۵ مهر ۱۳۹۶، ۱۶:۴۴
کد خبر: 82679488
T T
۰ نفر
موارد لاعلاج سرطان پروستات درمان پذير مي شوند

تهران-ايرنا- نتايج يك تحقيق جديد نشان مي دهد كه با استفاده از يك شكل هدفمند شده راديوتراپي مي توان سرطان پروستات را در مبتلاياني كه تصور مي شود هيچ درماني براي آنها نيست، درمان كرد.

به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از روزنامه تلگراف، محققان موسسه تحقيقات سرطان انگليس در لندن كه اين مطالعه را انجام داده اند، يافته هاي اين مطالعه را يك 'جهش بزرگ رو به جلو' عنوان كردند كه مي تواند ساليانه به هزاران نفر كمك كند.
اين مطالعه نشان داد كه شكل به شدت هدفمند شده راديوتراپي كه پرتوهاي ساطع شده را به تومورها مي رساند، مي تواند پيشرفت اين بيماري را متوقف كند.
سرطان پروستات شايع ترين شكل سرطان در مردان است به طوري كه هر سال موارد زيادي از ابتلا به اين بيماري در مردان تشخيص داده مي شود.
هورمون درماني، جراحي، راديوتراپي و يا تركيب درمان ها از جمله شيوه هاي درماني هستند كه بسته به ميزان گسترش اين بيماري و ميزان تهاجمي بودن آن توصيه مي شوند.
اما زماني كه سرطان به لگن گسترش يافته باشد، تجويز درمان متعارف بسيار خطرناك مي شود زيرا مي تواند به روده اسيب بزند.
اين مطالعه جديد نشان داد كه پرتودرماني با شدت مدوله شده(IMRT) مي تواند دوز بالايي از پرتوها را مستقيم به سلول هاي سرطاني برساند و در عين حال به بافت سالم نيز صدمه نزند كه به اين ترتيب عوارض جانبي را كاهش مي دهد.
در اين مطالعه جديد كه روي 447 مرد انجام شد، 71 درصد از بيماران مبتلا به سرطان پروستات زنده ماندند و پنج سال بعد از درمان با IMRT كاملا از اين بيماري رهايي يافتند.
اين در حالي است كه به گفته محققان در ابتداي اين مطالعه بيماري بسياري از اين بيماران غير قابل درمان تلقي شد.
اين مطالعه نشان داد كه IMRT را مي توان بدون نگراني به لگن - يك محل رايج براي گسترش سلول هاي سرطاني- ارائه داد تا به پيشگيري از گسترش بيشتر اين بيماري كمك كند.
بر اساس نتايج اين مطالعه كه در مجله Radiation Oncology, Biology, Physics منتشر شد، پس از متوسط 8.5 سال پيگيري، 87 درصد مردان مبتلا زنده بودند.
سرطان پروستات جزء تومورهاي بدخيم است كه از ناحيه ي خارجي غده پروستات آغاز به رشد مي كند،كم كم كه بزرگتر مي شود به ناحيه ي دروني غده پروستات و بعد از آن به بقيه قسمت هاي بدن منتشر مي شود. سرطان پروستات در مراحل نخست بدون نشانه است، اما كم كم كه رشد مي كند، سبب فشار بر پيشابراه و نشانه هاي ادراري مي شود.
نژاد، افزايش سن، تماس با كادميوم، رژيم غذايي، سابقه خانوادگي و ژنتيك، عوامل خطر و افزايش دهنده احتمال ابتلا به اين بيماري هستند.

نشان هاي ابتلا به بيماري موارد زير است:
1)ناراحتي در دفع ادرار
2)درد يا سوزش هنگام ادرار
3)زياد شدن موارد نياز به دفع ادرار به ويژه شب ها
4)مشاهده خون در ادرار
5)تاخير در آغاز ادرار
6)احساس نياز به دفع فوري ادرار
7)جريان ادراري ضعيف مي شود بصورتي كه مدت زمان بيشتري طول مي كشد تا مثانه تخليه شود.
علمي**2038**
مترجم: درنا محمديان*انتشار: محتشمي پور
براي اطلاع از اخبار متنوع علمي و فناوري، با كانال علمي ايرنا در تلگرام همراه شويد:
irnaelm@
https://telegram.me
۰ نفر