۶ آذر ۱۳۹۶، ۹:۲۱
کد خبر: 82744297
T T
۰ نفر
دوران امام حسن عسكري (ع) يك شرايط بسيار امنيتي و استثنايي بود

قم- ايرنا- استاد حوزه علميه قم با اشاره به شرايط سخت دوران يازدهمين اختر تابناك آسمان ولايت وامامت گفت: دوران حضرت امام حسن عسكري(ع) به دليل متصل بودن اين دوره به غيبت، يك شرايط كاملا امنيتي و استثنايي بوده و جلوه هاي مهمي در ميان جامعه آن روز مشهود بود.

حجت الاسلام المسلمين احمدعظيمي زاده روز دوشنبه درگفت وگو با خبرنگار ايرنا افزود: زمان امامت امام يازدهم، شرايط به صورت كامل از سوي دستگاه حاكم امنيتي شده ونظارت حاكمان و ماموران آنها بر حضرت به صورت مطلق و بسيار فراگير بود به گونه اي كه تمام حساب و كتاب و رفتارها و كارهاي روزمره حضرت زير نظر آنها قرار داشت.
وي ادامه داد: از سو ديگر شيعيان و دوستداران حضرت نيز متناسب با شرايط موجود، با امام ارتباط مخفي وامنيتي برقرار كرده و گاهي تحت پوشش هاي اطلاعاتي وامنيتي با حضرت براي سوالات شرعي و اعتقادي و ... ارتباط داشتند به همين دليل دايره نمايندگان حضرت نيز در اين دوره بسيار گسترده بود.
عظيمي زاده خاطرنشان كرد: چون شرايط امام حسن عسكري (ع) به دوران غيبت صغري و كبري متصل بود، بايد مردم برخي اقتضائات را ياد مي گرفتند كه با امام غائب چگونه ارتباط داشته باشند، حضرت مقدمه اين كار را فراهم كرده بود.
وي افزود: در دوره حضرت امام حسن عسكري (ع) دايره وكالت و گستره نمايندگان ايشان نيز وسيع بود و نوعي آمادگي براي غيبت در مردم ايجاد شده بود.
عظيمي زاده اظهارداشت: روش هاي اقنايي حضرت براي اينكه چرا غيبت اتفاق افتاده بسيار مهم است و حضرت با نوع برخوردها وارتباطات محدود، پيام هاي روشني را به شيعيان خود مخابره مي كردند.
وي ادامه داد: حضرت امام حسن عسكري(ع) در زمان خود اين پيام را تبيين كردند كه به جهت مصالح و شرايط حاكم امكان ادامه امامت نيست و بايد اين شرايط و آمادگي براي آغاز غيبت ايجاد شود و حضرت اين شرايط را ايجاد كرده بود.
امام حسن عسكري(ع) در روز هشتم ربيع الثاني سال 232 هجري قمري در شهر مدينه ديده به جهان گشود.كنيه امام حسن عسكري(ع) «ابومحمد» است كه با لقب هاي ديگر مانند خالص، زكي، سراج، تقي و عسكري نيز شناخته مي شوند كه هر يك از آنها، نشانه اي از كمالات وجودي آن حضرت محسوب مي شود. «عسكري» از مشهورترين لقب هاي ايشان است.
آن حضرت با بهره گيري از آموزه هاي والاي اسلامي، هدايت جامعه مسلمانان را برعهده گرفت و با فرقه ها و انديشه هاي انحرافي به مبارزه برخاست و در مدت كوتاه عمرش گام هاي مهم و تاثير گذاري در جهت نشر و ترويج اسلام ناب برداشت. او به عنوان آموزگار مكتب انتظار، شيعيان و پيروان خود را براي دوره غيبت امام عصر(عج) آماده ساخت و به آنها درس صبر و شكيبايي آموخت تا ضمن حفظ ايمان و تقواي خويش، مسير سعادت حقيقي را گم نكنند و با تاسي از رهنمودهاي بزرگان دين، شرايط را براي ظهور حضرت مهدي(عج) فراهم آورند.
روشنگري هاي امام يازدهم(ع) سبب شد تا حكومت عباسي از هيچ تلاشي براي ايجاد فشار بر او دريغ نكند و سرانجام معتمد عباسي تصميم به شهادت ايشان گرفت و در هشتم ربيع الاول 260 هجري، ايشان را مسموم كرد.
7401/ 6133/ خبرنگار- بهمن اطمينان ** انتشار- جعفرمسلمي