آلبانيايي تباران كوزوو براي عملي شدن تبديل نيروي امنيتي به ارتش كوزوو تلاش دارند كه با ايجاد اصلاح قانون نيروي امنيتي راهي را براي تشكيل ارتش كوزوو فراهم كنند.
بر اساس قانون اساسي كوزوو، قانون نيروي امنيتي به ارتش در اين ايالت جداشده از صربستان براي تصويب در پارلمان به راي موافق احزاب اقليت به لايحه آن نياز دارد و اين در حاليست كه نمايندگان صرب ها در پارلمان كوزوو بشدت با تشكيل ارتش مخالف هستند.
صرب هاي كوزوو بر اساس قطعنامه 1244 شوراي امنيت سازمان ملل تنها نيروهاي بين المللي موسوم به «كِيفور» را در كوزوو به عنوان تنها نيروي امنيتي قبول دارند و با تشكيل ارتش شديدا مخالف هستند.
بنا به گزارش رسانه هاي خبري چاپ بلگراد، 'بكيم چولاك' رئيس دفتر رياست جمهوري كوزوو در جمع خبرنگاران در پريشتينا با اشاره به اينكه اكنون طرح تبديل نيروي امنيتي به ارتش كوزوو در حال اجرا است، گفت كه بزودي مشخص خواهد شد كه آيا تلاش هاي نهادهاي كوزوو براي متقاعد كردن نمايندگان صرب در مجلس موفق آميز است يا نه؟
وي همچنين تاكيد كرد كه طرف آلبانيايي تبار حتي حاضر است به درخواست هاي صرب ها در قبال حمايت آنها از لايحه تشكيل ارتش كوزوو پاسخ مثبت بدهد.
گفته شده است كه دولت كوزوو در صورتي كه صرب ها از پيشنهاد تشكيل ارتش در مجلس حمايت نكنند در آن صورت هاشم تاچي رئيس جمهوري كوزوو در سه ماه آينده مجددا مي تواند پيش نويس جديدي را براي تصويب قانون تبديل نيروي امنيتي به ارتش به مجلس ارائه بدهد.
رئيس جمهوري كوزوو پيشنهادي براي تبديل نيروي امنيتي به ارتش به پارلمان ارائه داده كه بنا به آن نيروي امنيتي مي تواند نقش حفاظت از حاكميت و تماميت ارضي را در مواقع خطرات برون مرزي داشته باشد.
چنين تغييري موجب مي شود كه نيروي امنيتي كوزوو بدون تغيير نام از تمام خصوصيت يك ارتش برخوردار شود.
دولت صربستان نيز پيشتر در اين باره اعلام كرده بود كه حكومت بلگراد بشدت با تشكيل ارتش كوزوو مخالف است و آن را در تضاد با اسناد بين المللي و قطعنامه 1244 شوراي امنيت سازمان ملل و توافق نامه بروكسل درباره كوزوو مي داند.
در توافق نامه بروكسل در مورد مراحل عادي سازي روابط بلگراد و پريشتينا اشاره شده است كه هيچ نيروي مسلح بدون موافقت جامعه هاي صرب نمي تواند وارد شمال كوزوو كه اكثريت آن منطقه را صرب ها تشكيل مي دهند، شود.
دولت كوزوو تصميم دارد هدف خود را براي امكان انتقال نيروي امنيتي كوزوو به ارتش مانند مدل سپاه ملي آمريكا كه مدتي در فكر آن است، اجرايي كند ولي بر اساس قوانين اين كشور براي تصويب قوانين، نياز به راي نمايندگان اقليت ها در مجلس است كه جامعه اقليت صرب ها در كوزوو با اين امر شديدا مخالف است.
تبديل نيروي امنيتي كوزوو به ارتش، يك فرآيند طولاني است و به زمان و هماهنگي نياز دارد و حكومت پريشتينا براي عملي كردن اين فرآيند با شركاي بين المللي خود همكاري نزديك دارد.
پارلمان كوزوو در فوريه 2008 (بهمن 1386) بطور يكجانبه استقلال اين منطقه را از صربستان اعلام كرد.
بلگراد با ادعاي اين كه كوزوو استان جنوبي صربستان است، استقلال آن را قبول ندارد و خواهان باطل كردن سند استقلال از راه هاي صلح آميز است.
مقامات بلندپايه صربستان بارها تأكيد كرده اند كه حكومت بلگراد هرگز استقلال كوزوو را به رسميت نمي شناسد و دولت صربستان هميشه در كنار صرب هاي كوزوو قرار دارد.
كوزوو از ژوئن 1999 (خرداد 1378) با قيموميت هيات غيرنظامي سازمان ملل متحد قرار دارد و نيروهاي پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) نيز با عنوان نيروهاي صلحبان ( كِيفور) مسئوليت تأمين امنيت آن را به عهده دارند.
عمليات نيروهاي حافظ صلح ناتو در كووزو دراواخر دهه 90 ميلادي به دنبال جنگي كه باعث جدايي كوزوو از يوگسلاوي سابق شد، آغاز شد.
اين عمليات با مشاركت حدود چهارهزار و 300 نيرو از حدود 30 كشور و به منظور كمك به حفظ امنيت كوزوو شكل گرفت.
اروپام**436**1479
ناشر:حسن سالك رضائي
بلگراد - ايرنا - دولت پريشتينا به رغم مخالفت هاي شديد صرب هاي كوزوو و همچنين دولت مركزي در صربستان از تغيير نيروي امنيتي به ارتش كوزوو دست بر نمي دارد و تلاش مستمر براي اجراي اين امر دارد.
