ويتامينD و امگا3 از ضروريات غذايي بيماران مبتلا به لوپوس

به گزارش روز شنبه گروه اخبار علمي ايرنا از مديكال ساينس، مطالعات جديد محققان دانشگاه جان هاپكينز در بالتيمور، دانشگاه ايالتي اوهايو و دانشگاه ميشيگان نشان مي‌دهد كمبود ويتامين D و امگا3 موجب تشديد عوارض بيماري لوپوس مي‌شود و علايم را حادتر مي‌كند. در ادامه اين مطالعه آمده است عملكرد كليه بيماران مبتلا به لوپوس به ويتامين D مرتبط است و اين بيماران در صورت كمبود ويتامين D با مشكلات جدي كليوي مواجه مي‌شوند. از طرفي بيماراني كه از مواد غذايي حاوي امگا استفاده مي‌كنند، كيفيت خواب بالايي دارند و با علايم خفيف‌تري مواجه مي‌شوند.
برخلاف شايعات اينترنتي، هيچ رژيم غذايي تاييد‌شده اي براي بهبود لوپوس وجود ندارد، ولي اين مطالعه نشان مي‌دهد با مصرف ويتامين D كافي و امگا 3 مي‌توان علايم بيماري را كاهش داد.
لوپوس يك بيماري خودايمني است كه 90 درصد مبتلايان را زنان تشكيل مي دهند؛ بيماري هاي خود ايمني به بيماري هايي گفته مي شود كه در آن سيستم ايمني، بافت هاي سالم بدن را به عنوان يك عامل خارجي فرض مي كند و به آن ها حمله مي كند.
لوپوس به دو نوع DLE و SLE تقسيم بندي مي شود. نقطه هدف DLE معمولا پوست است و روي ارگان هاي ديگر بدن تاثير نمي گذارد. نوع SLE جدي تر است و علاوه بر پوست، اندام هاي حياتي را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. در نوع شديد بيماري، بافت مفاصل و عضلات و غشاي ريه، قلب، كليه ها و مغز آسيب مي بيند. تشنج، افسردگي، گيجي و سكته مغزي، از عوارض لوپوس هستند.
به گزارش بنياد لوپوس آمريكا، خستگي و ناتواني از مهمترين و اولين نشانه هاي لوپوس است. در مراحل بعدي علايمي مانند سر درد، درد مفاصل، تب، كم خوني، ريزش مو، تورم در ناحيه دست و پا و اطراف چشم، لخته شدن غير طبيعي خون، سفيد شدن يا آبي شدن انگشتان در سرما، حساسيت پوست نسبت به نور خورشيد و زخم هاي پروانه اي شكل روي بيني و گونه ديده مي شود.
افراد مبتلا به لوپوس در ظاهر خوب ديده مي شوند، در حاليكه مبارزه سختي در بدنشان وجود دارد و همين امر منجر به منزوي شدن بيمار مي شود.
تحقيقاتي كه به تازگي صورت گرفته نشان مي دهد كه يك سازوكار مرتبط با كروموزوم X، با بيماري هاي خودايمني و لوپوس در ارتباط است. دليل اينكه اغلب زنان در معرض لوپوس قرار مي گيرند اين است كه كروموزوم X نسبت به كروموزوم Y، ژن هاي مرتبط با ايمني بيشتري را حمل مي كند و همانطور كه مي دانيم زنان دو كروموزوم X و مردان يك كروموزوم X و يك كروموزوم Y دارند؛ بنابراين زنان بيشتر در معرض بيماري هاي خود ايمني هستند.
لوپوس هيچ عامل شناخته شده اي ندارد و تركيبي از عوامل ژنتيكي، محيطي، هورموني، ايمني بدن و زيست محيطي است. عفونت هاي باكتريايي و ويروسي، استرس عاطفي شديد، قرار گرفتن در معرض نور شديد خورشيد و استفاده از داروي هاي فشار خون و منظم شدن ريتم قلب، مي توانند سبب بروز علايمي شبيه لوپوس شوند. افزايش هورمون استروژن در دوران بارداري نيز مي تواند لوپوس را تشديد كند.
*** حقايقي در باره لوپوس
-90 درصد مبتلايان به لوپوس را زنان تشكيل مي دهند.
-اين بيماري بين سنين 15 تا 45 سال شايع تر است.
-هيچ درمان قطعي براي اين بيماري وجود ندارد؛ ولي مي توان علايم را با دارو كنترل كرد.
-استفاده از ضد آفتاب، كلاه و دستكش در روزهاي آفتابي براي بيماران ضروري است.
-استفاده از دستكش گرم در سرما براي بيماران ضروري است.
-اين بيماري كاملا غير قابل پيش بيني است و در آمريكا بيش از 1.5 ميليون نفر به آن مبتلا هستند.
-نوع خفيف بيماري مي تواند با دارو كنترل شود؛ بدون اينكه كيفيت زندگي تحت تاثير قرار گيرد.
-نوع شديد بيماري مي تواند سبب خانه نشيني و ناتواني در انجام امور روزمره شود.
متخصصان به زنان توصيه مي كنند كه در صورت مشاهده علايم، حتما به پزشك داخلي يا عفوني مراجعه كنند تا قبل از گسترش بيماري، علايم كنترل شود. در صورت درمان به موقع، مي توان با لوپوس به طور مسالمت آميز زندگي كرد.
علمي (6) ** 9259**1440
مترجم: سپيده كاشاني ** انتشار: گلشن