حسين عسكري، پژوهشگر فرهنگ و تاريخ البرز روز شنبه به خبرنگار ايرنا گفت: در تقويم كشورمان هفتم تا شانزدهم آذر، دهه وقف نامگذاري شده است و روز آخر دهه وقف امسال (سه شنبه 16 آذر)، به نام روز وقف و علم و فناوري نامگذاري شده است.
وي با بيان اينكه از جمله دراين بخش، وقف كتاب و ديگر اقلام فرهنگي است، اظهار داشت: اين وقف ها به همت عالمان دين و دانشمندان مسلمان، با هدف شكوفايي و ارتقاي فرهنگ اسلامي و رشد علمي مسلمانان انجام شده است.
وي گفت: ملا محمدجعفر جوستاني طالقاني از مشاهير استان البرز است كه در وقفي جالب و كم سابقه، در سال 1146 هجري قمري، همه كتاب ها و نوشت افزارهاي خود همانند قلم، دوات و ديگر اسباب ملايي را وقف كرد.
عسكري افزود: از اين قبيل وقف نامه ها در تاريخ ايران دوره اسلامي، بسيار است، اما اين وقفنامه عالم البرزي به طور خاص، داراي نكات ارزشمندي است.
وي بيان داشت: در آغاز اين وقف نامه، مقدمه اي در اهميت وقف براي وضعيت آدمي پس از مرگ درج شده، مرگي كه براي همه مقدّر است با اين عبارت زيبا: 'هر فردي از افراد انسان را جامه حيات اين جهاني كندن و به امر علايق جسماني از دوش افكندنست'.
اين پژوهشگر البرزي گفت: اين واقف خيرانديش معتقد بود كه اين وقف است كه پس از مرگ به كار آدمي مي آيد.
عسكري ادامه داد: ميرزا محمد صادق مرجاني طالقاني در ربيع الاول 1146 اين وقف نامه فرهنگي را كتابت كرده است.
وي اظهار داشت: دكتر رسول جعفريان پژوهشگر و عضو هيات علمي دانشگاه تهران اخيرا در كانال تلگرامي خود، براي نخستين بار متن كامل اين وقفنامه را به شرح زير منتشر كرده است:
'هو الواقف علي السراير و الضماير. أحمد و اُصلي علي اَحمده و آله، و بعد: باعث بر تحرير اين سطور شرعيه آنست چون به حكم آيه كريمه وافي هدايه « كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ» [الرحمن: 26] هر فردي از افراد انسان را جامه حيات اين جهاني كندن، و به امر علايق جسماني از دوش افكندنست. پس چيزي كه از دست حوادث از تصرف آن كوتاه و در كوچه تنگ و تار مرگ آدمي را شمع راه مي تواند شد و دستگير، ساحت پر وحشت إِذا بَلَغَتِ التَّراقِيَ [قيامت :26] مي تواند بود، از آن جمله وقف است كه حاصل آن بعد از خراب بدن در گلشن احوال، آناً فآناً جاريست. بنابرين، حضرت فضيلت و كمالات دستگاه حقايق و معارف آگاه زبده العلماء، و زينه الاتقياء، آخوندي مولوي مولا محمدجعفر خلف المرحوم المغفور رضوان آرامگاه، كهف الحاج حاجي محمد مقيم جوستاني الاصل من محال طالقان، وقف نموده اين كتاب ارشاد را، مع جميع كتابهاي خود، حتي قلم و دوات، و آنچه به اسباب ملايي نامند، مع جزوكش ها و قطعه ها و مِسطرها و غيرذلك، وقف اولاد ذكور نمود، اولاً ملا امان الله و ملا علي المعين، سيوجد بطناً بعد بطن، و نسلاً بعد نسل، لاجل نفسه لثواب تعالي و طلباً لمرضاته، وقفا خاصّاً صحيحاً شرعياً بحيث لا يباع و لايورث، و لا يوهب و لايرهنه، علي أن يرث الله هو خير الوارثين. بسم الله الرحمن الرحيم، فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَي الَّذينَ يُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَميعٌ عَليم. العاصي بنده كمترين محمد صادق مرجاني في شهر ربيع الاول سنه 1146.»
6156/ 6155 خبرنگار: نوشين طهماسبي** انتشار دهنده : محمد عزيزپور
كرج- ايرنا- ملا محمدجعفر جوستاني طالقاني از مشاهير استان البرز است كه در وقفي جالب و كم سابقه، در سال 1146 هجري قمري، همه كتاب ها و نوشت افزارهاي خود را وقف كرد.