كريمه اهل بيت (س) از شش سالگي پاسخگوي سئوالات و شبهات بودند

حجت الاسلام والمسلمين محمد نظري روز چهارشنبه درگفت وگو با خبرنگار ايرنا افزود: حضرت معصومه (س)در سفرشان از مدينه به سمت طوس نيز زينب گونه عمل كرده و طبق شواهد و قرائن، حضرت در اين سفر از منزل هاي معمولي و مسيرهايي كه پرجمعيت ترين بوده، عبور كردند و هر سوالي از سوي مردم مطرح مي شده ، پاسخ مي دادند.
وي يكي از خصوصيات بارز و منحصر به فرد حضرت فاطمه معصومه (س) را موعود بودن آن حضرت ذكر كرد و گفت: قبل از به دنيا آمدن حضرت معصومه (س) خبر آمدن، فضائل و مناقب آن حضرت توسط ائمه معصومين (س) نقل شده است كه اين همان موعود است.
نظري خاطرنشان كرد: حضرت امام صادق (ع) در حديثي مي فرمايند، خداوند حرمي دارد كه مكه است، پبامبر اكرم (ص)حرمي دارد مدينه، حضرت علي (ع) حرمي دارد و آن كوفه است، و ما نيز حرمي داريم كه آن قم است. بانويي از خاندان ما در اين شهر دفن خواهد شد كه نام او فاطمه است كه با شفاعت او، همه شيعيان وارد بهشت مي شوند.
وي افزود: حضرت امام رضا (ع) نيز درچند روايت فرمودند: هر كسي حضرت معصومه(س) را زيارت كند گويا من را زيارت كرده است و در روايت ديگر آمده كه هر كسي حضرت را زيارت و عارف به حق او باشد به بهشت مي رود.
وي بااشاره به زيارتنامه حضرت معصومه (س) گفت: اين زيارتنامه يك منشور بسيار عالي در مقام و منزلت حضرت فاطمه معصومه (س) است.
نظري ادامه داد: حضرت امام جواد (ع) درمورد حضرت معصومه (س) جمله اي دارد كه هركس قبر عمه ام را درقم زيارت كند بهشت بر او واجب مي شود، يعني حق زائر كريمه اهل بيت (ع) بهشت است.
نظري خاطرنشان كرد: پيام اين روايت ها اين است كه زائران تا زماني كه در حرم هستند در پناه ملائكه و از جمله بهشتيان مي باشند.
اول ذي القعده ولادت حضرت فاطمه معصومه(س) بانويي از تبار پاكان است. وارسته اي كه در خاندان حضرت محمد(ص) عنوان كريمه اهل بيت را از آن خود كرد و نگين درخشان شهر قم لقب گرفت.
حضرت معصومه(س) از محضر پدر بزرگوار خويش بهره هاي فراواني برد و به همراه امام رضا(ع) برادر خود از جمله آموزگاران تقوا، احسان و كرامت براي تمامي اعصار شد.
اين بانوي پرهيزگار در نبود حضرت موسي كاظم(ع) به پرسش شيعيان پاسخ مي داد و آنچنان افراد را قانع مي كرد كه تحسين همگان را بر مي انگيخت. ايشان علوم ديني و سخنان بزرگان را به صورت نقل حديث از خود به يادگار گذاشت.
حضرت معصومه(س) كه فاطمه ثاني نيز ناميده مي شود، درحديث ها و روايت هايي كه از ائمه معصومان(ع) رسيده به نيكي ياد شده است و او را «شفيعه روز جزا» ناميده اند. بي شك بايد علت اين تكريم را در شخصيت تاثير گذار آن والامقام در تاريخ اسلام جست وجو كرد.
ايشان در ميان زناني كه از آنان، حديث روايت شده جزو برترين ها و مورد وثوق امامان عصر خويش بودند و به وسيله نقل حديث به هدايت جامعه مي پرداخت.
بزرگان دين براي آن بانوي گرانقدر احترام و جايگاه خاصي قائل بوده و همگي در برابر آستان با عظمت ايشان سر تعظيم فرود آورده و زيارت وي را مايه سعادت و خوشبختي دنيا و آخرت دانسته اند.
پس آغاز امامت امام رضا(ع) هنگامي كه مامون خلافت را به دست گرفت، براي استحكام پايه هاي خلافت خود با تدارك تبعيدي اجباري، آن امام بزرگوار را به خراسان فراخواند. در اين ميان حضرت معصومه(س) با گذشت يك سال از هجرت امام به منظور ديدار ايشان براي به همراه گروهي از ياران و نزديكان خويش به ايران سفر كرد.
كريمه اهل بيت(س) در ميان راه همگان را نسبت به مظلوميت و غربت امام رضا(ع) آگاه مي ساخت كه اين موضوع تاب تحمل حكومت وقت را ربود و هنگامي كه كاروان حضرت معصومه(س) به شهر ساوه رسيد، عده اي از مخالفان آن بزرگوار با پشتيباني نيروهاي حكومت با كاروانيان به جنگ پرداختند و افراد زيادي را به شهادت رساندند. اين بانوي والامقام نيز پس از آن رويداد تلخ بيمار شدند و به همين علت در شهر قم اقامت كردند.
سرانجام حضرت معصومه(س) در 10 ربيع الثاني 201 هجري قمري در 28 سالگي در راه سفر به توس پس از تحمل درد و رنج حاصل از بيماري در شهر قم ديده از جهان فروبستند و به ديار حق شتافتند.
7401/ 6133/ خبرنگار- بهمن اطمينان ** انتشار- جعفرمسلمي