حنجره های حماسی انقلاب

استقبال از گروه سرود در مدارس آنقدر زیاد بود كه حتی مربی پرورشی مجبور می شد 2 یا سه گروه سرود در یك مدرسه را در 2 نوبت صبح و بعد ازظهر ایجاد كند.
بچه هایی كه بلند قد تر بودند، در صف آخر می ایستادند و كوتاه قدها در صف جلو و میكروفن به دست می ایستادند.
گاهی معلم پرورشی نیز در انتخاب بچه های گروه سرود سفارشی عمل می كرد و پدرهای دانش آموزان نیز برای راهیابی بچه ها به گروه سرود به هر دری می زدند.
پس از این شعور و شعف برای حضور گروه سرود، بچه ها در صف های داخل حیاط مدرسه جدیدترین اجرای خود را به نمایش می گذاشتند، آن هم با یك میكروفن و بلندگوهای بوقی قدیمی كه نه صدای اكو داشت و نه سیستم آكوسیت بود، اما صدای بچه ها زیر و بم اش یكی بود.
بیشتر ملودی ها و آهنگ ها و سروده های گروه های سرود در همه مدارس یكسان بود و بچه های گروه سرود همان سروده های اول انقلاب را می خواندند.
' 22 بهمن - 22بهمن - روز از خود گذشتن'،'این بانگ آزادی است'،'هوا دلپذیر شد'،'به لاله در خون خفته'،'ایران - ایران - ایران' مطلع سرودهایی بود كه بچه ها می خواندند و ملودی آن هم نوار كاستی بود كه آهنگ های انقلابی در آن ضبط شده بود.
گاهی بر سر اینكه چه كسی تك خوان گروه باشد، رقابت بود و معلم پرورشی یا مربی گروه سرود از صداهای نازك و زیر برای تك خوان استفاده می كرد.
هرچه بود آن همه حنجره كوچك در مدارس در دهه فجر، صدای انقلاب را طنین انداز می كردند و گروه های سرود هر زمانی كه كلاس درس تشكیل نمی شد برای انجام هارمونی و هم صدایی دور هم جمع می شدند.
یكی از اثرگذارترین آثار از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران سرودها و آهنگی هایی بود كه نمونه های آن برای همیشه در اذهان عمومی ماندگار شد.
تعدادی از این آهنگ ها اصالت انقلابی داشت، مانند همان لحظه ورود امام راحل به فرودگاه مهرآباد كه این سرود همخوانی شد.
سرود 'برخیزید، برخیزید ای شهیدان راه خدا' را دانش آموزان در فرودگاه مهرآباد در دوازدهم بهمن 57قرائت كردند كه بعدها در خاطرات انقلابیون ذكر شد كه امام راحل از دانش آموزان در بدو ورود به میهن اسلامی تشكر كردند.
سرودهای انقلابی گاهی به كف خیابان ها كشیده می شد و مردم در راهپیمایی های ضد رژیم طاغوت آنها را همخوانی می كردند.
خوانندگان سرودهای انقلابی در همان كوران مبارزانی سالهای 57 آهنگسازی خود را براساس ریتم های حماسی تنظیم می كردند و بسیاری از این آهنگ ها خاستگاه موسیقی سنتی داشت.
سرودها باعث می شد مردم روزهای سخت مبارزات را در ذهن خود حفظ كنند و نوارهای كاست 60یا 90 دقیقه ای بوفور در بین مردم تكثیر می شد و گاهی این كاست ها در بین مردم نایاب می شد.
این سرودها آنقدر در بین مردم تاثیرگذار بود كه در دهه 70 در ورزشگاه های تعدادی از تماشاگران آن به گونه ای دیگر برای طرفداری از تیم های مورد علاقه خود می خواندند.
سرودهای انقلابی در بین همه مردم به عنوان یك اثر هنری مورد قبول بود و برداشت همه مخاطبان از این سرود به دلیل حماسی بودن و انقلابی بودن آن یكسان بود.
خواننده انقلابی سرود 'این بانگ آزادی' گفت: ایرانی ها عاشق موسیقی ایرانی و ملی هستند به همین دلیل آهنگ های انقلابی مورد استقبال مردم قرار گرفت.
محمد گلریز در سفر به شهركرد در گفت وگوی اختصاصی با ایرنا افزود: اینجا ایران است و باید به موسیقی ایرانی و ارزشی توجه ویژه داشت و موسیقی انقلاب همواره مورد احترام و توجه مردم بوده است.
گلریز تاكید كرد: مقام معظم رهبری با گرامیداشت یاد و خاطره استاد حمید سبزواری تاكید كردند به سرودهای انقلابی توجه شود.
این خواننده سرودهای انقلابی گفت: باید براساس این فرمایش مقام معظم رهبری به سرودهای انقلابی توجه بیشتری شود و این را در بین نسل های انقلاب ترویج داد.
همچنین خواننده انقلابی ملودی 'یار دبستانی' نیز می گوید: سرودهای انقلابی از جمله ماندگارترین آثار هنری در كشور هستند.
جمشید جم در سفری به شهركرد در گفت وگوی اختصاصی با ایرنا افزود: سرود یار دبستانی را دانشجویان و دانش آموزان به عنوان یك خاطره انقلابی همواره در اذهان خود زنده نگه داشته اند.
وی گفت: این سرود متعلق به همه مردم ایران است و بنده در جمع گروه های سیاسی این سرود را نخوانده ام، بلكه در بین دانشجویان و مردم آن را بازخوانی كرده ام.
وی درباره نوازندگان و تولید كنندگان این اثر خاطره انگیز گفت: از كسانی كه موسیقی یار دبستانی را تولید كردند، تعدادی از آنها فوت شدند و تنها یكی 2 نفر در قید حیات هستند.
به گزارش ایرنا، اكنون در سی و هشتمین بهار انقلاب اسلامی ایران دوباره از بلندگوها سرودهای انقلابی پخش می شود تا یاد و خاطره آن روزهای انقلاب گرامی داشته شود.
گزارش: از محمود رئیسی**انتشاردهنده: جهانبخش صفری دهكردی
2097/6021