حسين كياني: زدودن درام جدي از صحنه، زنگ خطري براي تئاتر ايراني است

به گزارش خبرنگار فرهنگي ايرنا، حسين كياني روز شنبه در نشست خبري نمايش «روز عقيم» كه با حضور بازيگران آن در تماشاخانه باران برگزار شد، با بيان اينكه عده اي با اقتباس، كولاژ و بدون درام جدي سعي در به هيجان آوردن مخاطب داشته تا تماشاگران را به سالن نمايش بكشانند، خاطر نشان كرد: اين نوع درام وصف حال زندگي ايراني ها نيست و نمي تواند نماينده به حقي براي اين فرهنگ باشد.
وي با بيان اينكه اين نوع نمايش نمي تواند درون مايه هاي زندگي ايراني را به عنوان شناسنامه اي براي ايرانيان باقي بگذارد، اظهار كرد: نمايشنامه ايراني بايد با صداقت همراه باشد و با نمايش كولاژ كه چندين داستان را كنار هم مي چيند، شاهد شناسنامه براي تئاتر نخواهيم بود.
كارگردان و نويسنده نمايش «بيداري خانه نسوان» با بيان اينكه تنها هنري كه مي تواند تاريخ نويسي را از ابتذال دور كند نگارش به سبك ايراني است، افزود: نگارش ها در سطح ملي به نحو نامناسب و هولناكي به سمت ملودرام و شبه تاريخ نويسي در محتوا، گويش، پوشش و زبان مي رود و در حال جعل تاريخ هستيم.
به گفته وي، مناسبات امروزي را براي فرار از سانسور و مشكلات پوششي در قالب تاريخ به مخاطب نشان مي دهيم و تماشاگر بدون مطالعه دقيق تاريخ آن را باور مي كند.
كياني با بيان اينكه اين نوع نگارش تاريخ انگاري محسوب مي شود نه تاريخ نويسي تاكيد كرد: اكنون تنها نوع نگارش براي تاريخ نويسي در نمايشنامه است و همواره تلاش مي كنم نمايشنامه اي به دور از سرگرمي، ابتذال و جعل به رشته تحرير در آورم.
نويسنده و كارگردان نمايش «اهل قبور» افزود: در نمايشنامه «روز عقيم» تاريخ واقعي را به جاي جعل آن به مخاطب عرضه مي كنم و به بخشي از گذشته پرداخته ام كه تاريخي چهل ساله از آن مي گذرد.
كياني با بيان اينكه اين نام را پيش از اين براي نمايشنامه ديگري در مورد زنان گورخوابي كه در مراكز درماني عقيم مي شوند در نظر گرفته بودم، گفت: امروز اين نام را به نمايشنامه اي با موضوع سه زن كه به دليل شرايط اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي در رژيم گذشته ناچار به تن فروشي هستند، اختصاص دادم.
وي تاكيد كرد: روز عقيم در قرآن با عنوان روز العقيم در سوره حج براي روز حساب آمده است كه در آن دعا مستجاب نمي شود و فرصت توبه براي بشر تمام شده است.
به گفته كياني، اين روز بي بركت و بي خير براي بشر است و اين نام براي داستان نمايش بسيار مناسب بود و با معناي چند پهلوي خود، مخاطب را به تفكر وا مي دارد.
نويسنده و كارگردان نمايش «مضحكه شبيه قتل» با بيان اينكه داستان نمايش «روز عقيم» جداي از دغدغه هايم نبوده، اظهار كرد: داستان اين نمايش به زندگي سه زن پس از فرار از يكي از محل هاي بدنام مي پردازد كه پس از هجوم و تخريب عده اي به جايگاهي پناه مي برند و اتفاقات عجيبي براي آنان روي مي دهد.
وي گفت: به چگونگي شكل گيري تن فروشي به لحاظ اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي در گذشته و حال پرداخته ام زيرا اين موضوع قابل پنهان كردن نبوده و نمي توانيم با زور و اجراي حكم از آن جلوگيري كنيم و تا رسانه ها و هنرمندان به آن نپردازند ريشه يابي نخواهد شد.
كياني با تاكيد بر اينكه اين موضوع ريشه هاي عميقي دارد، افزود: در رژيم پيشين به صورت آشكار تن فروشي زنان در جامعه رخ مي داد اما امروزه به صورت پنهان و زير پوست شهر اتفاقات در جريان است.
وي با بيان اينكه تحقيقات و آمارها نشان مي دهد نه تنها تن فروشي زنان كم نشده بلكه به صورت وحشت آوري افزايش يافته و مسئولان بايد به آن رسيدگي كنند، تاكيد كرد: نشان دادن زندگي اين افراد با پرداختن به زندگي شخصي همين افراد مي تواند به رفع مشكلات كمك كند.
اين مدرس تئاتر با بيان اينكه نمايشنامه، فيلمنامه، تحقيقات و رمان هايي در اين زمينه مربوط به پيش از دو دهه گذشته وجود دارد كه از اين منابع براي نمايشنامه «روز عقيم» استفاده كرده ام، تصريح كرد: در دو دهه اخير به موضوع تن فروشي زنان پرداخته نشده و جاي خالي آن به شكل محسوسي حس مي شود.
نويسنده و كارگردان نمايش «مشروطه بانو» با بيان اينكه اين موضوع تاريخي است، گفت: نمي توان ريشه هاي آن را به رژيم قبل نسبت دهيم زيرا از آن دوران حدود 40 سال مي گذرد.
وي با بيان اينكه اصل در اجراي نمايش، صداقت است، تاكيد كرد: نمي توانستيم آيينه تمام نماي زندگي زنان تن فروش رژيم گذشته باشيم اما مي توانيم بدون منافات با صداقت خطوط قرمز را رعايت كنيم.
به گفته نويسنده و كارگردان نمايش «همسايه آقا» در صورتي كه بخواهيم همه واقعيت را به شكل مرسوم بيان كنيم مجبور به سكوت خواهيم شد و اين كار به رفع مشكلات كمكي نخواهد كرد.
نمايش «روز عقيم» به نويسندگي و كارگرداني حسين كياني و بازي فهيمه امن زاده، شايسته ايراني، الهه شه پرست و رويا ميرعلمي از اول مرداد ماه در تماشاخانه باران به صحنه مي رود.
فراهنگ ** 7561 ** خبرنگار: سارا كريميان * انتشار: اميد غياثوند

پ