به گزارش خبرنگار ايرنا، استاد علي برزگر كه به علي خياط معروف است و همه او را با اين نام مي شناسند از جمله خياطان قديمي سنندج است كه از سال 1350 و از هفت سالگي خياطي را در يكي از خياطي هاي شهر آغاز كرد و پس از مدتي توانست به خياطي چيره دست تبديل شود و در دوخت لباس هاي محلي كُردي مردانه و زنانه شهرتي براي خود دست و پا كند.
اين خياط 54 ساله روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار كرد: در 46 سالي كه به خياطي مشغول هستم سعي كرده ام با تكريم مشتريان و احترام به خواست شان، بهترين كار را در دوخت لباس ها ارائه دهم.
وي افزود: در سال هاي گذشته دوخت و دوز لباس محلي از رونق بهتري برخوردار بود و برخي مشتريان ماه ها در نوبت بودند ولي اكنون با ورود البسه بي كيفيت چيني، مشتريان ما هم كم شده و تعداد كمي از مردم هنوز تمايل به دوخت لباس هاي محلي دارند و بسياري هم فقط براي تعمير البسه خود مراجعه مي كنند.
وي مي گويد: بخاطر علاقه به اين حرفه دوران كودكي اش در مغازه خياطي گذشته و او براي يادگيري اين حرفه از درس و مدرسه غافل ماند و اندازه و برش ها را به صورت ذهني ياد گرفت.
استاد علي خياط گفت: چند سال قبل در كلاس هاي نهضت سوادآموزي شركت كردم و اكنون مي توانم با اندك سوادي كه دارم حداقل اندازه ها و نام مشتريان را بنويسم، او هنوز مدل هاي طراحي لباس را در ذهنش ترسيم مي كند و هر مدلي كه مشتريانش بخواهند براي آنها مي دوزد.
به گفته اين استاد خياط، نخستين لباسي را كه بعد از پايان دوران شاگردي دوخته است را به قيمت 200 ريال به يكي از دوستانش فروخت و اكنون همان لباس را با 400 هزار ريال مي دوزد.
وي يادآور شد: در مدت 46 سال اشتغال در اين حرفه صدها دست لباس دوخته و براي برخي از مشتريانش از كودكي تا دامادي لباس دوخته است و زماني كه مشتريانش زياد بودند روزي 2 دست لباس مي دوخت.
اين استاد زبردست چندين شاگرد هم تربيت كرده كه برخي از آنها اكنون خود در اين حرفه استاد و حرفه ايي هستند و از اين راه امرار معاش مي كنند.
استاد علي برزگر يا همان علي خياط با وجود فعاليت 46 ساله در اين حرفه فقط 25 سال سابقه پرداخت بيمه دارد و براي حدود 20 سال ديگر از فعاليتش هيچ سابقه بيمه ايي ندارد.
رئيس اتحاديه دوزندگان و صنوف وابسته سنندج گفت: در اين شهر بيش از 800 دوزنده داراي مجوز تحت پوشش اين صنف فعاليت مي كنند كه از اين تعداد، 300 مجوز به نام بانوان صادر شده است.
سلمان صلواتي افزود: علاوه بر خياطان، كفاشان، بافندگان و برخي مشاغل ديگر نيز در اين صنف تعريف شده و تجت پوشش اتحاديه قرار دارند.
وي اضافه كرد: طبق قانون، خياطان از سن 18 سالگي مي توانند مجوز فعاليت بگيرند و به تازگي صنف پارچه فروشان نيز مي خواهد در قالب اين صنف تعريف شود.
صلواتي با انتقاد از ورود البسه چيني و كم رونق شدن دوخت لباس يادآور شد: بدليل ارزاني اين اجناس بي كيفيت نسبت به البسه دست دوز، بسياري از مشتريان از اين كالاهاي وارداتي استفاده مي كنند و خياطان و توليدي ها بازار كار خوبي ندارند.
وي اظهار كرد: بي رونقي بازار كار باعث شد بسياري از توليدي ها در آستانه تعطيلي قرار گيرند و كمتر كسي تمايل به فراگيري حرفه خياطي و شاگردي در اين حرفه دارد.
به گزارش ايرنا، واردات بي رويه كالاهاي خارجي (چيني) مي تواند به صنايع داخلي بويژه توليد ملي آسيب هاي جدي وارد كند، واردات البسه چيني بي كيفيت، روي شغل هزاران نفر از جمله خياط تاثير مستقيم گذاشته و اين حرفه را با تهديد مواجه ساخته است.
سياست گذاران اين بخش مي توانند با اتخاذ راهكارهايي ضمن ممانعت از ورود البسه بي كيفيت، با گسترش صنايع نساجي داخلي و يا واردات پارچه مرغوب، زمينه را براي فعاليت توليدي ها و خياطي ها و رونق اين حرف فراهم كنند.
كساد بودن و كم رونق بودن بازار حرفه خياطي در بلند مدت مي تواند ضمن به فراموشي سپردن شدن اين حرفه و از بين رفتن آن به عنوان يك شغل، به عدم تمايل مردم به استفاده از لباس هاي محلي نيز منجر شود.
خبرنگار: عبدالله رحماني**انتشار: مجيد سليماني
3020/9102
سنندج - ايرنا - استاد علي برزگر يكي از خياطان مشهور و قديمي سنندج است كه 46 سال از عمرش را خياطي كرده و هنوز هم در مغازه كوچكش واقع در چهار راه انقلاب (سيروس) اين شهر به انجام سفارش مشتريان مشغول است.
