بلیت‌فروشی فوتبال درگیرودار مشكلات ساختاری

به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، در حالی كه نظارگر هستیم در لیگ های معتبر دنیا و فینال تورنمنت های معتبر مانند جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا تماشاگران به راحتی وارد ورزشگاه می شوند و تیم محبوب خود را تشویق كرده اما گزارش صداوسیما و خبرگزاری ها از حاشیه های شهرآورد سرخآبی ها حكایت از آن داشت كه معضل فروش بلیت همچنان پیش از شروع بازی ها پابرجاست.
حال با این شرایط با وجود اینكه دو سال از راه اندازی سامانه فروش اینترنتی بلیت مسابقه های فوتبال می گذرد چرا در روز مسابقه تعداد زیادی از تماشاگران پشت درهای ورزشگاه می مانند؟ آیا در این زمینه فدراسیون فوتبال مقصر است یا تماشاگران به امید خرید بلیت كاغذی، این مشكلات را به وجود می آورند؟
برای پاسخ به این پرسش ها نیاز است نگاهی عمیق به شكل و نحوه بلیت فروشی مسابقات لیگ برتر در چند سال گذشته داشته باشیم و یك مقایسه كلی بین این شیوه و شیوه متداول آن در لیگ های مختلف انجام دهیم.
1- در فوتبال حرفه ای دنیا راهكارهای متعددی برای درآمد زایی باشگاه ها تعریف شده است؛ یكی از راهكارهایی كه می تواند به میزان زیادی بر درآمد باشگاه های فوتبال تاثیر داشته باشد مسئله فروش بلیت است. در لیگ‌های معتبر دنیا باشگاه‌ها از این راه درآمد‌های سرشاری كسب می‌كنند، چرا كه باشگاه به طور معمول مالك ورزشگاه خانگی خود هم هستند و به كمك سامانه فروش اینترنتی بلیت‌ تمام درآمدهای ناشی از آن را تصاحب می كنند اما در ایران این رویه متفاوت تر از شكل معمول آن در جهان است.
2- شكل و نحوه فروش در ایران رویه متفاوت تر از لیگ های معتبر دنیا دارد. در حالی كه برنامه ریزی مسابقه های فوتبال در كشورهای مختلف به طور معمول از چند ماه قبل از آغاز لیگ انجام می شود اما در ایران به خاطر آشفتگی در برنامه ریزی بازی های لیگ برتر و تعطیلی های پیاپی نمی توان یك رویه كاملا ثابت برای برگزاری مسابقات پیش بینی كرد.
نبود چنین برنامه ریزی ثابتی موجب شده تا تماشاگران نیز برای خرید بلیت تا روزهای منتهی به بازی دست نگه دارند. این در حالی است كه در كشورهایی مانند انگلیس یا اسپانیا طرفداران هر تیم قبل از شروع لیگ برای تماشای بازی های تیم محبوب خود برنامه ریزی كرده و بلیت دیدار های آن تیم را یشاپیش خریداری می كنند.
3- سهم باشگاه ها از درآمدهای ناشی از فروش بلیت یكی از مشكلاتی است كه باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران با آن دست به گریبانند. طبق فرمولی كه وجود دارد از كل درآمدهای بلیت‌فروشی 35 درصد سهم شركت مجری فروش بلیت، 5 درصد سهم سازمان لیگ،10 درصد هیات فوتبال استان، 5 درصد نیز به فدراسیون فوتبال است سهم باشگاه به‌عنوان برگزاركننده و توزیع‌كننده عمده این كالا فقط 45درصد پیش بینی شده است .
افزون بر سهم اندك باشگاه های فوتبال از درآمد بلیت فروشی، دیر پرداخت شدن سهم 45 درصد باشگاه از راه بلیت فروشی یكی دیگر از موارد اعتراضی باشگاه است.
باشگاه‌ها در برخی مواقع گلایه مند كه چرا در بازی هایی كه میزبان هستند سهم آنها از درآمدهای بلیت فروشی باید بعد از پایان مسابقه به حساب باشگاه واریز شود اما شركت های مجری بلیت فروشی این سهم را بعد از سه تا چهار هفته به باشگاه پرداخت می كنند؛ دراین شرایط مبلغ بلیت‌فروشی در حساب شخصی شركت مزبور باقی خواهد بود و سود‌های بیشتری به این شركت خواهد رسید.
4- شهرآورد تهران به عنوانی یكی از مهمترین بازی های داخلی كه مهمترین شهرآورد آسیا نیز محسوب می شود اما در بیشتر بازی های برگزار شده مشكل فروش بلیت وجود داشته است. هر چند كه تا كنون راهكارهای زیادی برای حل این مشكل ارایه شده ،اما این راهكارها در حد شعار باقی ماند. یكی از این راهكارها كه فدراسیون در نظر دارد، موضوع واگذاری فروش بلیت به باشگاه ها است. در حالی كه در لیگ های معتبر دنیا صفر تا صد درآمد ناشی از فروش باشگاه به تیم می رسد در ایران همچنان كه گفته شد این سهم كمتر از 50 درصد است.
5- اعتراض تماشاگران به داوری یا نتایج تیم ها در برخی از بازی ها موجب ایجاد خسارت در ورزشگاه ها شده است. حال اگر صندلی های ورزشگاه آزادی یا دیگر ورزشگاه ها كشور شماره گذاری شود و بلیت فروشی به معنای واقعی آن سیستماتیك انجام شود می توان انتظار داشت كه خسارت كمتری به صندلی وارد شود. زیرا تماشاگر از زمانی بلیت بازی را خریداری كرده تا پایان مسابقه مسوول حفظ آن صندلی خواهد بود و در صورت بروز هر اتفاقی در آن محل می توان به راحتی وی را پیدا كرد.
پژوهشم**2052**1601**خبرنگار : غفار میرزایی ** انتشاردهنده : شهناز حسنی