به گزارش پایگاه اینترنتی فیز، قارچ‌کش‌ها به طور گسترده در صنعت کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرند و حجم زیادی از این مواد شیمیایی به آب‌های سطحی مجاور نشت پیدا می‌کند.
دانشمندان موسسه اکولوژی آب‌های شیرین و شیلات لایبنیتز طی تحقیقات اخیر خود دریافتند که آلودگی ناشی از قارچ‌کش‌ها می‌تواند پیامدهای گسترده و پیش‌بینی نشده‌ای برای ارگانیسم‌های آبزی به همراه داشته باشد که از آن جمله می‌توان به اثر غیرمستقیم آن‌ها در ایجاد شکوفه‌های سمی جلبک اشاره کرد.
محققان تاثیر قارچ‌کش‌های متداولی چون تبوکونازول ( Tebuconazole )یا آزوکسی استروبین (azoxystrobin) را بر رشد قارچ‌های آبزی مورد بررسی قرار دادند. قارچ‌ها در آب علاوه بر نقش تجزیه کننده، نقش عامل بیماری‌زا یا انگل را برای دیگر ارگانیسم‌های آبی ایفا می‌کنند. پژوهشگران نشان دادند که قارچ‌کش‌ها به طور قابل توجهی اثر قارچ‌های انگلی را بر سیانوباکتری‌ها کاهش می‌دهند. سیانوباکتری‌ها معمولا به طور نامتوازنی رشد کرده و شکوفه‌هایی را ایجاد می‌کنند که می‌تواند برای انسان و حیوانات سمی باشد. قارچ‌های انگلی با محدود کردن رشد سیانوباکتری‌ها تا حد امکان از ایجاد و تراکم شکوفه‌های سمی جلبک جلوگیری می‌کنند.
مولفان این پژوهش معتقدند که انگل‌ها در حفظ عملکرد طبیعی اکوسیستمهای آبی اهمیت زیادی دارند و می‌توانند اثرات مثبتی نیز داشته باشند. آلودگی ناشی از قارچ‌کش‌ها می‌تواند در این فرآیند طبیعی مداخله کند.
نظر شما