به گزارش روز پنجشنبه ی خبرنگار موسیقی ایرنا، این كنسرت، یكی از آخرین اجراهای شب ششم از سی و دومین جشنواره ی موسیقی فجر بود كه در آن، قطعه هایی از آثار استادان بزرگ موسیقی ایرانی بازخوانی شد. در كنار این بازخوانی ها البته چند قطعه ی تازه هم اجرا شد.
در اركستر «نغمه ی باران»، در كنار سازهای زهی، بادی - برنجی و كوبه یی، سازهای ایرانی نیز نغمه سرایی می كردند؛ هرچند در این میان صدای برخی از سازهای ایرانی هیچ گاه تا پایان اجرا به گوش نرسید، مانند دوعودی كه صدایشان در میان همهمه ی دیگر سازها گم شده بود.
نخستین قطعه ی این كنسرت، آهنگ معروف «شوشتری برای اركستر و ویلون» بود كه استاد حسین دهلوی آن را بر اساس قطعه ای از ابوالحسن خان صبا ساخته است. تكنوازی ویلون این قطعه را دانیال جورابچی عهده دار بود.
پس از این قطعه، با اضافه شدن خواننده به گروه، ابتدا اُورتور «رقص گیسو»، ساخته ی آرمین تاج بخش با شعری از سعدی اجرا شد، سپس اركستر قطعه ی «رقص گیسو» را كه ساخته ی روانشاد استاد فریدون حافظی است، نواخت و امیرقاسمی روی آهنگ، شعر میر ناصر شفیعی را خواند.
قطعه ی بعدی این كنسرت باز هم یك اثر بی كلام بود؛ «كنسرتینو برای سنتور و اركستر»، ساخته ی استاد حسین دهلوی با تنظیم مرحوم استاد فرامرز پایور. تكنوازی سنتور این قطعه را مسعود نجفی برعهده داشت.
در ادامه نیز باز خواننده روی صحنه آمد تا همراه یا اركستر، «باران» را بخواند؛ اثری از كیوان ساكت روی شعر روانشاد استاد فریدون مشیری:
«باران،
بر خاك پاكت، زرینه ی تاكت، جان می بخشد
باران،
گل خنده زند باز، جان می شود آغاز
ای وطنم...».
سپس محمد محمدی هم روی صحنه آمد تا با ویلون خود، در ساز و آوازی كه پیانوی كوشا كرمی نیز در آن شركت داشت، آوازِ علی امیرقاسمی را جواب دهد. در این ساز و آواز، نوای ویلون ایرانی محمدی جوان بسیار به دل می نشست.
در پی این ساز و آواز، «رسوای دل»، اثر زیبای مرحوم استاد علی تجویدی با شعر استاد مرحوم رهی معیری، اجرا شد و پس از آن، خواننده و اركستر، «شیدا» را اجرا كردند؛ اثری به آهنگسازی مسعود پیروی و شعر اسماعیل امینی.
در میان آثاری كه دیشب اجرا شد، این تصنیف بیشترین همخوانی را با صدای خواننده داشت و چون این اثر متناسب با محدوده ی صدای ایرقاسمی نوشته شده بود، او نیز به خوبی توانست حق مطلب این آهنگ را ادا كند.
به هر روی، با این تصنیف، بخش نخست كنسرت اركستر «نغمه ی باران» هم به پایان رسید.
** آغاز بخش دوم كنسرت با چهارگاه
در آغاز بخش دوم كنسرت، مهران امیدیان، تكنواز تار، در پیشانی اركستر نشست تا سُلوی تار «راپسودی چهارگاه برای تار و اركستر» را بزند؛ قطعه یی كه آن را كیوان ساكت نوشته است.
«رِنگ اصفهان»، اثر ستاد موسی خان معروفی، قطعه ی بعدی بود. پس از آن «تنها منشین»، از استاد علی تجویدی اجرا شد؛ اثری جاودانه در بیات اصفهان كه علیرضا افتخاری نیز آن را در آلبوم ماندگار «یاد استاد» به بهترین شكل ممكن بازخوانی كرده است.
آنچه در این اجرا بیش از هر چیز به چشم می آمد، این بود كه به هیچ روی صدای چپ كوك خواننده برای اجرای چنین اثر پرفراز و فرودی مناسب نبود. از این رو بی مناسبت نیست كه تأكید شود، هر صدایی نباید هر آهنگی را بخواند.
اجرای ساز و آواز دیگری با هنرنمایی محمد محمدی، تكنواز ویلون، بخش بعدی این كنسرت را رقم زد.
در ادامه نیز قطعه ی «به یاد آن گذشته» (از استاد حبیب الله بدیعی و شعر استاد رحیم معینی كرمانشاهی) و تركیبی از «آیریلیق، كوچه لر و ساری گلین» اجرا شد.
پایان بخش این كنسرت نیز «خاك مهرآیین» بود، اثر علی اكبر قربانی با شعر اسماعیل فرزانه؛ این قطعه را سالار عقیلی خوانده است.
** در حاشیه:
كنسرت اركستر «نغمه ی باران»، یكی از معدود اجراهای امسال جشنواره ی موسیقی فجر در تالار رودكی و وحدت بود كه هیچ یك از مسئولان جشنواره به تماشای آن نیامد.
سی و دومین جشنواره ی موسیقی فجر، فردا (یكم بهمن ماه) در تالار وحدت به پایان می رسد.
فراهنگ**3067**1440
خبرنگار: امیرحسین دولتشاهی** انتشاردهنده: معصومه گلشن
تهران- ایرنا- كنسرت اركستر «نغمه ی باران» به سرپرستی و خوانندگی علی امیرقاسمی و رهبری آرمین تاج بخش، چهارشنبه شب در تالار رودكی تهران برگزار شد.
