انتخاب استاندار بومی گام دیگر تحقق وعده های تدبیر و امید در كردستان - عبدالله رحمانی **

روز شنبه بهمن مرادنیا از نمایندگان ادوار گذشته كردستان به عنوان استاندار این استان معرفی شد كه با این انتخاب تكلیف هفدهمین استاندار كردستان بعد از انقلاب و چهارمین استاندار بومی و دومین استاندار دولت تدبیر و امید در این استان مشخص شد.
انتخاب یك كردستانی برای در دست گرفتن بالاترین پست مدیریتی این استان از جهاتی قابل ملاحظه است كه در بین 17استانداری كه از شهریور ماه تاكنون انتخاب شدند تنها استاندار كردستان بومی است كه این امر نشان از تحقق یكی دیگر از وعده های دولت تدبیر و امید در این استان است.
هر چند در ساله های قبل نیز استانداران بومی در این استان انتخاب شده بودند اما انتخاب آخرین استاندار بومی در كردستان مربوط به 20 سال قبل است.
مرحوم ابراهیم یونسی در سال 1358، محمدرضا رحیمی در سال 1372 و عبدالله رمضان زاده در سال 1376 به ترتیب سه استاندار بومی كردستان در سال های گذشته پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاكنون هستند.
انتخاب استاندار بومی از مدت ها قبل در بین معتمدین، نمایندگان مجلس و فعالان مدنی استان مورد توجه قرار گرفته بود و در محافل مختلف از آن بحث می شود و این موضوع در فضای مجازی و گروه های تلگرامی به عنوان یك مطالبه عمومی در كردستان مطرح بود.
از یك طرف انتخاب یك استاندار بومی در استان می توان هم وظیفه مسئولان در استان را به سبب مطالبه گری بیشتر مردم از دستگاه های اجرایی افزایش دهد و تعامل و همسویی در بین مسئولان استان را از گذشته بیشتر كند و زمینه را برای حضور مدیران بومی در استان را نیز افزایش دهد.
از طرف دیگر استاندار جدید كه چهار سال به عنوان نماینده مردم بیجار در مجلس شورای اسلامی حضور داشته تا حدود زیادی با مشكلات و نقاط قوت و ضعف استان بیشتر آگاه است و این امر می تواند برنامه ریزی ها برای شتاب بخشی توسعه استان را بیشتر كند.
استاندار جدید كردستان در آیین تودیع و معارفه كه با حضور وزیر كشور برگزار شد برنامه اصلی توسعه استان را جذب سرمایه گذار و به فعلیت درآوردن قابلیت های عنوان كرد.
یكی از مشكلات عمده كردستان در موضع جذب سرمایه گذار، نبود زیر ساخت های لازم بویژه در زمینه راه های مواصلاتی و عدم اتصال به شبكه حمل و نقل ریلی كشور است.
در بخش حمل و نقل ریلی، كردستان از جمله استان هایی است كه تاكنون به شبكه ریلی كشور متصل نشده و این در حالی است كه تمامی استان های همجوار از جمله آذربایجان شرقی و غربی، همدان و كرمانشاه به این شبكه متصل شدند.
اتصال كردستان به شبكه ریلی كشور علاوه بر اینكه می تواند برای انتقال تولیدات استان به سایر استان ها مورد استفاده قرار گیرد، با توجه به مرزی بودن این استان و امكان صادرات و واردات می تواند از اهمیت بیشتر برخوردار باشد.
در بخش حمل و نقل هوایی نیز تنها فرودگاه فعال استان فرودگاه سنندج بوده كه برای فرود هواپیماهای بزرگ محدودیت هایی دارد و نیازمند توسعه بوده و فرودگاه در دست احداث سقز با 80 درصد پیشرفت فیزیكی، نیازمند تامین اعتبار است.
در بخش راه های زمینی نیز كردستان در مجموع هفت هزار و 850 كیلومتر راه اصلی، فرعی و روستایی دارد كه 6 هزار كیلومتر آن راه روستایی و یكهزار و 850 كیلومتر آن راه اصلی و فرعی است.
هر چند هیچ دولتی به اندازه دولت یازدهم در توسعه راه های كردستان هزینه نكرده و هم اكنون بیش از 6 هزار میلیارد ریال پروژه در این حوزه در دست اجرا است اما استان از لحاظ شاخص های برخورداری از بزرگراه و راه روستایی آسفالته از میانگین كشور پایین تر است.
مشكلات شهرك های صنعتی و صنایع كوچك استان، معادن، پیگیری مناطق ویژه تجاری بانه و مریوان، ساماندهی بازارچه های مرزی و كولبران، اتمام پروژه های نیمه تمام عمرانی و افزایش سهم آب بخش كشاورزی از منابع آبی كردستان و ... از جمله بخش هایی است كه استاندار جدید باید برای آن برنامه ریزی داشته باشد.
انتخاب فرد بومی به عنوان استاندار و بالاترین مقام اجرایی استان تا حدود زیادی مطالبات كردستانی ها را از دولت افزایش داده و استاندار برای اجرای برنامه ریزهای توسعه استان نیازمند بودجه و اعتبارات بیشتری خواهد بود و حتی بخش هایی نیازمند اعتبارات جهشی است.
در صورت موفقیت استاندار بومی كردستان در برنامه ریزی ها توسعه استان، خودباوری مسئولان بومی نیز افزایش می یابد و پل ارتباطی بین مردم و دولت بیشتر از گذشته تقویت می شود كه این تعامل با توجه با تحولات منطقه ای می تواند بسیار حایز اهمیت باشد.
خبرنگار ایرنا مركز سنندج
9102