۱۸ آذر ۱۳۹۶، ۸:۲۰
کد خبر: 82756752
T T
۰ نفر
خلاء نشاط  دانشجویی در دانشگاه ها حس می شود

تهران- ایرنا- نشاط در محیط دانشگاهی ضرورتی است كه باید در دستور كار قرار گیرد. دانشگاه با نشاط افزون بر تسهیل علم آموزی، می تواند سختی های زندگی طولانی مدت در خوابگاه و دوره تحصیل را برای دانشجویان كاهش دهد.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، توجه به نشاط در محیط های مختلف بر عملكرد و بهره وری افراد تأثیر مثبت دارد . در این زمینه «روت ونهوون» جامعه شناس دانشگاه «روتردام» هلند معتقداست شادی فعالیت فرد را بر می انگیزد و روابط اجتماعی و سیاسی را تسهیل می كند.
دانشگاه به عنوان محیطی پذیرای نسل جوان نیازمند ایجاد نشاط می باشد. زمانی كه این نشاط در محیط دانشگاهی نهادینه شود دانشجو در مدت طولانی علم آموزی نه تنها احساس خستگی نخواهد كرد بلكه از حضور در آن لذت خواهد برد و به فضای علمی علاقه‌مند می‌شود.
در اهمیت نشاط دانشجویی و محیط دانشگاهی رهبر معظم انقلاب در یكی از ضیافت افطار با تشكل های دانشجویی فرمودند: در دانشگاه ها شور و نشاط یك امر لازم است.... دانشگاه باید در زمینه مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به بررسی و تحقیق بپردازد و همین عرصه بحث و بررسی، شور و نشاط و تحرك به وجود می‌آورد.
در این زمینه روز دانشجو بهانه ای شد گروه گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، برای واكاوی نشاط دانشجویی به عنوان یكی از ضرورت های علم اموزی، با «عبدالله ناصری» استاد دانشگاه و فعال سیاسیِ اصلاح‌طلب « اقبال ولد بیگی» دانشجو و فعال اجتماعی و به گفت وگو بنشیند

** ناصری: نشاط سیاسی در دانشگاه افول كرده است
اگر خواهان ایجاد نشاط اجتماعی و سیاسی در دانشگاه هستیم باید نخست دانشگاه و دانشجو بتواند مستقل از نهادهای بیرونی فعالیت كنند. یكی از مهمترین نمود های نشاط دانشجویی برگزاری نشست و میتینگ سیاسی در چهارچوب كلی قوانین دانشگاهی است كه در كنار بحث های علمی می تواند نشاط سیاسی و اجتماعی را به دانشجو تزریق كند. این نشست ها مصداقی از اصل سوم قانون اساسی هستند.
این مهم در سال های پس از انقلاب در دولت های هفتم و هشتم تا حدودی تحقق پیدا كرد در دولت اصلاحات چهره های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی از طیف های مختلف سیاسی در دانشگاه حضور یافتند. اما پس از پایان دولت هشتم روند برگزاری چنین نشست هایی با افول مواجه شد. اگر بخواهیم در دوران كنونی این افول را مورد بررسی قرار دهیم سال 1384 سرآغاز افول در نشاط دانشجویی محسوب می شود.رویكرد قالب در این دوران هماهنگی كامل ساختارهای درون دانشگاهی با گفتمان حاكم بر دولت «محمود احمدی نژاد» بود.
مرور دستاوردهای این رویكرد پس از چند سال از پایان عمر دولت دهم بیانگر آن است كه این شیوه برخورد با دانشگاه و دانشجو، نه تنها هیچ دستاوردی در زمینه نشاط اجتماعی نداشت بلكه خسارت های فراوانی نیز به بار آورد .
این دوران تشكل های دانشجویی فعالیت آنچنانی نداشته و فعالیت های آنها نیز تحت نظارت نهادهای بیرون از دانشگاه بود؛ نهادهایی كه نباید هیچ گونه دخالتی در امور دانشگاه و فعالیت های دانشجویی داشته باشند. فعالیت های كنترل شده تشكل های دانشجویی در این زمان به حذف یا انتخاب سخنران همایش منجر شد و اكنون نیز به صورت جسته و گریخته ادامه دارد. كنترل نهادهای غیر دانشگاهی در محیط دانشگاه در برخی مواقع به برخورد فیزیكی با سخنرانان ختم شد.

** ولد بیگی: عملكرد دولت كنونی در زمینه نشاط اجتماعی مناسب نیست
نشاط دانشجویی همان بحث كیفیت در محیط دانشگاه است كه نمودهای آن در بخش اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و رفاهی قابل مشاهده است. نخستین مولفه ای كه موجب شده تا شاهد كاهش میزان نشاط در زمینه مختلف در دانشگاه باشیم چشم انداز مبهم پیش روی دانشجویان است؛ دانشجویی كه نسبت به آینده شغلی خود هیچ اطمینانی ندارد معمولا در سال های آخر تحصیل با مشكلاتی مانند افسردگی و خمودگی مواجه می شود و این نمی تواند برای فضای دانشجویی مناسب تلقی شود.
كیفیت پایین خوابگاه دانشجویی دیگر عامل كاهش نشاط اجتماعی در بین دانشجویان است. این مشكل در نتیجه پذیرش كمی دانشجویان به وجود آمده است .در این خوابگاه ها اتاق های هفت و هشت نفره وجود دارد كه دانشجویان با حداقل امكانات در آنها زندگی می كنند. در بعد اجتماعی و فعالیت تشكل های مختلف سخت گیری های فراوانی پیش روی دانشجویان وجود دارد.
دانشگاه تركیبی از قومیت های مختلف است كه هر كدام دوست دارند به نوعی فرهنگ خود را در دانشگاه حفظ كنند. اما برخی سختگیری ها موجب شده تا فعالیت تشكل های اجتماعی در دانشگاه با محدودیت های فراوانی روبرو باشد.
در این زمینه برخی مدعی اند كه دولت نهم و دهم سبب این انسداد در محیط دانشگاه است. اما باید گفت برخلاف این نظریات، دولت كنونی در زمینه فشار به تشكل های اجتماعی و سیاسی عملكردی بدتر از دولت قبلی دارد.
راهكار برون رفت از این مشكل تزریق نشاط به دانشگاه است كه باید به دور از تصمیمات غیر دانشگاهی باشد زیرا در شرایط كنونی دخالت در امور دانشگاه و محدودیت تشكل های دانشجویی سخت تر از گذشته است.
در پایان باید گفت نشاط دانشجویی حالتی است كه فرد در آن به این احساس و باور می رسد كه زندگی او درمسیری صحیح و خوب جریان دارد.
اما با وجود اهمیت نشاط در محیط دانشگاهی، همچنان با برخورد های سلیقه ای در این زمینه مواجه ایم.عدم ثبات در مدیریت دانشگاهی در دو دهه گذشته موجب شده تا سطح نشاط اجتماعی پائین بیاید و با روی كار آمدن هر مدیر، برخی از روش‎های ناكارآمد اجرایی شود.

پژوهشم**2052*1601***خبرنگار: غفار میرزایی**انتشار: شهناز حسنی
ایرنا پژوهش، كانالی برای انعكاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.
۰ نفر