به گزارش روز شنبه گروه فرهنگی ایرنا از جشنواره جهانی فیلم فجر، اسامی 12 فیلم خارجی و دو فیلم ایرانی بخش نمایش‌های ویژه (آثار برگزیده بزرگان سینما) جشنواره جهانی اعلام شد.
مستند آمریكایی «سفر زمان» (Voyage of Time) به كارگردانی ترنس مالیك، «من، دانیل بلیك» (I, Daniel Blake) ساخته كن لوچ تولید مشترك بریتانیا، آلمان، بلژیك و فرانسه، فیلم لهستانی «پسا‌تصویر» (Afterimage) ساخته آندره وایدا، مستند «تبعید» (Exile) به كارگردانی ریتی پان تولید مشترك كامبوج و فرانسه، مستند «راه كورساوا» (Kurosawa’s Way) ساخته كاترین كادو از فرانسه، فیلم رومانیایی «فارغ‌التحصیلی»(Graduation) به كارگردانی كریستیان مونجیو، «دختر ناشناس» (The Unknown Girl) ساخته ژان-پی‌یر و لوك داردن از بلژیك، فیلم آلمانی «نمك و آتش» (Salt and Fire) به كارگردانی ورنر هرتسوگ، «مرگ در سارایوو» (Death in Sarajevo) ساخته دنیس تانوویچ از بوسنی، «فرانتز» (Frantz) به كارگردانی فرانسوا اوزون از فرانسه، فیلم ژاپنی «ستاره نجواگر» (Whispering Star) ساخته سیون سونو و «ردپا» (Spoor) ساخته آگنیشكا هولاند از لهستان، 12 فیلمی هستند كه در بخش نمایش‌های ویژه روی پرده می‌روند.
ترنس مالیك در مستند «سفر زمان» خاستگاه جهان، پیدایش ستارگان و كهكشان‌ها، سرآغاز زندگی روی زمین و تحول گونه‌های مختلف را بررسی می‌كند.
تازه‌ترین ساخته كارگردان گوشه‌گیر آمریكایی، سپتامبر پیش به عنوان یكی از رقبای جایزه شیر طلای جشنواره ونیز در لیدو روی پرده رفت. مالیك سال‌ها روی این مستند كار می‌كرد.
«سفر زمان» با نام اصلی «سفر زمان: سفر زندگی» در دو قالب روی پرده رفت: یك نسخه 90 دقیقه‌ای كه كیت بلانشت راوی آن است و یك نسخه 40 دقیقه‌ای آیمكس كه براد پیت راوی آن است. در ونیز نسخه 90 دقیقه‌ای نمایش داده شد.
منبع الهام مالیك در ساخت «سفر زمان: سفر زندگی» دو نقل قول از ریچارد فاینمن فیزیكدان آمریكایی و آلبرت اینشتین فیزیكدان آلمانی درباره گیتی و معمای آن بود. مالیك طی بیش از چهار دهه حضور در دنیای سینما تنها هشت فیلم ساخته است. او سال 1999 با «خط قرمز باریك» برنده جایزه خرس طلای جشنواره برلین شد و در 2011 با «درخت زندگی» جایزه نخل طلای جشنواره كن را برد. «برهوت»، «روزهای بهشت»، «دنیای نو»، «به سوی شگفتی» و «شوالیه جام به دست»، دیگر فیلم‌های اوست.
«من، دانیل بلیك» سال گذشته جایزه نخل طلای شصت و نهمین دوره جشنواره فیلم كن را برای كن لوچ كارگردان كهنه‌كار بریتانیایی به همراه داشت. این فیلم داستان دانیل بلیك نجار 59 ساله است كه بخش زیادی از عمر خود را در نیوكاسل گذرانده است.
او پس از سكته قلبی و از كارافتادگی باید از كمك هزینه تأمین اجتماعی ارتزاق كند. راه دانیل با مادری مجرد به نام كتی و دو فرزند كوچك او، دیزی و دیلن یكی می‌شود. تنها فرصت كتی برای فرار از یك خوابگاه یك اتاق خوابه مخصوص افراد بی‌سرپناه در لندن این است كه زندگی در آپارتمانی در شهری ناآشنا را بپذیرد كه 300 مایل دورتر است. این جاست كه دانیل و كتی در سرزمینی متعلق به هیچ‌كس، گرفتار كاغذبازی‌های اداره بهزیستی می‌شوند.
لوچ در فیلم جدیدش بار دیگر با پل لاورتی همكار فیلمنامه‌نویس خود همكاری كرده است. سال گذشته برای شانزدهمین بار فیلمی از لوچ در كن نمایش داده شد. او در 2006 نیز برای «باد بر مرغزار می‌وزد» جایزه نخل طلا را دریافت كرد. لوچ در 1990 برای «دستور كار پنهان»، در 1993 برای «بارش سنگ‌ها» و در 2012 برای «سهم فرشتگان» جایزه هیئت داوران این جشنواره را برد.
«پسا‌تصویر» آخرین فیلم آندره وایدا كارگردان بزرگ لهستانی است كه پاییز پیش از دنیا رفت. داستان سال 1948 در لهستان می‌گذرد، دورانی كه حزب كمونیست قدرت دارد و وزیر فرهنگ كشور می‌خواهد آثار تمام هنرمندان در راستای ایدئولوژی سوسیالیست‌ها باشد. در این بین، وادیسلاف چمینسكی هنرمند آوانگارد به این خاطر كه حاضر نیست هنرش را در خدمت اهداف كمونیستی به كار بگیرد، مورد آزار قرار می‌گیرد.
كارت عضویت اتحادیه نقاشان از او گرفته می‌شود؛ كرسی استادی در مدرسه هنرهای زیبای «لژ» را از دست می‌دهد و آثارش را از موزه‌ها حذف می‌كنند. در نهایت نام وادیسلاف در فهرست سیاه قرار می‌گیرد و امكان پیداكردن كار از او سلب می‌شود. فیلم بر چند سال آخر زندگی چمینسكی متمركز است، زمانی كه دانشجویان متعهد در موسسه هنر كه چمینسكی در آن تدریس می‌كرد، با وجود تهدیدها حاضر نشدند او را رها كنند.
«پسا‌تصویر» كه اولین بار در دنیا سال پیش در جشنواره فیلم تورنتو روی پرده رفت، بازتاب علاقه همیشگی وایداست تا با كندوكاو در لایه‌های زیرین زندگی در لهستان، گذشته پرآشوب و یا مسائل معاصر كشورش را منعكس كند. این فیلم سال گذشته نماینده لهستان در بخش فیلم خارجی‌زبان جوایز اسكار بود، اما نامزد نشد.
وایدا متولد ششم مارس 1926 و یكی از بزرگ‌ترین چهره‌های «مدرسه فیلم لهستان» بود كه در دهه 1950 و اوایل 1960 ظهور كرد و در واكنش به رئالیسم اجتماعی دیكته‌شده قدیمی، تصاویری فردگرایانه از شخصیت ملی لهستان ارائه داد. او در 1957 با فیلم «كانال» در سطح بین‌المللی به شهرت رسید و با این فیلم برنده جایزه ویژه داوران جشنواره كن شد.
وایدا بعدها با فیلم «مرد آهنین» (1981) جایزه نخل طلای جشنواره كن را دریافت كرد. چهار فیلم وایدا شامل «سرزمین موعود» 1976، «خدمتكاران ویلكو» 1979، «مرد آهنین» و «كاتین» 2007 نامزد اسكار بهترین فیلم خارجی‌زبان شدند ولی هیچ‌یك جایزه دریافت نكردند، اما خودش در سال 2000 برای خدمات خود به دنیای سینما یك جایزه اسكار افتخاری گرفت. او همچنین در سال 2006 جایزه خرس طلای یك عمر دستاورد جشنواره برلین و در 1998 جایزه شیر طلای یك عمر دستاورد جشنواره ونیز را دریافت كرد.
مستند «تبعید» به دوران پس از نسل‌كشی خمرهای سرخ در كامبوج می‌پردازد. «تبعید» بیست و یكمین فیلم ریتی پان كارگردان مشهور كامبوجی است. این فیلم سال گذشته در بخش نمایش‌های ویژه شصت و نهمین جشنواره فیلم كن شركت داشت.
مستند «راه كورساوا» روایت كاترین كادو از تجربیات شخصی‌اش از آكیرا كورساوا فیلمساز مشهور ژاپنی است. فیلم شامل مصاحبه كادو با فیلمسازان مختلف و عكس‌هایی آرشیوی است. مصاحبه‌های كارگردان‌ها بر مشاهدات تكنیكی و فلسفی فیلم‌های كوروساوا تمركز دارند.
«فارغ‌التحصیلی» تازه ترین ساخته كریستیان مونجیو یكی از نمایندگان برجسته موج نوی سینمای رومانی است. این فیلم اولین بار سال گذشته در بخش مسابقه اصلی جشنواره كن روی پرده رفت و مونجیو به طور مشترك با اولیویه آسایاس برنده جایزه بهترین كارگردان شد.
«فارغ‌التحصیلی» ماجرای پزشكی به نام رومرو آلدا است كه در شهر كوچكی در ترانسیلوانیا زندگی می‌كند. او به تنهایی دخترش الیزا را بزرگ كرده است و می‌خواهد او را برای ادامه تحصیل به خارج بفرستد. الیزا برای تحصیل در رشته روان‌شناسی از بریتانیا بورسیه می‌گیرد. اما پیش از امتحان نهایی الیزا مورد حمله و آزار واذیت قرار می‌گیرد. این حادثه آینده دختر را در هاله‌‌ای از ابهام فرو می‌برد. رومرو راه‌های مختلفی برای حل این مشكل در نظر می‌گیرد ولی هیچ كدام از این روش‌ها با قواعدی كه او به عنوان یك پدر به دخترش آموخته همخوانی ندارد.
مونجیو در 2007 با دومین فیلم بلند داستانی خود، درام مخوف «چهار ماه، سه هفته و دو روز» با موضوع سقط جنین در دوران كمونیستی، برنده جایزه نخل طلا شد. او در 2012 نیز فیلم «آن طرف تپه‌ها» را در بخش مسابقه اصلی كن داشت و برای آن جایزه بهترین فیلمنامه را برد.
او امسال ریاست داوران بخش سینه‌فونداسیون و فیلم‌های كوتاه هفتادمین دوره جشنواره فیلم كن را به عهده دارد. مونجیو در 2013 یكی از داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره كن به ریاست استیون اسپیلبرگ بود.
«دختر ناشناس» تازه‌ترین ساخته ژان-پی‌یر و لوك داردن، برادران فیلمساز بلژیكی درباره یك پزشك جوان و با استعداد با بازی آدل هانل است كه حاضر نمی‌شود دیروقت در مطب خود را روی یك مراجعه‌كننده مرموز باز كند. او صبح روز بعد می‌فهمد كه مراجعه‌كننده دختری بوده كه حالا مرده است و پلیس هیچ راهی برای شناختن هویت دختر ندارد. او كه حیرت‌زده شده است و احساس گناه می‌كند, می‌خواهد هویت و نام دختر را پیدا كند تا جسد به صورت مجهول الهویه دفن نشود.
ژرمی رنیه و اولیویه گورمه دیگر بازیگران «دختر ناشناس» هستند كه اولین بار در دنیا سال پیش در بخش مسابقه اصلی جشنواره كن روی پرده رفت.
برادران داردن با دو نخل طلا از جشنواره فیلم كن از مشهورترین و معتبرترین فیلمسازان اروپایی به شمار می‌روند. آن‌ها پیش از این برای «رزتا» (1999) و «كودك» (2005) دو بار برنده نخل طلا شده‌اند. داردن‌ها همچنین برای «سكوت لورنا» جایزه بهترین فیلمنامه را از جشنواره كن گرفتند و برای «پسری با دوچرخه» جایزه بزرگ هیئت داوران را به خانه بردند. سه سال پیش نیز فیلم «دو روز، یك شب» به كارگردانی آن‌ها با بازی ماریون كوتیار در بخش مسابقه اصلی كن نمایش داده شد.
داستان «نمك و آتش» به كارگردانی ورنر هرتسوگ درباره دو زیست‌شناس است كه برای تحقیقات سازمان ملل درباره یك فاجعه‌زیست محیطی به آمریكایی جنوبی فرستاده می‌شوند. اما مدیر تبهكار یك كمپانی بزرگ و مسول فاجعه زیست‌محیطی آن‌ها را می‌رباید. نشانه‌هایی از یك آتشفشان عظیم به چشم می‌خورد و آن‌ها برای جلوگیری از فاجعه باید متحد شوند.
هرتسوگ در دهه‌های 1970 و 1980 با فیلم‌های بلند سینمایی چون «آگیره، خشم خداوند» (1972)، «معمای كاسپار هاوزر» (1974) و «فیتس كارالدو» (1982) نام خود را به عنوان بخشی از جنبش موج نو سینمای آلمان مطرح كرد. او در كنار راینر ورنر فاسبیندر، ویم وندرس، الكساندر كلوگه، فولكر شلندورف و مارگارت فن تروتا از چهره‌های پیشرو سینمای آلمان در آن سال‌ها بود.
در سال‌های اخیر فیلم‌های مستند هرتسوگ مانند «مرد گریزلی» (2005)، مستند نامزد اسكار «برخوردها در انتهای دنیا» (2009) و «بند اعدامی‌ها» (2012)، بیش از همه مورد توجه بود‌ه‌اند.
فیلم علمی تخیلی «ستاره نجواگر» ساخته سیون سونو داستانی مینی‌مالیستی دارد: یك اندروید به كهكشان سفر می‌كند و بسته‌هایی را به آخرین بازماندگان بشر تحویل می‌دهد.
«مرگ در سارایو» سال گذشته به عنوان نماینده بوسنی و هرزگوین در بخش اسكار فیلم خارجی‌زبان، به آكادمی علوم و هنرهای سینمایی معرفی شد. او كه در 2002 برای فیلم
«سرزمین بی‌طرف» برنده اسكار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد، در فیلم جدیدش بار دیگر به موضوع تأثیر جنگ داخلی بالكان در دهه 1990 پرداخته است.
داستان فیلم در مكانی خیالی به نام هتل اروپا روی می‌دهد كه از مسافرخانه معروف هالیدی در سارایوو الگو گرفته شده است. مسافرخانه هالیدی در دوران جنگ محل اقامت دیپلمات‌ها و خبرنگاران بین‌المللی بود.
وقایع «مرگ در سارایوو» در 2014 در روز صدمین سال ترور آرشیدوك فرانتس فردیناند، وارث تاج و تخت پادشاهی اتریش-مجارستان در سارایوو روی می‌دهد كه قتل او زمینه‌ساز آغاز جنگ جهانی اول شد.
تانوویچ در فیلم جدیدش این مسئله را مورد كندوكاو قرار می‌دهد كه چگونه تاریخ پیچیده بالكان، همچنان روی مردم و تعامل بین آن‌ها تاثیرگذار است. «مرگ در سارایوو» كه تولید مشترك بوسنی و هرزگوین و فرانسه است، اولین بار در دنیا در شصت و ششمین جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد و جایزه بزرگ هیئت داوران را دریافت كرد.
این فیلم از روی نمایشنامه «هتل اروپا» نوشته برنار هانری-لوی، روشنفكر و فعال سیاسی فرانسوی ساخته شده كه در 2014 در سارایوو نیز به صحنه رفت.
فیلم سیاه و سفید «فرانتز» اولین بار در دنیا سپتامبر سال پیش در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره ونیز روی پرده رفت و برنده جایزه مارچلو ماسترویانی بهترین بازیگر مرد یا زن جوان جشنواره برای پائولا بیر بازیگر آلمانی شد.
داستان فیلم بعد از جنگ جهانی اول در یك دهكده كوچك در آلمان روی می‌دهد. زنی جوان به نام آنا عزادار نامزدش فرانتز است كه در نبردی در فرانسه كشته شده است و برای دیدن او هر روز به قبرستان می‌رود. روزی، یك مرد فرانسوی جوان به نام آدرین هم گلی روی سنگ قبر می‌گذارد. حضور او بعد از شكست آلمان یك ارتباط جدید را به همراه دارد و...
«رد پا» فیلم جدید آگنیشكا هولاند كارگردان مطرح لهستانی از روی كتاب پرفروش «گاوآهن خود را روی استخوان‌های مرده بكش» نوشته اولگا توكارچوك ساخته است. فیلم درباره یك مهندس عمران بازنشسته است كه در یك دهكده كوهستانی در مرز لهستان و جمهوری چك دور از دیگران زندگی می‌كند. مرگ اسرارآمیز تعدادی از مردان ده كه همگی جزو ستون‌های ده و همگی شكارچیان مشتاق هستند، پرسش‌هایی را به همراه دارد. «رد پا» سال گذشته در جشنواره برلین برنده جایزه آلفرد بائر (خرس نقره‌ای) شد. این فیلم تولید مشترك لهستان، آلمان، جمهوری چك، سوئد و اسلواكی است. هولاند با فیلم‌هایی چون «اروپا اروپا» و «در تاریكی» شهرت دارد.
دو فیلم ایرانی هم در این بخش به نمایش درخواهد آمد؛ «دلم میخواد» ساخته بهمن فرمان‌آرا كه اولین نمایش خود را در جشنواره جهانی تجربه خواهد كرد و «فِراری» ساخته علیرضا داودنژاد.
سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، 8-1 اردیبهشت 1396(21 تا 28 آوریل 2017) به دبیری رضا میركریمی در تهران برگزار می شود.
فراهنگ**9246**1027**خبرنگار: علیرضا مرادی**انتشار: جواد دهقانی
تهران - ایرنا - تازه‌ترین ساخته‌های فیلمسازانی چون ترنس مالیك، كن لوچ، ژان و لوك داردن، ورنر هرتسوگ و آخرین فیلم آندره وایدا فیلمساز فقید لهستانی به همراه دو فیلم از بهمن فرمان آرا و علیرضا داودنژاد در سی وپنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر نمایش داده می‌شود.