به گزارش روز پنجشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از ساینس دیلی، قطره‌های باران در اثر متراكم شدن بخار در هوا تشكیل می‌شوند. فشردگی بیشتر بخار آب منجر به شكل‌گیری ابرهایی با قطرات كوچك باران می‌شود و در نتیجه احتمال نم‌نم باران افزایش می‌یابد. از آنجا كه احتمال وجود بخار آب در بالای زمین بیش از دریا است، مدل‌سازی‌های كامپیوتری نشان می‌دهد احتمال بارش نم‌نم باران روی خشكی بیشتر از دریا است.
اما تحقیقات جدید با استفاده از مدل‌های كامپیوتری نشان می‌دهد بخار آب تنها عامل تعیین كننده بارش نم‌نم باران نیستند.
بر اساس تحقیقات پیشین جریان‌های هوای بالا رونده نقش مهمی در تشكیل ابرهای باران‌زا و طوفان‌های شدید دارند. با وجود این، در ابرهایی كه در سطوح پایین‌تر قرار دارند، جریان‌های بالارونده ضعیف‌تر هستند. البته تاكنون تاثیر این جریان‌ها بر دینامیك بارندگی به درستی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
اكنون محققان با تحلیل اطلاعات به دست آمده از ماهواره‌های CloudSat و Aqua توانستند سرعت جریان‌های بالارونده هوا را در انواع مختلف ابرها بررسی كنند و دریافتند تاثیر این جریان‌ها بر ابرهایی كه در اتفاع پایین قرار دارند، بیش از آن چیزی است كه پیش از این تصور می‌شد و این جریان‌ها می‌توانند مانع از سقوط قطرات ریز باران به سطح زمین شوند. بدین ترتیب قطرات ریز به سمت ابرهای بالاتر حركت می‌كنند و در هوا باقی می‌مانند و قطرات بزرگ‌تر آب را تشكیل می‌دهند. در نهایت این قطرات بزرگ به شكل باران می‌بارند.
به‌گفته محققان، این جریان‌های بالارونده در ابرهای روی خشكی قوی‌تر از ابرهای روی دریاها هستند و در نتیجه احتمال بارش نم‌نم باران در ابرهایی كه در ارتفاع پایین و در سطح دریاها قرار دارند بیش از ابرهایی است كه در بالای خشكی قرار دارند.
محققان امیدوارند نتایج این تحقیقات در پیش‌بینی وضع هوا و مدل‌سازی‌های آب و هوا كاربرد داشته باشد.
علمی (6)**9259**1440
مترجم: سپیده علی كاشانی** انتشار: گلشن
تهران – ایرنا - محققان ناسا دریافتند نقش جریان‌های بالا رونده هوا در میزان و نحوه بارش باران بسیار موثرتر از آن چیزی است كه پیش از این تصور می‌شد.
