به گزارش خبرنگار ایرنا ، گاوبانگی گوزن های قرمز در جنگل های هیركانی همه ساله از نیمه دوم شهریو ماه شروع می شود و تا پایان نیمه اول مهر ماه ادامه می یابد.
مرال یا گوزن قرمز ، نماد تنوع زیستی جنگل های هیركانی و از گونه های حمایت شده در جنگل های شمال است كه قلمرو آن از شمال غرب تا ارسباران و از شمال شرق تا بخش های از خراسان شمالی امتداد دارد.
مناطق جنگلی هزارجریب بهشهر و نكا ، پناهگاه حیات وحش دودانگه و چهاردانگه ، كیاسر و محدوده امن منطقه حفاظت شده البرز مركزی در مازندران از مهم ترین زیستگاههای مرال در كشور است.
گاوبانگی كه جنگل نشینان شمال از آن با نام ' ورزا چمر ' یاد می كنند ، به فعالیت پر سر و صدای گوزن های نر همزمان با فصل جفت گیری برای تعیین قلمرو گفته می شود .
گوزن های نر برای تعیین قلمرو به جنگ با دیگر نرها می روند و با ایجاد صدایی شبیه صدای گاو اهلی ، گوزن های ماده را در محدوده قلمرو خود جمع می كنند.
در فصل گاوبانگی اگر گوزن نر صدای گوزن نر دیگری را در محدوده قلمرو خود بشنود با سرعت به سمت صدا حركت می كند تا گوزن مهاجم را از قلمرو خود خارج كند.
** شكار انسانیت
اگر چه فصل گاوبانگی مرال ها در سال های اخیر به یكی از جاذبه های گردشگری مازندران تبدیل شده است و برخی از آژانس های تورگردی با تبلیغ آن برای جذب گردشگر در این فصل تلاش می كنند ، اما این فصل فرصت طلبانه ترین چهره برخی از شكارچیان را هم به تصویر می كشد .
مرال های ماده در فصل گاوبانگی پس از آن كه مرال نر با قرار گرفتن در بلندی بانگ سر می دهد تا قلمروش را تعیین كند، در فضای باز جنگل جمع می شوند تا وارد حرمسرای حریفی شوند كه بقیه رقبا را از قلمروش خارج می كند و این زمان یكی از فرصت طلبانه ترین موقعیت برای برخی از شكارچیان است تا عیششان را با گرفتن قربانی از حرمسرای تشكیل نشده ، كامل كنند.
همچنین بانگ پی درپی مرال های نر هم در این دوره ردیابی آنها را برای شكار آسان تر می كند.
شكارچیان فرصت طلب اما به همین میزان قانع نمی شوند بلكه با تقلید بانگ گوزن های نر به وسیله دمیدن در شاخ گوزن یا كدو ، گوزن های نری را به دنبال فراری دادن رقبا از قلمروشان هستند ، به طرف خودشان می كشانند و بانگشان را همراه با نطفه زادآوری خفه می كنند.
** شلیك به جای آرامش
رئیس اداره حیات وحش محیط زیست مازندران در گفت و گو با خبرنگار ایرنا از دوره گاوبانگی به عنوان دوره ای حساس برای مرال ها بویژه گونه نر یاد كرد و گفت كه در این دوره باید آرامش بر محیط زندگی آنها حكفرما باشد.
كوروس ربیعی تعداد مرال های موجود در جنگل های مازندراناز رامسر تا گلوگاه را بین 400 تا 700 راس اعلام كرد و افزود : مرال نر در دوره گاوبانگی در حالت مستی به سر می برد و حساسیتش نسبت به تهدیدات بشدت كاهش می یابد و به همین دلیل هم دقت لازم را در تشخیص صدای رقیب واقعی با صدای ساخته شده توسط شكارچیان از دست می دهد.
وی گفت : ایجاد هرگونه استرس در زمان گاوبانگی باعث كاهش میزان زاد و ولد این حیوانات كمیاب می شود و محیط زیست استان با كمك مردم و تشكل های مردم نهاد به دنبال كاهش این استرس است.
* استقرار 30 چادر حفاظتی در دوره گاوبانگی
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست مازندران نیز به خبرنگار ایرنا گفت كه 30 دستگاه چادر حفاظتی در مناطق حساس و اجتماع مرال ها در جنگل های مازندران برای حفاظت از این گونه در زمان گاوبانگی ساماندهی شده است .
مسلم آهنگری افزود : ماموران یگان حفاظت در طول مدت یك ماهه گاو بانگی در منطقه حضور فیزیكی شبانه روزی دارند تا بتوانند از احتمال شكار مرال ها بخصوص گونه های نر جلوگیری كنند.
وی گفت : به دلیل وضعیت فیزیكی مرال های نر در زمان گاوبانگی ، این گونه بیشتر در معرض خطر قرار دارد و شكارچیان حرفه ای با آگاهی نسبت به این شرایط ، عطش بیشتری برای شكار پیدا می كنند.
او افزود : در دوره گاوبانگی ما به حمایت های مردمی به خصوص تشكل های محیط زیستی نیاز بیشتری داریم و مردم می توانند اطلاعات خود در زمینه احتمال شكار را در اختیار یگان حفاظت قرار دهند تا بتوانیم با متخلفان برخورد كنیم.
** 35 میلیون تومان ، جریمه شكار هر راس مرال
براساس مصوبه شورای عالی محیط زیست جریمه هر راس مرال حدود 350 میلیون ریال تعیین شده است.
در مازندران 490 گونه جانوری از رده‌های مختلف مهره‌داران اعم از پرندگان ، پستانداران ، خزندگان ، دوزیستیان و ماهی‌ها شناسایی شده است كه 317 گونه آن پرنده ، 63 گونه پستاندار ، ، 9 گونه دوزیست ، 26 گونه خزنده و 75 گونه ماهی است.
همچنین 26 گونه جانوری در مازندران در زمره گونه های تحت حمایت سازمان های بین المللی محیط زیست قرار دارند.
خبرنگار : حسین فلاحتی ** انتشار دهنده : حسن فلاحتی
6982/1654
ساری - ایرنا - ماه شهریور كه فرا می رسد ، جنگل های هیركانی شمال پر می شود از بانگ مرال های نری كه برای تعیین فلمرو ، حریف و برای تشكیل حرمسرا ، جفت می طلبند ، بانگ هائی كه گاهی نه در تقابل با حریف همجنس كه با شلیك گلوله شكارچیانی بی احساس خفه می شود.
