفیكاسیون(تغذیه گرایی) و به تبع آن بروز پدیده جلبكی می شود؛ در این حالت مواد مغذی در آب به حدی زیاد می شود كه جلبك ها، فیتوپلانكتون ها و دیاتون ها به میزان زیاد از این مواد مغذی تغذیه می كنند كه رشد سریع آنها را در پی دارد.
وی اظهار كرد: ممكن است پدیده تغذیه گرایی سمی باشد كه در این صورت مرگ و میر آبزیان را به همراه دارد و در صورتی كه سمی هم نباشد، سطح آب را می پوشاند و مانع رسیدن اكسیژن و نور به آب می شود كه در این صورت هم مرگ و میر آبزیان را به همراه دارد.
مدیر كل دفتر آلودگی دریای سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: شكوفایی این جلبك ها باعث می شود تا رنگ سطح، تغییر كند و بنا به نوع فیتوپلانگتون ها نارنجی، قرمز و سیاه می شود كه البته بعد از مدتی می پوسند و بوی بدی را هم ایجاد می كنند.
وی ادامه داد: این پدیده موجب می شود اكسیژن بیشتری در اعماق آب مصرف شود و در نتیجه، ناحیه ای معروف به ناحیه دگزون یا ناحیه مرگ و میر آبزیان به وجود آید، این حالت زمانی رخ می دهد كه آلودگی فاضلابی در آب زیاد شود.
الماسی به تاثیر آلودگی روی سلامت ماهی ها اشاره كرد و گفت: گفته می شود زمانی كه فلزات سنگین مانند جیوه كه در فاضلاب های صنعتی وجود دارند وارد بافت آبزی شود و انسان از آن تغذیه كند، این به این معناست كه این پدیده خودبخود وارد چرخه غذایی شده است و در بافت بدن انسان تجمع می كند كه بسیار مضر است.
وی افزود: اما ورود فاضلاب انسانی این تاثیر را بر سلامت ماهی ها و انسان ندارد، مگر این كه حاوی انگل باشد و بدن آبزی میزبان آن انگل ها شود كه در این حالت به واسطه امكان انتقال بیماری و انگل، مضر است.
الماسی خاطرنشان كرد: البته فاضلاب شهری به عنوان منبع فلزات سنگین قابل توجه نیست و توجه بیشتر روی فاضلاب های صنعتی است كه حاوی فلزات هستند.
وی اظهار كرد: اكنون در دریاهای ایران به جز در یكی دو ناحیه محدود كه مقادیر فلزات سنگین در آن با هشدار روبرو است، در بقیه مناطق مشكلی نداریم و فاضلاب های صنعتی، تصفیه شده وارد دریا می شوند و از این رو ماهی ها سالمند.
الماسی با بیان اینكه برای مناطق آلوده برنامه های كنترلی داریم، گفت: در این راستا با صنایع پتروشیمی مانند صنایعی كه در ماهشهر و بندر امام مستقرند و فعالیت آنها موجب ورود آلودگی صنعتی به دریاها می شود، برنامه هایی را با هدف كاهش بار آلودگی های صنعتی به دریا آغاز كرده ایم.
وی افزود: در این راستا این صنایع پتروشیمی واحدی به نام « كلرآلكالی» داشتند كه موجب آلودگی می شد كه مكانسیم آن را با استفاده از فناوری های روز به «ممبران» تغییر دادند كه دیگر آلودگی به همراه ندارد، این تلاش ها تا حصول كامل حذف آلودگی در دریاها باید دنباله دار باشد.
علمی 9014**1776
خبرنگار: كیمیا عبدالله پور*انتشار: لیلا خطیب زاده
تهران- ایرنا- مدیر كل دفتر آلودگی دریا سازمان حفاظت محیط زیست گفت: پساب های صنعتی حاوی فلزات سنگین مانند جیوه هستند كه ورود آنها به دریاها تهدیدی برای سلامت ماهی هاست.
