جبرئيل نوكنده روز يكشنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگي ايرنا افزود: از دهه 20 بدنبال اين بوديم كه موزه مردم شناسي داشته باشيم و جزء ضرورت هاي فرهنگ اين سرزمين است كه يك موزه را براي نمايش تنوع داشته هاي فرهنگي مردم اين سرزمين اختصاص دهيم.
وي تصريح كرد: بصورت پراكنده در شهرستان ها و استان هاي مختلف موزه مردمشناسي داريم اما يك موزه ملي مردم شناسي كه بتواند همه فرهنگ هاي صدسال اخير ايران را نمايندگي كند نداريم.
رئيس موزه ملي در پاسخ به اين پرسش كه چرا موزه هاي مردم شناسي در شهرستان ها خيلي سطحي و كم رمق هستند، گفت: متاسفانه اين موزه ها محتواي مناسب و كامل ندارند. به نظر مي رسد كه يك پژوهش جدي در موزه هاي مربوطه انجام نشده و موزه هاي مردمشناسي هم مثل موزه هاي باستان شناسي يك طرح محتوايي و يك سناريو ندارند.
وي تاكيد كرد: براي دستيابي به همين مساله، مسئولان اداره كل موزه ها و پژوهشگاه ميراث فرهنگي مذاكراتي كرده اند تا پژوهشكده مردم شناسي فرم محتواي همه موزه هاي مردمشناسي را مورد بازنگري قرار دهد.
نوكنده درباره ضرورت و اهميت وجود موزه ها در زندگي امروزي تصريح كرد: موزه هاي مردمشناسي در واقع زندگي معاصر ما را نشان مي دهند و با اطلاعاتي كه در زمينه هاي مختلف مثلا گياهان دارويي، لباس، خوراك، اقتصاد، معماري و ... مي دهند در تقويت هويت اقوام و مسايل زندگي امروزي به ما كمك مي كنند.
وي خاطرنشان كرد: قرارگيري يك موزه ملي مردم شناسي در كنار موزه ملي باستان شناسي به درك افراد براي شناخت فرهنگ كمك زيادي مي كند، فرهنگ هاي باستان شناسي كهن و مردمشناسي جديد مي توانند به طور مكمل تصوير كامل تري از هويت و فرهنگ ايرانيان نشان دهند.
فراهنگ ** 3079 ** 1071 ** خبرنگار: علي اسدي** انتشاردهنده: اميد غياثوند
تهران - ايرنا - رئيس موزه ملي ايران گفت: بصورت پراكنده در استان هاي مختلف موزه مردم شناسي داريم اما جاي يك «موزه ملي مردم شناسي» در پايتخت كشور كه بتواند همه فرهنگ هاي صد سال اخير ايران را نمايندگي كند، خالي است.
